Τόμας Πίντσον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
Μετά την αποφοίτησή του, ο Πίντσον ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στο πρώτο του βιβλίο ενώ παράλληλα εργάστηκε ως μηχανικός στην εταιρία Boeing. Το [[1963]] δημοσίευσε το μυθιστόρημα ''V.'', το οποίο απέσπασε το βραβείο του ιδρύματος ''William Faulkner'', ως το καλύτερο μυθιστόρημα πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Το δεύτερο βιβλίο του, ''Ο λαχνός των 49 στο σφυρί'' (''The Crying of Lot 49'') δημοσιεύτηκε το [[1966]] και επίσης βραβεύτηκε, αυτή τη φορά από το ίδρυμα ''Richard and Hilda Rosenthal''.
Το γνωστότερο ίσως έργο του Πίντσον, ''Το Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας'' (''Gravity's Rainbow''), δημοσιεύτηκε το [[1973]] το οποίο απέσπασε γενικά θετικές κριτικές και θεωρείται από πολλούς ένα από τα σημαντικότερα βιβλία στην ιστορία της αμερικανικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας<ref>{{Cite news|url=http://entertainment.time.com/2005/10/16/all-time-100-novels/slide/gravitys-rainbow-1973-by-thomas-pynchon/|title=All-TIME 100 Novels|last=Lacayo|first=Richard|newspaper=Time|language=en-US|issn=0040-781X|accessdate=2017-06-16}}</ref>. Το [[1990]] εκδίδεται το τέταρτο μυθιστόρημά του, ''Vineland'' ενώ το [[1997]] εκδόθηκε το ''Mason & Dixon''.
Ο Πίντσον εξέδωσε άλλα δύο μυθιστορήματα, το ογκώδες ''Ενάντια στην ημέρα'' (''Against the day'') το 2006 και το ''Έμφυτο ελάττωμα'' (''Inherent vice'') το 2009 και το ''Υπεραιχμή'' (''Bleeding Edge'') το 2013.
| |||