Έντουαρντ Τζέννερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίεςΠληροφορίες επιστήμονα}}

Ο '''Έντουαρντ Τζέννερ''' (''Edward Jenner'', [[17 Μαΐου]] [[1749]] – [[26 Ιανουαρίου]] [[1823]]) ήταν [[Αγγλία|Άγγλος]] γιατρός, ο επινοητής του [[Εμβόλιο|εμβολιασμού]] και θεωρούμενος ως ο "πατέρας της Ανοσολογίαςανοσολογίας". Η ανακάλυψή του θεωρείται ότι έσωσε περισσότερες ζωές σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ανακάλυψη.

Ο Τζέννερ γεννήθηκε στις 6/17 Μαΐου του 1749<ref>Παλαιό/νέο ημερολόγιο</ref> στη μικρή πόλη Μπέρκλεϊ του ΓκλόστερσαϊρΓκλόστερσερ. Γιος κληρικού, από μικρός διδάχθηκε να συντρέχει πάντοτε και ήταννα γιοςβοηθά τουτους τοπικούάλλους. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στο Γούτον-άντερ-Ετζ και στο πάστοραΣάιρονσεστερ. Σε ηλικία 14 ετών ανέλαβε ως μαθητευόμενος του χειρουργού στο νοσοκομείο της περιοχής Ντάνιελ Λάντλοου (Daniel Ludlow) και αργότερα στάλθηκε στο [[Λονδίνο]] (νοσοκομείο ΣενΣαιντ Τζορτζ) ως μαθητευόμενος στην ανατομία υπό το διάσημο, τότε, χειρουργό Τζον Χάντερ (John Hunter).<ref>[http://www.zephyrus.co.uk/edwardjenner.html Zephyrus Interactive Education]</ref>. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στο Μπέρκλεϊ και άρχισε να εξασκεί το ιατρικό επάγγελμα. Στην πόλη του παρέμεινε μέχρι το θάνατό του το 1823.

Ο Τζέννερ ήταν ιδιαίτερα παρατηρητικός, καθώς είχε πολλές ενασχολήσεις που απαιτούσαν παρατηρητικότητα, όπως η μελέτη φυτών και η συλλογή [[απολίθωμα|απολιθωμάτων]]. Στην περιοχή του ήταν πολύ συχνή η προσβολή των βοοειδών από δαμαλίτιδα, η οποία είναι μια μορφή ευλογιάς που προσβάλλει κατά κύριο λόγο τα βοοειδή. Το 1788 η επιδημία δαμαλίτιδας στο Γκλόστερσαϊρ ήταν πολύ έντονη και ο Τζέννερ παρατήρησε ότι οι ασθενείς του που ασχολούνταν με τα βοοειδή και μερικές φορές προσβάλλονταν και οι ίδιοι από την - πολύ ηπιότερη - δαμαλίτιδα, αλλά κανείς από όσους εκδήλωναν αυτή τη νόσο δεν προσβαλλόταν από ευλογιά. Του χρειαζόταν, όμως, εκτός από τη στατιστική αυτή παρατήρηση, και μια πιο απτή απόδειξη. Η ευκαιρία του δόθηκε το Μάιο του 1796, όταν μιαμία νεαρή αγρότισσα τον επισκέφθηκε με συμπτώματα δαμαλίτιδας. Ο Τζέννερ προσεκτικά πήρε το υγρό των εξελκώσεων που είχαν εμφανιστεί στο χέρι της νεαρής γυναίκας και αποφάσισε να το μεταγγίσει στο σώμα ενός υγιούς ατόμου. Πίστευε ότι οι μικροοργανισμοί που προκαλούσαν τη δαμαλίτιδα θα έκαναν το σώμα του υγιούς ατόμου ικανό να αντιμετωπίσει μελλοντικό κρούσμα ευλογιάς. ΠλησίασεΣτις ένα[[14 γνωστόΜαΐου]] του αγρότη[[1796]], ονόματιο Τζέννερ έκανε το πείραμά του στον οκτάχρονο Τζέιμς Φιπς, (Phipps)ο καιοποίος ήταν γιος του ζήτησεκηπουρού νατου "εμβολιάσει"Τζέννερ. τονΠρος ενδεκάχρονομεγάλη γιοκατάπληξη του Τζέννερ, ο κηπουρός του δέχτηκε τη διεξαγωγή του πειράματος. Ο Τζέννερ εμβολίασε τον Τζέιμς, κατάΦιπς τηςμε ευλογιάςμικρόβιο δαμαλίτιδας. Αν η θεωρία του Τζέννερ ήταν ορθή, ο Τζέιμς δεν θα πάθαινε ποτέ ευλογιά. Προς μεγάλη του κατάπληξη, ο αγρότης δέχτηκε τη διεξαγωγή του πειράματος. Έτσι, ο Τζέννερ έκανε δύο μικρές επιφανειακές τομές στον αριστερό βραχίονα του μικρού και τις επάλειψε με το υγρό που είχε αφαιρέσει από τη νεαρή αγρότισσα. Ύστερα επέδεσε τον βραχίονα.

