Χριστόφορος Περραιβός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 36:
Γιώργης Λαμπρινός, Μορφές του Εiκοσιένα<ref> [[Γιώργης Λαμπρινός]], Μορφές του Εiκοσιένα σ. 235, εκδόσεις «Μπάυρον, 1973<sup>5η</sup></ref> </div>
</blockquote>
Το [[1793]] σπούδασε στην ακμάζουσα τότε [[ελληνική Σχολή του Βουκουρεστίου]] και το [[1796]] στη [[Βιέννη]], προκειμένου να σπουδάσει [[ιατρική]]. Εκεί συνάντησε τον [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Φεραίο]], έγινε οπαδός του και έκτοτε συνεχής σύντροφός του. Όταν από προδοσία οι [[Αυστρία|Αυστριακοί]] ανακάλυψαν τα επαναστατικά σχέδια του Ρήγα Φεραίου (17 Δεκεμβρίου 1797), συνέλαβαν και τον Περραιβό, ο οποίος όμως αφέθηκε ελεύθερος, αφού ο Ρήγας τον κάλυψε (Δεν διασταυρώνεται από πουθενά. Όλοι τους οι υπόλοιποι βασανίστηκαν και θανατώθηκαν, πλην Περραιβού. Ο μόνος διασωθείς, ο οποίος και συνέγραψε την εκδοχή του!) λέγοντας στις αυστριακές αρχές που τους συνέλαβαν ότι τον γνώρισε καθ΄οδόν και ότι έρχονταν στην Τεργέστη για να σπουδάσει ιατρική.
Οι Γάλλοι εκτιμώντας τα οργανωτικά αλλά και τα συνωμοτικά του προσόντα του εμπιστεύτηκαν πολλές δύσκολες αποστολές σε διεργασίες. Στη [[Κέρκυρα]] όπου έμεινε αρκετά χρόνια, μέχρι το 1817, συνέγραψε την "Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας" την οποία εξέδωσε στο [[Παρίσι]] το [[1803]] (μόνο τον α΄ τόμο) και στη συνέχεια το [[1815]] εκδίδει πλήρως το έργο του στη [[Βενετία]]. Αργότερα το [[1857]] ακολούθησε η τρίτη έκδοσή, διορθωμένη.
| |||