Δημήτρης Γληνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Γραμμή 15:
Η Επαναστατική κυβέρνηση του 1922 τον επανέφερε στο υπουργείο, αλλά η δικτατορία του [[Θεόδωρος Πάγκαλος (στρατιωτικός)|Θεόδωρου Παγκάλου]] που ακολούθησε, τον Ιανουάριο του 1926 τον απέλυσε. Από τότε δεν επανήλθε ή δεν δέχθηκε ο ίδιος να επανέλθει σε κυβερνητική θέση. Από το 1926 εκδίδει το περιοδικό ''[[Αναγέννηση (περιοδικό)|Αναγέννηση]]''<ref>{{Cite book|title=«Αναγέννηση» στην Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου|last=Λούδη|first=Αγγελική|publisher=Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών|year=2008|isbn=978-960-7916-53-2|volume=Α΄|location=Αθήνα|page=188-190}}</ref> όπου δημοσιεύεται, μεταξύ άλλων, η ''Ασκητική'' του [[Νίκος Καζαντζάκης|Νίκου Καζαντζάκη]]. Το 1928 παραπέμπεται σε δίκη διότι θεωρείται υπεύθυνος για τα επεισόδια που έγιναν σε διάλεξη του διάσημου ελληνορουμάνου συγγραφέα [[Παναΐτ Ιστράτι]], στην οποία ήταν διοργανωτής μαζί με τον Καζαντζάκη. Σταδιακά αρχίζει να προσεγγίζει την αριστερά και τις θέσεις του [[ΚΚΕ]].
 
Από το 1930 άρχισε να ασχολείται ενεργά με την πολιτική. Το 1934 ταξίδεψε μαζί με τον [[Κώστας Βάρναλης|Κώστα Βάρναλη]], που ήταν στενός φίλος του, στη [[Σοβιετική Ένωση]] και όταν επέστρεψε δημοσίευσε τις εντυπώσεις του σε πολλές συνέχειες στην εφημερίδα ''[[Νέος Κόσμος (Εφημερίδα)|Νέος Κόσμος]]''.<ref>''Στη μνήμη Δημήτρη Α. Γληνού'', σ. 204.</ref> Το 1935 εξορίστηκε στον [[Άγιος Ευστράτιος|Άγιο Ευστράτιο]] από την [[Κυβέρνηση Γεωργίου Κονδύλη 1935|δικτατορία]] [[Γεώργιος Κονδύλης|Γεωργίου Κονδύλη]], όπως και αργότερα στη [[Σαντορίνη]] από το [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|καθεστώς της «4ης Αυγούστου»]] του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]]. Το 1936 είχε εκλεγεί [[Βουλή των Ελλήνων|βουλευτής]] με το [[Παλλαϊκό Μέτωπο]], συνεργαζόμενος με το ΚΚΕ.
 
Στη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]] ο Γληνός πρωταγωνίστησε στις διεργασίες για την ίδρυση του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου]] (ΕΑΜ) και συνέταξε το ιδεολογικο-πολιτικό [[μανιφέστο]] ''«Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ»''. Παράλληλα εντάχθηκε στο ΚΚΕ και εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος. Ο θάνατος τον βρήκε τα Χριστούγεννα του 1943, έπειτα από μια εγχείρηση και ενώ ετοιμαζόταν να μεταβεί στην Ελεύθερη Ελλάδα, προκειμένου να ηγηθεί της κυβέρνησής της.