Δυναστεία των Χωρεσμίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 92:
Η ημερομηνία ίδρυσης της δυναστείας των Χωρεσμίων παραμένει υπό αμφισβήτηση. Κατά η διάρκεια μιας εξέγερσης το 1017, Χωρέσμιοι επαναστάτες δολοφόνησαν τον ηγέτη της [[Χορασμία|Χωρεσμίας]], Αμπούλ Αμπάς Μαμούν, και τη σύζυγό του, Χουρρά-τζι, αδελφή του [[σουλτάνος|σουλτάνου]] των [[Γαζναβίδες|Γαζναβιδών]], Μαχμούντ. Σε απάντηση, ο Μαχμούντ εισέβαλε και κατέλαβε την περιοχή της Χωρεσμίας, που περιελάμβανε την πόλη Νάσα και το οχυρό της Φαράβα. Ως αποτέλεσμα, η Χωρεσμία έγινε επαρχία της [[Γαζναβίδες|Αυτοκρατορίας των Γαζναβιδών]] από το 1017 έως το 1034. Το 1077 η εξουσία της επαρχίας, που ανήκε από το 1042/43 στους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους]], πέρασε στα χέρια του Ανούς Τιγκίν Γκαρτσάι, ενός πρώην [[Τουρκικά φύλα|Τούρκου]] σκλάβου του Σελτζούκου σουλτάνου. Το 1141, ο Σελτζούκος σουλτάνος Αχμέντ Σαντζάρ ηττήθηκε από τους Καρά Κιτάι στη μάχη του Κατβάν, και ο εγγονός τού Ανούς Τιγκίν, Αλά αντ-Ντιν Ατσίζ, έγινε υποτελής του Γιελού Ντάσι των Καρά Κιτάι.
Ο Σελτζούκος σουλτάνος Αχμέντ Σαντζάρ απεβίωσε το 1156. Καθώς το σελτζουκικό κράτος περιερχόταν σε χάος, οι Χωρέσμιοι [[σάχης|σάχες]] επέκτειναν τα εδάφη τους στο νότο. Το 1194, ο τελευταίος σουλτάνος της [[Αυτοκρατορία των Σελτζούκων|Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων]], Τογρούλ Γ΄, ηττήθηκε και σκοτώθηκε από τον ηγέτη των Χωρεσμίων, Αλά αντ-Ντιν Τεκίς, που κατέκτησε τμήματα του [[Χορασάν]] και δυτικού [[Ιράν]]. Το 1200, ο Τεκίς πέθανε και τον διαδέχθηκε ο υιός του, Αλά αντ-Ντιν Μουχάμμαντ, που ξεκίνησε μια σύγκρουση με τους [[Γκουρίδες]] και ηττήθηκε από αυτούς στον [[Αμού Ντάρια]] το 1204. Μετά
Η συμμαχία του Αλά αντ-Ντιν Μουχάμμαντ με τον επικυρίαρχό του δεν κράτησε πολύ. Ξεκίνησε ξανά μια σύγκρουση, αυτή τη φορά με τη βοήθεια των [[Καραχανίδες|Καραχανιδών Τούρκων]], και νίκησε έναν στρατό αυτών στο Ταλάς (1210), αλλά επέτρεψε στη [[Σαμαρκάνδη]] να καταληφθεί από τους Καραχανίδες. Ανέτρεψε όμως τελικώς τους Καραχανίδες (1212) και τους [[Γκουρίδες]] (1215). Το 1212, άλλαξε την πρωτεύουσά του από το Γκουργκάντζ στη [[Σαμαρκάνδη]]. Έτσι, ενσωμάτωσε σχεδόν το σύνολο της [[Υπερωξιανή|Υπερωξιανής]] και το σημερινό [[Αφγανιστάν]] στην αυτοκρατορία του, που μετά από περαιτέρω κατακτήσεις στη δυτική [[Περσία]] (μέχρι το 1217) εκτεινόταν από τον [[Συρ Ντάρια]] μέχρι την οροσειρά του [[Ζάγκρος|Ζάγρου]], και από τα βόρεια τμήματα του [[Χίντου Κους|Ινδοκούς]] (ελληνικά: Ινδοκαύκασος) μέχρι την [[Κασπία Θάλασσα]]. Μέχρι το 1218, η αυτοκρατορία είχε πληθυσμό 5 εκατομμυρίων ανθρώπων.
| |||