Ακουιτανία (πρώην περιοχή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 8:
Σήμερα, από τις 1/1/2016, η Ακουιτανία έχει ενωθεί με το Πουατού-Σαράντ και την Λιμουζέν.
==Ιστορία==
===Ρωμαϊκή Ακουιτανία===
Οι πρώτες ενδείξεις για την ύπαρξη προϊστορικού οικισμού βρίσκονται στο Περιγκόρ, οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν ωστόσο στην περιοχή της Ακουιτανίας και ήταν Κέλτες οι οποίοι είχαν συγγένεια με τους Ίβηρες (Γαλατική Ακουιτανία). Ένας μεγάλος αριθμός από γλώσσες και διαλέκτους υπήρχε τα αρχαία χρόνια αλλά η αρχαιότερη προϊστορική γλώσσα της Ακουιτανίας όπως είχε καταγραφεί από τους Ρωμαίους ήταν η Βασκική. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από διάφορα ονόματα τα οποία είχαν καταγραφεί από τους Ρωμαίους στην περιοχή της Ακουιτανίας τα οποία είχαν χρησιμοποιηθεί ευρύτατα απο τους Βάσκους. Η Βασκική γλώσσα είχε σημαντικό ρόλο επειδή ήταν η μοναδική γλώσσα της Δυτικής Ευρώπης που δεν ήταν Ινδοευρωπαική.
Τα γεωγραφικά όρια της Ακουιτανίας την εποχή της κατάκτησης της περιοχής από τον Ιούλιο Καίσαρα ήταν ο ποταμός [[Γαρούνας]], τα Πυρηναία και ο Ατλαντικός Ωκεανός. Την εποχή του Οκταβιανού Αυγούστου ειδικά μετά το 27 π.χ. η περιοχή της Ακουιτανίας είχε επεκταθεί βορειότερα μέχρι τον ποταμό [[Λίγηρας|Λίγηρα]].
===Η Ακουιτανία των Φράγκων===
Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η περιοχή της Νοτιοδυτικής Γαλατίας κατακτήθηκε από τους Βησιγότθους, έκαναν πρωτεύουσα του κράτους τους την [[Τουλούζη]] αλλά η εξουσία τους στην περιοχή της Ακουιτανίας ήταν αρκετά εξασθενημένη. Οι Βησιγότθοι μετά την ήττα τους από τους Φράγκους στην [[Μάχη του Βουιγιέ]] (507) εδιώχθησαν από την περιοχή και εγκαταστάθηκαν στην Ιβηρική. Η Ακουιτανία διοικήθηκε από δούκες οι οποίοι διορίστηκαν από τους Φράγκους βασιλείς αλλά ήταν σχεδόν ανεξάρτητη από την κεντρική εξουσία των Φράγκων με ισχυρούς δεσμούς με τις περιοχές νότια των Πυρηναίων, η ανεξαρτησία σταδιακά έγινε μεγαλύτερη. Το 660 ένας ευγενής από την Τουλούζη με καταγωγή Γαλατική ανακηρύχθηκε ο πρώτος δούκας της ανεξάρτητης Ακουιτανίας.
Το Βασκο - Ακουιτανικό βασίλειο έφτασε στο αποκορύφωμα του την εποχή του Εύδη του Μέγα ο οποίος κλήθηκε να αντιμετωπίσει την επιδρομή των Σαρακηνών στην Τουλούζη. Νίκησε την πρώτη φορά τους μουσουλμάνους (721) αλλά ο ο νέος ισχυρός Άραβας διοικητής Αμπντούλ Ραχμάν αλ Γκράφικι δεν είχε καμιά βλέψη για άλλες αποτυχίες, συγκέντρωσε ισχυρό στρατό με Βέρβερους ιππείς. Έκανε δυναμική εισβολή στην Ακουιτανία συντρίβοντας τις δυνάμεις του δούκα Εύδη στην μάχη του ποταμού Γαρούνα (732) κατέλαβε την πόλη του [[Μπορντό]] και την λεηλάτησε. Ο δούκας Εύδης σε τραγική κατάσταση ζήτησε βοήθεια από τον Κάρολο Μαρτέλο, αν και γνώριζε ότι ο μεγάλος Φράγκος στρατηγός ήταν ρεαλιστής και δεν θα πήγαινε σε μάχη με σημαντικά μικρότερο στρατό.
===Η Ακουιτανία των Καρολιδών===
Ο Καρλομάγνος ανακήρυξε τον τρίχρονο γιο του [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκο]] βασιλιά της Ακουιτανίας (781), το βασίλειο περιείχε το δουκάτο της Ακουιτανίας και το δουκάτο της Γασκώνης. <ref>"Et 3 Calend Augusti habuit concilium magnum in Aquis, et constituit duos filius sans reges Pippinum et Clotarium, Pippinum super Aquitaniam et Wasconiam)".</ref> Προσπάθησε να την υποτάξει εξ'ολοκλήρου, μετά την κατάληψη της [[Παμπλόνα|Παμπλόνας]], λεηλάτησε την [[Γασκώνη]] και την [[Βασκονία]] και προσπάθησε να μετέβη νότια από τα Πυρηναία, επιτέθηκε στην Ρονσεβάλλες (812) αλλά δεν επιχείρησε να περάσει τα στενά των Πυρηναίων.
Ο κόμης του Μπορντό και δούκας της Βασκονίας Σεγκουίν προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί μετά τον θάνατο του Καρλομάγνου, ο νέος αυτοκράτορας Λουδοβίκος ο Ευσεβής έστειλε στρατό και τον σκότωσε. Η οικογένεια του κατέφυγε νότια από τα Πυρηναία όπου ξεσήκωσε τους Βάσκους εναντιον των Φράγκων, στην δεύτερη μάχη του Ρονσεβάλλες (824) οι Φράγκοι υποτελείς ηττήθηκαν.
Πριν τον θάνατο του Πεπίνου, ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος διόρισε νέο βασιλιά τον γιο του Κάρολο τον Φαλακρό (832), οι κάτοικοι της Ακουιτανίας αντίθετα εξέλεξαν νέο βασιλιά τον Πεπίνο Β. Ακολούθησε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους οπαδούς της βασιλικής οικογένειας των Καρολιδών που υποστήριζαν τον Κάρολο και στους Ακουιτανούς και στους Βάσκους ευγενείς που υποστήριζαν τον Πεπίνο.
Παρά την κατάκτηση της περιοχής από τους Φράγκους στην μάχη του Βουιγιέ (507) η εξουσία των Φράγκων στην περιοχή ήταν αρκετά εξασθενημένη, υπήρξαν μικρές εγκαταστάσεις Φράγκων ευγενών σε περιοχές όπως η [[Αλμπί]], η [[Καρκασσόν]], η [[Τουλούζη]]. Οι Φράγκοι μέχρι τον 8ο αιώνα είχαν συγχωνευτεί με τον τοπικό πληθυσμό, τα ονόματα τους όμως είχαν χρησιμοποιηθεί ευρύτατα στην άρχουσα τάξη όπως Εύδης, στην μάχη της Τουλούζης (721) αναφέρεται οτι ο βασιλιάς Εύδης κυβερνούσε έναν στρατό Ακουιτανών και Φράγκων. <ref>Lewis, Archibald R. (1965). The Development of Southern French and Catalan Society, 718–1050. Austin: University of Texas Press. Retrieved 15 June 2012.</ref>
==Παραπομπές==
<references />
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
| |||