Αθεϊσμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κοιτάζοντας τον 19ο αιώνα, μπορεί κανείς να διακρίνει δυο τάσεις δυο τάσεις, οι οποίες αποτελούνε τις ρίζες των σημερινών αθεϊστικών ομάδων. Η πρώτη τάση είναι ο επιστημονικός Αθεϊσμός, ο οποίος εκφράζεται κυρίως από τον Δαρβινισμό και τον ρασιοναλισμό του διαφωτισμού. Η δεύτερη τάση είναι ο Ανθρωπιστικός Αθεϊσμός, ο οποίος ταυτίζεται με την άνοδο των κοινωνικών επιστημών και κυρίως με τον Κάρλ Μαρξ και τον Λούντβιχ Φόιερμπαχ.<ref>{{Cite journal|url=http://connection.sagepub.com/blog/history/2012/07/11/the-evolution-of-atheism-scientific-and-humanistic-approaches/|title=The evolution of atheism scientific and humanistic approaches|last=LeDrew|first=Stephen|date=2012|journal=History of the Human Sciences|accessdate=24/5/2017|doi=10.1177/0952695112441301}}</ref>

 

[[Αρχείο:Emma_goldman_1886.jpg|μικρογραφία|Η αναρχοφεμινίστρια Emma Goldman το 1886. Κατηγορούσε τον Χριστιανισμό πως διατηρούσε μια νοοτροπία σκλαβιάς στην κοινωνία, επιχειρηματολογόντας πως υπαγορεύει τις πράξεις των ανθρώπων στην Γη, υποσχόμενη στους φτωχούς, μια μετά θάνατον μια πλουσιοπάροχη ανταμοιβή. ]]

 

Οι υπάρξιστές φιλόσοφοι, ιδίως ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, ισχυριζόντουσαν πως "'''''η ύπαρξη προηγείται της Ουσίας'''''", μια ιδέα αντίθετη με όσα διδάσκει ο παραδοσιακός θεϊσμός Η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είχε σταθερές και απόλυτες ιδιότητες ή σκοπούς. Αυτό το κενό είναι ελεύθερος να το γεμίσει ο Άνθρωπος με ό,τι θέλει. Όμως, συνεχίζει ο Σαρτρ, αυτή η Ελευθερία του ανθρώπου του προκαλεί άγχος και φόβο, αφού χωρίς εξωτερικό θεό η ανθρωπότητα μοιάζει χαμένη, χωρίς σταθερό στόχο και πορεία. Ο υπαρξισμός παρακεινεί τους ανθρώπους να φτιάξουν οι ίδιοι το νόημα της ζωής τους, χωρίς τους θεούς που είναι απλά μια επινόηση. <ref>{{Cite web|url=https://www.thoughtco.com/atheism-and-existentialism-250975|title=Atheism and Existentialism|last=Cline|first=Austin|date=23/3/2017|website=ThoughCo.|publisher=|accessdate=26/5/2017}}</ref>