Δυναστεία των Χωρεσμίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 94:
Ο Σελτζούκος σουλτάνος Αχμέντ Σαντζάρ απεβίωσε το 1156. Καθώς το σελτζουκικό κράτος περιερχόταν σε χάος, οι Χωρέσμιοι [[σάχης|σάχες]] επέκτειναν τα εδάφη τους στο νότο. Το 1194, ο τελευταίος σουλτάνος της [[Αυτοκρατορία των Σελτζούκων|Αυτοκρατορίας των Μεγάλων Σελτζούκων]], Τογρούλ Γ΄, ηττήθηκε και σκοτώθηκε από τον ηγέτη των Χωρεσμίων, Αλά αντ-Ντιν Τεκίς, που κατέκτησε τμήματα του [[Χορασάν]] και δυτικού [[Ιράν]]. Το 1200, ο Τεκίς πέθανε και τον διαδέχθηκε ο υιός του, Αλά αντ-Ντιν Μουχάμμαντ, που ξεκίνησε μια σύγκρουση με τους [[Γκουρίδες]] και ηττήθηκε από αυτούς στον [[Αμού Ντάρια]] το 1204. Μετά τη λεηλασία της [[Χορασμία|Χωρεσμίας]], ο Μουχάμμαντ απευθύνθηκε για βοήθεια στους επικυρίαρχούς του, Καρά Κιτάι, που τού έστειλαν στρατό. Με τις ενισχύσεις αυτές, ο Μουχάμμαντ κέρδισε μια νίκη εναντίον των [[Γκουρίδες|Γκουριδών]] στο Χεζαράσπ (1204) και τούς εκδίωξε από τη Χωρεσμία.
 
Η συμμαχία του Αλά αντ-Ντιν Μουχάμμαντ με τοντους επικυρίαρχόεπικυρίαρχούς του δεν κράτησε πολύ. Ξεκίνησε ξανά μια σύγκρουση, αυτή τη φορά με τη βοήθεια των [[Καραχανίδες|Καραχανιδών Τούρκων]], και νίκησε έναν στρατό αυτών στο Ταλάς (1210), αλλά επέτρεψε στη [[Σαμαρκάνδη]] να καταληφθεί από τους Καραχανίδες. Ανέτρεψε όμως τελικώς τους Καραχανίδες (1212) και τους [[Γκουρίδες]] (1215). Το 1212, άλλαξε την πρωτεύουσά του από το Γκουργκάντζ στη [[Σαμαρκάνδη]]. Έτσι, ενσωμάτωσε σχεδόν το σύνολο της [[Υπερωξιανή|Υπερωξιανής]] και το σημερινό [[Αφγανιστάν]] στην αυτοκρατορία του, που μετά από περαιτέρω κατακτήσεις στη δυτική [[Περσία]] (μέχρι το 1217) εκτεινόταν από τον [[Συρ Ντάρια]] μέχρι την οροσειρά του [[Ζάγκρος|Ζάγρου]], και από τα βόρεια τμήματα του [[Χίντου Κους|Ινδοκούς]] (ελληνικά: Ινδοκαύκασος) μέχρι την [[Κασπία Θάλασσα]]. Μέχρι το 1218, η αυτοκρατορία είχε πληθυσμό 5 εκατομμυρίων ανθρώπων.
 
==Μογγολική εισβολή και κατάρρευση==