Στέφανος Γ΄ ο Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η σχέση μεταξύ Κάζιμιρ Δ΄ και Mατθαίου Κορβίνου χειροτέρεψς στις αρχές του 1471. Οταν ο Στέφανος δεν μπόρεσε να υποστηρίξει την Πολωνία ο Κάζιμιρ Δ΄ απέστειλε πρεσβεία στη Μολδαβία ζητώντας από το Στέφανο να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του. Ο Στέφανος συναντήθηκε με τους Πολωνούς απεσταλμένους στο [[Βασλούι]] στις 13 Ιουλίου, υπενθυμίζοντας τους τις εχθρικές πράξεις Πολωνών ευγενών που διαπράχθηκαν κατά μήκος των συνόρων, και απαίτησε την έκδοση των Μολδαβών βογιάρων που είχαν καταφύγει στην Πολωνία . Ο Στέφανος έστειλε τους απεσταλμένους του στην Ουγγαρία για να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με τον Κορβίνο. Παραχώρησε εμπορικά προνόμια στους εμπόρους της Τρανσυλβανικής πόλης [[Μπρασόβ]] στις 3 Ιανουαρίου 1472.

 

[[Αρχείο:Gentile Bellini 003.jpg|thumb|260px| Ο [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής]] επιχείρησε επανειλημμένως να προωθήσει και να εδραιώσει την εξουσία του βορείως του Δούναβη, αλλά συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση των ρουμανικών Πριγκιπάτων.]]

Όλες αυτές οι ενέργειες και πρωτοβουλίες του Στεφάνου προκάλεσαν τους Τούρκους. Οι σχέσεις Μολδαβίας-Οθωμανικής αυτοκρατορίας επιδεινώθηκαν ακόμη περισσότερο όταν το [[1473]] ο Στέφανος αρνήθηκε να καταβάλει τον ετήσιο φόρο υποτέλειας και συντάχθηκε στον αντιοθωμανικό συνασπισμό της Ουγγαρία και της [[Βενετία|Βενετίας]]. Εν όψει, λοιπόν, της τουρκικής εισβολής, που θεωρούνταν πλέον βέβαιη, ο Μολδαβός Πρίγκιπας επεχείρησε να αποσπάσει τη Βλαχία από το οθωμανικό στρατόπεδο. Για τον λόγο αυτό, προσπάθησε επανειλημμένως να ανατρέψει τον Ραντού και να τοποθετήσει έναν άνθρωπο της αρεσκείας του στον θρόνο του γειτονικού Πριγκιπάτου. Φυσικά ο Ραντού, υποστηριζόμενος και από τουρκικά στρατεύματα, δεν ήταν διατεθειμένος να αφήσει τον θρόνο του με αποτέλεσμα η ένταση στην περιοχή να κλιμακωθεί επικίνδυνα. Ιδίως κατά τα έτη 1473 και [[1474]], η Βλαχία βυθίστηκε στην αναρχία, καθώς οι εισβολές και οι επεμβάσεις των αντιμαχόμενων μερών διαδέχονταν η μία την άλλη χωρίς να επιτευχθεί κάποιο οριστικό αποτέλεσμα. Μάλιστα τον Νοέμβριο του 1473 ο Στέφανος κατέλαβε αμαχητί το [[Βουκουρέστι]], όπου ο Ραντού είχε αφήσει τη σύζυγο και την κόρη του (την οποία αργότερα ο Στέφανος νυμφεύφθηκε), διαφεύγοντας στους Τούρκους. Στην πρόσκαιρη επάνοδο του Ραντού, οι Οθωμανοί επέδραμαν στο έδαφος της Μολδαβίας, αλλά αποκρούστηκαν. Τελικά οι Οθωμανοί επέβαλαν τον Ραντού στον βλαχικό θρόνο και απέστειλαν τελεσίγραφο στον Στέφανο απαιτώντας την παράδοση των φρουρίων Κιλία και [[Τσετάτεα Άλμπα]] (Άκκερμαν) και την αναδρομική καταβολή του φόρου υποτελείας. Με την άρνηση του τελευταίου οι Τούρκοι (120.000 σύμφωνα με κάποιες πηγές<ref name=auto1>Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Τόμος ΚΒ’, σελ. 371</ref>) υπό τον φημισμένο στρατηγό Σουλεϊμάν Πασά πέρασαν τον [[Δούναβης|Δούναβη]] και εισήλθαν στην Μολδαβία (τέλη 1474). Αντιμετωπίζοντας την τακτική της «καμένης γης», οι επιτιθέμενοι κατευθύνθηκαν προς την περιοχή του [[Βασλούι]], όπου τους περίμεναν οι αντίπαλοί τους. Στη μάχη που ακολούθησε ([[μάχη του Βασλούι]] ή [[μάχη της Ράκοβα]], 10 Ιαν. [[1475]]), ο σχεδόν τριπλάσιος τουρκικός στρατός υπέστη πανωλεθρία. Οι απώλειες υπολογίζονται σε 45.000, ενώ αρκετοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι αιχμαλωτίστηκαν (μεταξύ αυτών και τέσσερις [[πασάς|πασάδες]])<ref>Περιοδικό Ιστορικές Σελίδες τχ 9, σελ. 49</ref>. Η απρόσμενη νίκη προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στην [[Ευρώπη]] και το όνομα του Μολδαβού πρίγκιπα ξεπέρασε τα όρια της μικρής χώρας του. Μάλιστα ο [[πάπας Σίξτος Δ']] τον χαρακτήρισε «''Αθλητή του Χριστού''» (Athleta Christi).