Αλέξανδρος Μαζαράκης - Αινιάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Αποφοίτησε από τη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων]] με το βαθμό του [[Ανθυπολοχαγός|ανθυπολοχαγού]] [[Πυροβολικό|Πυροβολικού]] το 1895. Ως ανθυπολοχαγός υπηρέτησε επί τριετία στη Χαρτογραφική Υπηρεσία σημερινή [[Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού]] (ΓΥΣ). Ως [[υπολοχαγός]] συμμετείχε επί τριετία στον [[Μακεδονικός αγώνας|Μακεδονικό αγώνα]]. Πέτυχε πρώτος σε εξετάσεις στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου στο Παρίσι. Έλαβε μέρος στους [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς πολέμους]] και από το 1914 έως το 1916 διατέλεσε Επιτελάρχης (Επχης) της Vης Μεραρχίας Πεζικού (Δράμας). Προσχώρησε στο [[Κίνημα Εθνικής Αμύνης]]. Υπηρέτησε σε διάφορα γραφεία του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ). Το 1918 διετέλεσε τεχνικός σύμβουλος υπό τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελ. Βενιζέλο]] στο συνέδριο ειρήνης. Συνέταξε στατιστική – εθνολογική στρατιωτική προμελέτη της Ηπείρου, Θράκης και Μ. Ασίας για διεκδικήσεις.
 
Τον Ιούλιο του 1919 ανέλαβε ως [[συνταγματάρχης]] τη διοίκηση της Μεραρχίας [[Σμύρνη|Σμύρνης]] και αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στη διεθνή ανακριτική επιτροπή για τα δημιουργηθέντα κατά την απόβαση στη Σμύρνη θλιβερά γεγονότα. Υπέβαλε έκθεση αναιρώντας τα σε βάρος των Ελλήνων καταγραφέντα συμπεράσματα των ξένων μελών της επιτροπής και βραβεύτηκε για την εργασία αυτή. Ως διοικητής της μεραρχίας στη [[Μικρά Ασία]] έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις προς [[Προύσσα]] τον Ιούνιο-Ιούλιο 1920 (επιθετική αναγνώριση), κατέλαβε με το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων (ΣΠ) τα Αξάριο και Μπαληκεσίρ. Μετά κατέλαβε την Κρεμαστή και προέλασε μέχρι την Προύσσα. Κληθείς από τον Αρχιστράτηγο στον Πάνορμο και τεθείς επικεφαλής Μονάδων αποβάσεως αποβιβάστηκε σε [[Ηράκλεια]] και [[Ραιδεστός|Ραιδεστό]] (Ανατ. Θράκη). Προέλασε ταχύτατα στο εσωτερικό της Ανατολικής Θράκης επί τεσσάρων κατευθύνσεων, αναίρεσε όλες τις αντιστάσεις, επέπεσε στα νώτα του Τούρκων υπό τον Τζαφέρ Ταγιάρ, αιχμαλωτισθέντος, εισήλθε στην Αδριανούπολη και σε συνδυασμό (παράλληλα) με την προέλαση από την κοιλάδα του Έβρου των ΙΧης και ΞΑΝΘΗΣ Μεραρχιών. Στη συνέχεια επανήλθε με τη Μεραρχία (Σμύρνης) στην Μικρά Ασία, εγκαταστάθηκε στον Β.Α. τομέα Προύσσης με επιτυχείς επιχειρήσεις μέχρι Νίκαιας-Κιοπρού Χισάρ. Μετά τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920|εκλογές του Νοεμβρίου του 1920]] παραιτήθηκε και αποστρατεύτηκε, και ανακλήθηκε στην υπηρεσία το 1922<ref>[http://arxiokallari.blogspot.gr/2016/07/blog-post.html Αρχείο Καλλάρη, Αντιστράτηγος Αλέξανδρος Μαζαράκης-Αινιάν.]</ref><ref<>[http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/34150-mazarakhsainian_alejandros ygeiaonline.gr]</ref>
 
Από τον Ιανουάριο του 1921 δημοσίευσε σειρά άρθρων με τίτλο «[[συνθήκη των Σεβρών|Η συνθήκη των Σεβρών]]» τονίζοντας τους κινδύνους από τις παράτολμες στο εσωτερικό της Μ. Ασίας επιθετικές επιχειρήσεις. Υποδείκνυε ως αναγκαία και μόνη λύση τη διεξαγωγή αμυντικών επιχειρήσεων για επίλυση του Μικρασιατικού προβλήματος και μάλιστα την αμυντική οργάνωση με μικρές αλλά ευέλικτες μονάδες μέχρι της ζώνης που είχε φθάσει τότε ο Ελληνικός Στρατός (πρέπει να εννοεί το όριο γραμμής Κίος-Προύσσα-Ουσάκ-Ντενιζλί-Αϊδίνιο-Σώκια ή Αϊδίνιο -Μούγλα).