Ηλίας Β΄ του Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ηλίας Β΄ του Μαιν''' (Μετά[[Μάιος]] τον Μάιο/[[1114]] <ref>Kathryn Ann Dutton (2011), Geoffrey, Count of Anjou and Duke of Normandy, 1129–51, PhD thesis (University of Glasgow), 90 n. 493.</ref> - [[15 Ιανουαρίου]]/ [[1151]]) ήταν ο μικρότερος γιος του [[Φούλκων των Ιεροσολύμων|Φούλκωνος Ε΄ τουτων ΑνζούΙεροσολύμων]] βασιλιάκαι των Ιεροσολύμων από τηντης πρώτηπρώτης σύζυγόσυζύγου του [[Ερμενγάρδη του Μαιν|ΕρμενγάρδηΕρμενγάρδης]] την κόρηκόρης του [[Ηλίας Α΄ του Μαιν|Ηλία Α΄ του Μαιν]],. Ο Ηλίας παντρεύτηκε την ΦιλίππαΦιλίππη κόρη του κόμη Ροτρού Γ' του Πέρς. <ref>Dutton, 27 n. 122.</ref>

Όταν ο πατέρας του εγκατέλειψε το [[Ανζού]] προκειμένουγια να αναχωρήσει για τους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]] άφησε κληρονόμο του στο δουκάτοΑνζού τον μεγαλύτερο αδελφό του [[Γοδεφρείδος Ε΄ του Ανζού|Γοδεφρείδο]] και, στον ίδιοΗλία άφησε την κομητεία του [[Μαιν]]. Ο Ηλίας εξεγέρθηεξεγέρθηκε εναντίον του Γοδεφρείδου το [[1145]] με την υποστήριξη του λόρδου Ροβέρτου Γ' του Σαμπλέ σε μια σύγκρουση που είναι γνωστή στην Ανδεγαυική ιστορία ως ''πόλεμος των βαρόνων'', ο Ηλίας συνελήφθη και φυλακίστηκε απο τον Γοδεφρείδο (1146). Όλοι σχεδόν οι ιστορικοί συμφωνούν στο γεγονός οτι ο Ηλίας φυλακίστηκε και πέθανε κατά την διάρκεια της φυλάκισης του,. <ref>Dutton, 108–9.</ref> οΟ Ιωάννης του Μαρμουτιέ διαφοροποιούμενος γράφει την δεκαετία του 1170 οτι ο Γοδεφρείδος αποφυλάκισε τον Ηλία την δεκαετία του 1170 αλλά εκείνος πέθανε μερικές μέρες αργότερα αποαπό πυρετό αποαπό τον οποίο είχε ασθενήσει μέσα στην φυλακή,. <ref>John of Marmoutier, Historia Gaufredi ducis Normannorum et comitis Andegavorum, in Chroniques des comtes d'Anjou et des seigneurs d'Amboise, ed. L. Halphen & R. Poupardin (Paris, 1913), pp.170-231: 207.</ref> στηνΣτην νεκρολογία του μοναστηρίου του Φονταίν ο θάνατος του τοποθετείται στις 15 Ιανουαρίου.

Με τον γάμο του με την ΦιλίππαΦιλίππη ο Ηλίας απέκτησε μια κόρη την Βεατρίκη η οποία παντρεύτηκε τον Ιωάννη Α' του Αλενσόν, οι απόγονοι τους είναι οι μετέπειτα κόμητες και δούκες του Αλενσόν. <ref>Robert of Torigny, Chronique, ed. L. Delisle (2 vols., Rouen, 1873), II, p.28.</ref>