Αλβέρτος Α΄ του Βελγίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Αλβέρτος Α' του Βελγίου''' (''Albert I van België'', [[8 Απριλίου]] [[1875]] - [[17 Φεβρουαρίου]] [[1934]]) βασιλιάς των Βέλγων (1909 - 1934) 2ος γιος και 5ο παιδί του [[Πρίγκηπας Φίλιππος, κόμης της Φλάνδρας|Φιλίππου κόμητος της Φλάνδρας]] (τρίτου γιου του βασιλιά του Βελγίου [[Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου|Λεοπόλδου Α']]) και της πριγκίπισσας Μαρίας των Χοεντζόλλερν. Αν και τέταρτος αρχικά σε σειρά διαδοχής στον Βελγικό θρόνο, λόγω των πρόωρων θανάτων του ξαδέλφου του και του μεγαλύτερου αδελφού του [[Πρίγκηπας Βαλδουίνος του Βελγίου|Βαλδουίνου]], διαδέχθηκε ο ίδιος τον θείο του βασιλιά [[Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου|Λεοπόλδο Β'.]] Αμέσως ταξίδευσε στο [[Βελγικό Κονγκό]], που είχε προσαρτηθεί στο βασίλειο του Βελγίου από το 1908, όπου βρήκε τους γηγενείς κατοίκους σε άθλια κατάσταση λόγω των φρικαλεοτήτων του θείου του. Επιστρέφοντας στο [[Βέλγιο]], κήρυξε μια σειρά από μέτρα για την προστασία του ντόπιου πληθυσμού και τον εκσυγχρονισμό της Αφρικανικής χώρας.

Ήταν ο πρώτος βασιλιάς του Βελγίου που πήρε όρκο στη Δανική γλώσσα, σε αντίθεση με τους προηγούμενους βασιλείς του Βελγίου που ορκίζοντανορκιζόταν στα Γαλλικά. Ήταν μαζί με την σύζυγοσύζυγό του εξαιρετικά δημοφιλείς στον Βελγικό λαό, σε αντίθεση με τον σκληρό και μισητό θείο του Λεοπόλδο Β'.

Ήταν βαθιά θρησκευόμενος χριστιανός Καθολικός, και έδειξε έντονο ενδιαφέρον στη θρησκεία, προσπαθώντας να τηρήσει τέλεια τους χριστιανικούς κανόνες. Σε αντίθεση με τον Γερμανόφιλο θείο του βασιλιά Λεοπόλδο Β', ο Αλβέρτος αντιπαθούσε τους Γερμανούς, γι'αυτό αποφάσισε να τηρήσει ουδετερότητα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο εκβιασμός του Κάιζερ των Γερμανών να περάσουν τα στρατεύματαστρατεύματά του μέσα από το έδαφος του Βελγίου, τον ανάγκασαν να προσχωρήσει στην '''ΑΝΤΑΝΤ''' μετά από συνεννοήσεις με τη [[Μεγάλη Βρετανία]]. ΟΌταν ο Βελγικός στρατός πολέμησε στη '''μάχη του Μάρνη''' (6 - 9 Σεπτεμβρίου/1914), ο ίδιος ο βασιλιάς Αλβέρτος μπροστάρηςήταν στη μάχη ήταν επικεφαλής του Βελγικού στρατού. Στις μάχες συμμετείχε η σύζυγοςσύζυγός του ΛουίζαΕλισάβετ ως νοσοκόμα και ο 14χρονος γιος του Λεοπόλδος.

Ο Αλβέρτος έβλεπε την ατυχή κατάληξη του πολέμου και προσπαθούσε να πετύχειεπιτύχει διμερείς διαπραγματεύσεις με την [[Αγγλία]] και τη [[Γερμανία]] για την σύναψη ειρήνης. Βλέποντας την αποτυχία των προσπαθειών του, προσπάθησε μονομερώς να πετύχειεπιτύχει συμφωνία ειρήνης μόνο με τη Γερμανία,· ο Κάιζερ όμως αρνήθηκε γιατί ήθελε να χρησιμοποιήσει το [[Βέλγιο]] ως μέσο πίεσης στην [[Αγγλία]]. Το [[Βέλγιο]] υπέφερε σημαντικά από τον πόλεμο. Μετά την λήξη του ο Αλβέρτος επέστρεψε θριαμβευτικά με την οικογένεια του στις [[Βρυξέλλες]].

Ο Αλβέρτος προέβη σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων, όπως την καθιέρωση Συντάγματος και της καθολικής ψηφοφορίας. Στη '''διάσκεψη των Παρισίων''' προσπάθησε να υπερασπίσει τα συμφέροντα του Βελγίου, ζητώντας πολεμικές αποζημιώσεις από την [[Γερμανία]]. Προσπάθησε να πείσει τους εταίρους της Συνόδου να σταθούν επιεικείς στους ηττημένους, και να μην εκθρονίσουν τους ηττημένους μονάρχες. Προειδοποίησε ότι μια σκληρή τιμωρία μπορεί να δημιουργήσει νέα μεγάλα προβλήματα στο μέλλον, συσπειρώνοντας τις αντιδραστικές δυνάμεις στη [[Γερμανία]]. Δεν εισακούστηκε και οι ανησυχίες του επαληθεύτηκαν αργότερα με την άνοδο του ναζισμού στην [[Γερμανία]] και την έκρηξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

ΔεινόςΑν και δεινός ορειβάτης, σκοτώθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1934 σε ατύχημα κατά τη διάρκεια μιας αναρρίχησης. Αργότερα υπήρξαν και άλλες εκδοχές σχετικά με τον περίεργο θάνατοθάνατό του, όπως ακόμη και η δολοφονία του, αλλά τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε.

ΠαντρεύτηκεΝυμφεύτηκε στο [[Μόναχο]] στις 2 Οκτωβρίου/1900 την δούκισσα Ελισσάβετ Ελισάβετ-Γαβριέλλα -Βαλερία -Μαρία της Βαυαρίας (1876 - 1965) μια πριγκίπισσα του [[Οίκος του Βίττελσμπαχ|Οίκου των ΒιττελσμπάχΒίττελσμπαχ]], κόρη του Καρόλου-Θεοδώρου δούκα της Βαυαρίας Καρόλου Θεοδώρου. Σύμφωνα με την αλληλογραφία της εποχής το ζεύγος ήταν συνδεδεμένο με βαθιά αγάπη, εκτίμηση και αλληλοβοήθεια, σε πλήρη αντίθεση με την άστατη ζωή του προκατόχου θείου του. Είχαν μεγάλη αγάπη στις τέχνες, τα γράμματα και τον πολιτισμό,. απέκτησανΑπέκτησαν τρία παιδιά :

* Κάρολος -Θεόδωρος, κόμης της Φλάνδρας (1903 - 1983)

* Μαρία -Ιωσηφίνα (1906 - 2001)