Attica (αυτοκινητοβιομηχανία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Attica.jpg|δεξιά|μικρογραφία|200x200εσ|Το'' Attica 200'' (1963)., Τοφωτογραφημένο αυτοκίνητο βρίσκεται σε σπίτι, σεπαλιά ένα παλιόσυνοικία τμήματου μιας ελληνικής επαρχιακής πόλης]]Αιγίου.

Το όνομα''' "Attica"''' ήταν το εμπορικό σήμα των οχημάτων που παράγονταιπαράγονταν από την ''ΒιοπλαστικήBioplastic S.A.'', μια εταιρείαεταιρία (αρχικάη συμμετείχεοποία στηναρχικά κατασκευήκατασκεύαζε φάιμπεργκλας,σκάφη αργότερα ξεκίνησεαναψυχής την κατασκευήαπό φάιμπεργκλας για σκάφη), που ιδρύθηκε στο [[Μοσχάτο]], της [[Αθήνα|Αθήνας]] από τον Γεώργιο Δημητριάδη, σημαντικόσημαντική μορφή πρόσωπο στην ελληνική αυτοκινητοβιομηχανίαβιομηχανική ιστορία.

Ο Δημητριάδης είχε σχεδίασε και κατασκευάσει ένα ελαφρύ τετράτροχο επιβατηγό αυτοκίνητο (μοντέλο 505) το 1958, με την πρόθεση της παραγωγήπαραγωγής. Ένας φόρος όμως που επιβλήθηκε στα τετράτροχα αυτοκίνητα, περιόρισε την προοπτική επιτυχίας του αυτοκινήτου στην αγορά. Έτσι, εγκατέλειψε αυτό το σχέδιο και εστίασε αντ ' αυτού στην παραγωγή τρίτροχων - φορολογούμενων ως "μοτοσικλετών" στην Ελλάδα. Το 1962 άρχισε την παραγωγή ενός ελαφρύελαφρού τρίκυκλου επιβατηγού αυτοκινήτου με την άδεια της Fuldamobil της [[Γερμανία|Γερμανίας]], ωςμε το μοντέλο όνομα ''Attica'' ''200'' (καθώς ήταν πολύ πιο εύκολο για αυτοκίνητα, πιστοποιημένα στο εξωτερικό, να λάβουν πιστοποίηση για να παραχθούν στην Ελλάδα). Το αυτοκίνητο κατασκευάστηκε με μερικές αλλαγές από το αρχικό γερμανικό σχέδιο, αλλά αργότερα δύο διαφορετικές εκδόσεις [[Καμπριολέ|cabriolet]] αναπτύχθηκαν από την ίδια την'' Attica''. Κινητήρες 200 cc μηχανές (από την ''Sachs'', ''Heinkel'' , καθώς και κινητήρες που κατασκευάστηκαν από την ίδια την '' Attica'') χρησιμοποιήθηκαν για τις διαφορετικές εκδόσεις του αυτοκινήτου.

Το μοντέλο έγινεείχε πολύαρκετή δημοφιλέςεπιτυχία στην Ελλάδα και ναπαραμένει θυμούνταιαγαπητό αυτήμέχρι τηνκαι τις μέρες ημερομηνίαμας. Άλλη μια ελληνική εταιρεία, η Alta, σύντομα διεκδήκησε μερίδιο αγοράς στην ίδια κατηγορία, παρουσιάζοντας ένα παρόμοιο όχημα, το 1968, που ήταν επίσης βασισμένο στη τεχνολογία της Fuldamobil, αλλά είχεμε τροποποιηθείσημαντικές σημαντικά,τροποποιήσεις μεστο μιασχέδιο πιοτου σύγχρονη σχεδίασηαμαξώματος. Ωστόσο τοΤο ''Attica 200'', πάντως, συνέχισε να παράγεται μέχρι το 1971. Το 1968 η ''ΒιοπλαστικήBioplastic'' χρησιμοποίησε το σχέδιο του'' Attica 200'' για την δημιουργία ενός ελαφρύελαφρού τρίκυκλου φορτηγού με το εμπορικό σήμα που ''ΔέλταDelta'' (παραδόξως,όπου το πίσω-μισό μέρος του ''200'' είχε γίνει το μπροστινό-μισόεμπρός του ''ΔέλταDelta !'') και είχεμε μέτρια επιτυχία.

Το 1965 το ''Attica'' είχε ήδη κάνει μια προσπάθεια να εισέλθει στην αγορά των τετράτροχων αυτοκινήτων, παρουσιάζοντας το ''Carmel 12''. Το αμάξιαυτοκίνητο κατασκευάστηκε με άδεια από τηντης Ισραηλινήισραηλινής ΑυτοκινητοβιομηχανίαAutocars Co. Ltd. (η οποία, με τη σειρά της, είχε χρησιμοποιήσει την τεχνολογία της Βρετανικήςβρετανικής Reliant). Στην πραγματικότητα, ο όρος "παραγωγή" είναι πιθανόν να μην είναι κατάλληλος σε αυτή την περίπτωση, καθώςμε ταμικρή περισσότεραελληνική μέρηπροστιθέμενη εισήχθησαναξία. Παρά τη διαφημιστική εκστρατεία, το αυτοκίνητο δεν πέτυχε και μόνο περίπου 100 ''Attica Carmel 12 ''<font style="background-color: rgb(254, 252, 224);">κατασκευάστηκαν</font>. Το 1977 ο Δημητριάδης μετονόμασε την ''ΒιοπλαστικήBioplastic'' σε ''DIM Motor'' για να παραγάγει το DIM, ένα εντελώς καινούργιο επιβατικό αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από την εταιρείαεταιρία. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε στην Έκθεση Αυτοκινήτων της Γενεύης, το 1977, αλλά πολύη λίγαπαραγωγή αμάξιαπεριορίστηκε κατασκευάστηκανσε ελάχιστα κομμάτια.