Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 36:
Όσοι δεν πρόλαβαν να οχυρωθούν στο Μεσολόγγι επιβιβάστηκαν στο μικρό νησί της [[Κάλαμος Λευκάδας|Καλάμου]] που τότε τελούσε υπό αγγλικήν κυριαρχία, αλλά ο αρμοστής [[Τόμας Μαίτλαντ]] τους θεώρησε ανεπιθύμητους επαναστάτες και τους κατεδίωξε με αποτέλεσμα να περιφέρονται πλέον στους καλαμώνεις του [[Αμβρακικός κόλπος|Αμβρακικού κόλπου]] και του [[Αχελώος|Αχελώου]] επιδιδόμενοι σε κλεφτοπόλεμο.<ref>[[Δημήτριος Φωτιάδης]], ό.π. σ. 291</ref> Μετά τη λύση της πολιορκίας αυτοί οι συμφοριασμένοι και όχι απελπισμένοι, προξενούν σημαντικές ζημίες στις εφοδιοπομπές των Τούρκων. Το πόσοι επέζησαν απ΄αυτούς μετά την [[Έξοδος του Μεσολογγίου]] (Απρ. 1826) δεν μπορούμε να γνωρίζουμε.
==Τα καπάκια}}=={{cref|β}}
Ο Ομέρ Βρυώνης αποφασισμένος εξαρχής να μην καταστρέψει το Μεσολόγγι που θα το χρησίμευε ως ορμητήριο για τις περαιτέρω επιχειρήσεις του στην Πελοπόννησο εύκολα μεταπείσθηκε από τον [[Γεώργιος Βαρνακιώτης|Βαρνακιώτη]]<ref>Κωστής Παπαγιώργης, Τα καπάκια, εκδόσεις Καστανιώτης, 2003 ISBN 960-03-3470-6</ref>, που σύμφωνα με τον [[Νικόλαος Σπηλιάδης|Σπηλιάδη]] «τον κατέπεισε να προτιμήσει την δια συνθηκών παράδοσιν του Μεσολογγίου παρά την δια αιματοχυσίας καταστροφήν»<ref>[[Νικόλαος Σπηλιάδης]] Απομνημονεύματα δια να χρησιμεύσωσιν εις την Νέαν Ελληνική Ιστορίαν, 1851</ref>. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ο [[Άγο
Έτσι κερδίζεται χρόνος ανακωχής 8 ημερών οπότε καταφθάνουν 8 υδροπετσιώτικα πλοιάρια και διασπούν τον κλοιό στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου των τριών τουρκικών πλοίων που καταδιωκόμενα το ένα με ζημίες κατεθύνθηκε στην Ιθάκη και τα άλλα δυο στη Ναύπακτο. Έτσι επιβιβάζονται 1.300 περ. αγωνιστές από την Πελοπόννησο και εκφορτώνονται τρόφιμα και πολεμοφόδια. Μετά από αυτό ο Μπότσαρης διαμηνύει στους Τούρκους «ελάτε να πάρετε τη γη μας».
|