Δημήτριος Ταγκόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σπούδασε [[ιατρική]] στο [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστήμιο της Αθήνας]] αλλά για βραχύ χρονικό διάστημα, καθώς επιδόθηκε στο γράψιμο σε εφημερίδες της εποχής, όπως ο ''[[Ραμπαγάς (περιοδικό)|Ραμπαγάς]]'', η ''[[Εστία (εφημερίδα)|Εστία]]'' και το ''[[Έθνος (εφημερίδα)|Έθνος]]''. Σύμφωνα με άλλη πηγή,<ref>''Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια'' «Χάρη Πάτση», τ. 21, σελ. 321</ref> ολοκλήρωσε τις σπουδές του και το 1890 αναγορεύθηκε διδάκτορας της ιατρικής, ενώ στη συνέχεια άσκησε για μικρό διάστημα την ιατρική στη [[Θεσσαλία]]. Επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα το [[1896]] και από τότε αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στα γράμματα. Είχε ήδη εκδώσει τη σατιρική εφημερίδα ''Δον Κιχώτης'' το 1894.<ref>[http://www.biblionet.gr/author/11615/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82_%CE%A0._%CE%A4%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82 Biblionet], βιογραφικό του Ταγκόπουλου, ανάκτηση 9-7-2013.</ref> Εξέδωσε και το δικό του περιοδικό, τον ''Νουμά'', το [[1903]], ένα περιοδικό το οποίο αναδείχθηκε σε στυλοβάτη της [[δημοτική γλώσσα|δημοτικής γλώσσας]]. Το «Νουμάς» το είχε ήδη χρησιμοποιήσει ο ίδιος ως ψευδώνυμο στην ''Εστία''. Χρησιμοποιούσε επίσης σε άλλα έντυπα το ψευδώνυμο «Κύριος Ιερεμίας». Ο Δ. Ταγκόπουλος φιλοδοξούσε να θεωρείται κυρίως θεατρικός συγγραφέας. διορίστηκε γραμματέας στη Σχολή Καλών Τεχνών και τιμήθηκε με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών, δύο χρόνια πριν τον θάνατό του, που συνέβη το 1926.