Βικιπαίδεια

Νικόλαος Δημητρακόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
 
{{ουδετερότητα}}
{{επιμέλεια}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Νικόλαος Δημητρακόπουλος''' ([[28 Ιανουαρίου]] [[1864]] - [[21 Δεκεμβρίου]] [[1921]]) ήταν δικηγόρος, πολιτικός και άριστος, νομομαθής και συγγραφέας που διετέλεσε υπουργός δικαιοσύνης. Από το τεράστιο νομοθετικό του έργο σε τελείως δυσανάλογο χρόνο παραμονής του στον υπουργικό θώκο, μόλις 19 μήνες, έχει εύλογα μυθοποιηθεί ως ο μεγαλύτερος Έλληνας νομοθέτης του Βασιλείου της Ελλάδος και δεύτερος μετά τον [[Γεώργιος Λουδοβίκος φον Μάουρερ|Γεώργιο φον Μάουερ]]<ref>Δείτε παρακάτω ενότητα Νομοθετικό έργο</ref><br>.
Ο "''μυθικός Δημητρακόπουλος''" <ref>Κατά σύγχρονο χαρακτηρισμό του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακαδημαϊκού [[Μιχαήλ Σταθόπουλος|Μ. Σταθόπουλου]] σε ομιλία του στην εκδήλωση που είχε διοργανώσει η "Εταιρεία Αρκαδικών Γραμμάτων και Τεχνών" στη [[Παλαιά Βουλή]] στις 28 Μαρτίου του 2007</ref> υπήρξε στην εποχή του ο ανορθωτής του δικηγορικού λειτουργήματος, αλλά και της Δικαιοσύνης ειδικότερα, δεινός υπέρμαχος της ανεξαρτησίας της αλλά και σφοδρός πολέμιος οποιουδήποτε κρατικού ή κομματικού παρεμβατισμού σ΄ αυτήν, φθάνοντας αρκετές φορές ακόμα και σε σύγκρουση με άλλα μέλη του υπουργικού συμβουλίου που συμμετείχε.
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε στην [[Καρύταινα]] της [[Γορτυνία]]ς, γιος του νομικού Πέτρου ΔημητραακόπουλουΔημητρακόπουλου, όπου και ολοκληρώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές, σπούδασε νομικά στο [[πανεπιστήμιο Αθηνών]] από το οποίο αποφοίτησε το 1888. Ασχοληθείς κυρίως με το [[Ιδιωτικό Δίκαιο]] ξεκίνησε να δικηγορεί στην [[Αθήνα]] το 1890, περιοριζόμενος κυρίως σε γνωμοδοτήσεις, προκαλώντας στον τότε νομικό κόσμο ιδιαίτερη αίσθηση με τα σπάνια πνευματικά του προσόντα, τη νομική του κατάρτιση και εντυπωσιακή του ευρυμάθεια και ειδικότερα τη φυσική ρητορική του δεινότητα με επιχειρηματολογίες που συνάρπαζαν, αποκτώντας έτσι σχετικά πολύ γρήγορα μεγάλη αίγλη. Το [[1906]] έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής στην [[Αρκαδία]], που όμως απέτυχε να εκλεγεί. Το [[1909]] στο επαναστατικό στρατιωτικό κίνημα που εκδηλώθηκε από νεαρούς μιμητές της επανάστασης των Νεοτούρκων, που είχε εκδηλωθεί ένα χρόνο πριν, του προτάθηκε υπουργικό αξίωμα, το οποίο όμως αρνήθηκε επειδή δεν είχε εκλεγεί από το λαό, αποκαλύπτοντας έτσι την πίστη του στους δημοκρατικούς θεσμούς.
 
Στις [[Ελληνικές εκλογές Αυγούστου 1910 (Αναθεωρητική)|Εκλογές Αυγούστου 1910]] που διεξάχθηκαν,στις [[8 Αυγούστου]] [[1910]], (μετά από την παραίτηση της [[Κυβέρνηση Στέφανου Δραγούμη 1910|Κυβέρνησης του Στέφανου Δραγούμη]]), έχοντας δημιουργήσει ήδη δικό του ομώνυμο κόμμα κέρδισε 21 έδρες εκλεγείς και ο ίδιος βουλευτής της Αρκαδίας όπου και συμπράττοντας στη συνέχεια με τον Ελευθέριο Βενιζέλο συμμετείχε στην [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|πρώτη κυβέρνηση Βενιζέλου]]<ref>Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.72</ref>, αναλαμβάνοντας υπουργός Δικαιοσύνης στις 6 Οκτωβρίου (1910) και παράλληλα για σύντομο χρονικό διάστημα, μόλις 12 ημερών, το Υπουργείο των Εξωτερικών, το οποίο και παρέδωσε στον [[Ιωάννης Γρυπάρης (πολιτικός)|Ιωάννη Γρυπάρη]]. Την επομένη της ανάληψης των καθηκόντων του στο υπουργείο δικαιοσύνης με εγκύκλιό του προς όλες τις δικαστικές αρχές της επικράτειας ενημερώνοντας για το επικείμενο πρόγραμμά του ζήτησε απ΄ όλους να γίνουν «''συμπράκτορες, φίλοι και συναγωγοί''» στο έργο «''της αναστηλώσεως και ενισχύσεως της δικαιοσύνης, αλλ΄ εν ταυτώ και της πολιτειακής και κοινωνικής αναπλάσεως''». Εκθειάζοντας με τα μελανότερα χρώματα τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και ειδικότερα την παραλυσία της δικαιοσύνης ένεκα των ιδεών του επαναστατικού ρεύματος της εποχής σημείωνε στην εγκύκλιό του
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νικόλαος_Δημητρακόπουλος"