Ο Ταμερλάνος κατέκτησε από το 1363 μεγάλες εκτάσεις της [[Κεντρική Ασία|Κεντρικής Ασίας]], κυρίως την [[Υπερωξιανή]] (τημε την πόλη [[Σαμαρκάνδη]] το 1366) και το [[Χορασάν]] (τημε την πόλη [[Μπαλχ]] το 1369), με διάφορες συμμαχίες, και αναγνωρίστηκε ως νόμιμος ηγεμόνας τους το έτος 1370. Δρώντας επίσημα στο όνομα του ηγέτη του [[Χανάτο Τσαγκατάι|Χανάτου Τσαγκατάι]], [[χαν|χάνου]] Σουουργκατμίς, υπέταξε την [[Υπερωξιανή]] και τη [[Χορασμία|Χωρεσμία]] τα επόμενα χρόνια. Ήδη από τη δεκαετία του 1360 είχε αποκτήσει τον έλεγχο του δυτικού τμήματος του Χανάτου Τσαγκατάι, και παρότι ως [[εμίρης]] ήταν υποτελής στον χάνο, στην πραγματικότητα ήταν αυτός που καθόριζε τους επόμενους χάνους, που αποτελούσαν πλέον πολιτικές μαριονέτες του, μέσω των οποίων αυτός ασκούσε την πραγματική εξουσία. Οι χάνοι του δυτικού τμήματος του Χανάτου Τσαγκατάι βρίσκονταν συνεχώς κατά τους 15ο και 16ο αιώνες υπό την πολιτική κυριαρχία των Τιμουριδών πριγκίπων και η αξία τους ως τυπικών κεφαλών του κράτους είχε καταλήξει τελικώς στην πλήρη ασημαντότητα.
