Πελοποννησιακός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
στην οποια η Σπαρη ειχε εισβαλει(υπο τον βασιλεα Αγησιλαο Β)
Αναίρεση έκδοσης 6516779 από τον 79.131.248.32 (Συζήτηση)
Γραμμή 19:
}}
 
Με τον όρο '''«Πελοποννησιακός Πόλεμος»''' εννοούμε τη στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της [[Δηλιακή Συμμαχία|Δηλιακής Συμμαχίας]] (υπό την ηγεσία της [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνας]]) και της [[Πελοποννησιακή Συμμαχία|Πελοποννησιακής Συμμαχίας]] (υπό την ηγεσία της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]]) που έλαβε χώρα την περίοδο 431-404 π.Χ και έληξε με αποφασιστική νίκη των Σπαρτιατών και την άνευ όρων παράδοσηκαταστροφή της Αθήνας.
 
Μετά τη λήξη των [[Περσικοί πόλεμοι|Περσικών Πολέμων]], οι πόλεις-κράτη της Αθήνας και της Σπάρτης είχαν ηγεμονικό ρόλο στην Ελλάδα: η Σπάρτη στη ξηρά και η Αθήνα στη θάλασσα. Στην Αθήνα ξεκίνησε ο Χρυσός Αιώνας του [[Περικλής|Περικλή]], με το χτίσιμο του [[Παρθενώνας|Παρθενώνα]] και την εμφάνιση μεγάλων φιλόσοφων (όπως ο [[Σωκράτης]]). Οι Αθηναίοι, με πρόταση του Περικλή, περιέφραξαν τον Πειραιά και τον ένωσαν με την Αθήνα χάρη στα [[Μακρά Τείχη]]. Η κίνηση αυτή προκάλεσε την ρήξη στις σχέσεις της Αθήνας με τη Σπάρτη, ενώ η έριδα μεταξύ της [[Αρχαία Κόρινθος|Κορίνθου]] και της [[Κέρκυρα]]ς ήταν η αφορμή του πολέμου.
Γραμμή 25:
Ο πόλεμος χωρίστηκε από τους ιστορικούς σε δύο στάδια: τον Αρχιδάμειο και τον Δεκελειακό πόλεμο. Στα πλαίσια του Αρχιδάμειου πολέμου, οι Σπαρτιάτες διεξήγαγαν επιδρομές στα εδάφη της Αττικής, με τους Αθηναίους να απειλούν τις ακτές της Πελοποννήσου. Ωστόσο, η περίοδος αυτή έληξε με την υπογραφή της [[Νικίειος Ειρήνη|ειρήνης του Νικία]]. Παρ' ολ' αυτά, οι δύο πλευρές συνέχιζαν να εχθρεύονται η μια την άλλη, οδηγώντας τους Αθηναίους στη [[Εκστρατεία στη Σικελία|σικελική εκστρατεία]]. Η εκστρατεία, αν και ξεκίνησε με επιτυχίες για το αθηναϊκό στράτευμα, ολοκληρώθηκε με πανωλεθρία για τους Αθηναίους, οι οποίοι έχασαν δύο στόλους και αρκετούς άνδρες. Τότε, οι Σπαρτιάτες, με τη βοήθεια των Περσών, προχώρησαν στη δημιουργία δικού τους στόλου και απειλούσαν τις αθηναϊκές αποικίες. Τελική πράξη του πολέμου ήταν η [[ναυμαχία στους Αιγός Ποταμούς]] το 404 π.Χ, η οποία έληξε με αποφασιστική νίκη των Σπαρτιατών. Το επόμενο έτος, η Αθήνα παραδόθηκε και υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Σπάρτη.
 
Μετά το τέλος του πολέμου, η Σπάρτη έγινε κυρίαρχη δύναμη στην Ελλάδα ([[Σπαρτιατική ηγεμονία]]), ωστόσο, είχε αποδυναμωθεί από τον διαρκή πόλεμο με τους Αθηναίους. Η προσπάθεια επιβολής των συμφερόντων των εις βάρος των ελληνικών πόλεων οδήγησε στον [[Κορινθιακός Πόλεμος|Κορινθιακό Πόλεμο]] (με την υποστήριξη της Περσίας στην οποία η Σπάρτη είχε εισβάλει), ενώ η ηγεμονία της Σπάρτης έληξε με την ήττα της στη [[μάχη των Λεύκτρων]] από τους Θηβαίους.
 
== Αίτια ==