Ο μικρός Τζέιμς προσβλήθηκε από πολύ ήπια μορφή δαμαλίτιδας. ΈξιΤον εβδομάδεςεπόμενο αργότεραΙούλιο, όταν ο μικρός είχε συνέλθει τελείως, ο Τζέννερ τον "εμβολίασε" και πάλι, αυτή τη φορά με κανονικό ιό ευλογιάς. Ο μικρός δεν προσβλήθηκε από ευλογιά, κι έτσι ο Τζέννερ είχε την επιβεβαίωση της θεωρίας του. Το πείραμά του, ωστόσο, θα μπορούσε να του έχει στοιχίσει ως και τη ζωή του: Αν αποτύγχανε και ο μικρός πέθαινε από ευλογιά, θα θεωρούνταν δολοφόνος. ΩστόσοΟ Τζέννερ δε δίστασε να επαναλάβει το πείραμα και σε άλλα παιδιά, μεταξύ των οποίων ήταν και ο ηλικίας 11 μηνών γιος του.<ref>[http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/jenner_edward.shtml BBC History]</ref>. Μετά την επιτυχία του πειράματος, πολλοί δέχτηκαν χωρίς δυσκολία να τους εμβολιάσει κατά της ευλογιάς.

Το [[1797]] υπέβαλε τα αποτελέσματα των ερευνών του στη Βασιλική Εταιρεία, η οποία τα απέρριψε. Το [[1798]], ο Τζέννερ υπέβαλε εκ νέου τις ανακαλύψεις του και η Εταιρεία ενέκρινε τη δημοσίευσή τους, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό τον τίτλο "''Έρευνα επί των αιτίων και των αποτελεσμάτων της ευλογιάς'' (An Inquiry into the Causes and Effects of the Variolae Vaccinae"). Ο Τζέννερ αποκάλεσε τη διαδικασία "vaccination" (ελλ. εμβολιασμός), από το όνομα του ιού (variolae '''vaccinae'''), ενώ ήταν και ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο "virus" (ιός).<ref>[http://www.zephyrus.co.uk/edwardjenner.html Zephurys... ό. π.]</ref>. Η δημοσίευσή του δεν έγινε ευμενώς δεκτή. Αντίθετα λοιδορήθηκε σχεδόν από το σύνολο του τύπουΤύπου, ενώ σφοδρή ήταν και η επίθεση που δέχθηκε από τον Κλήρο, που ισχυριζόταν ότι ο εμβολιασμός ήταν απεχθής πράξη και ενάντια στη θεϊκή θέληση.<ref>[http://sundaytimes.lk/080601/FunDay/famous.html Sunday Times Online]</ref>.