Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|11|05|2015}}{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ''' (Αύγουστος [[1177]] - Αύγουστος [[1186]]) ήταν [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς της Ιερουσαλήμ]] ([[1185]] - [[1186]]). Υιός της [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλας του Ανζού]] και του πρώτου συζύγου της, [[Γουλιέλμος του Μομφερράτου|Γουλιέλμου του ΜομφεράτουΜομφερράτου]], διάδοχος του θείου του, [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Δ΄ της Ιερουσαλήμ]]. Τέθηκε υπό την επίβλεψη του θείου του, [[Ραϊμόνδος Γ΄ της Τρίπολης|Ραϊμόνδου Γ΄ της Τρίπολης]].
 
== Αποκήρυξη του Γκυ των Λουζινιάν από τον Βαλδουίνο Δ΄ ==
Γραμμή 7:
== Θάνατος του ανήλικου βασιλιά ==
 
Η κρίση διαδοχής είχε τρομοκρατήσει τον [[χριστιανισμός|χριστιανικό]] κόσμο των Ιεροσολύμων και έτσι μια αποστολή υπό τον πατριάρχη [[Ηράκλειος της Ιερουσαλήμ|Ηράκλειο]] ([[1184]]) γύρισε τις Ευρωπαϊκές Αυλές, προκειμένου να εξασφαλιστεί ένας ισχυρός μονάρχης για τα [[Ιεροσόλυμα]]. Προσανατολίστηκε στον [[Φίλιππος Αύγουστος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Β΄ της Γαλλίας]], εξάδελφο του Γουλιέλμου του Μομφερράτου, του πατέρα του Βαλδουίνου Ε΄, και τον [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκο Β΄ της Αγγλίας]], εξάδελφο του Βαλδουίνου Δ΄, αλλά χωρίς ανταπόκριση. Μερικοί υποστήριζαν τον παππού του Βαλδουίνου Ε΄, [[Γουλιέλμος Ε΄ οτου ΜομφερατικόςΜομφερράτου|Γουλιέλμο Ε΄ του Μομφερράτου]]. Ο Βαλδουίνος Δ΄ Ανζού υπέκυψε τελικά από την λέπρα ([[1185]]) και λίγο πριν τον θάνατό του είχε διατάξει ο νεαρός ανιψιός του, ο Βαλδουίνος Ε' ΜομφερατικόςΜομφερρατικός να στεφθεί βασιλιάς. Ο Μπάλιαν του Ιμπελίν μετέφερε κατά τη στέψη τον μικρό βασιλιά στους ώμους του, όχι γιατί ήταν υψηλός, αλλά για να δείξει ότι η οικογένεια της Ισαβέλλας δεν αμφισβητεί την διαδοχή.
 
Η βασιλεία του μικρού παιδιού κράτησε μόνο έναν χρόνο, οπότε και πέθανε στην [[Άκρα]] το καλοκαίρι του [[1186]]. Νόμιμη διάδοχος του θρόνου παρέμενε η μητέρα του Σιβύλλα, που έπρεπε, προκειμένου να εξασφαλίσει την διαδοχή, να απαρνηθεί τον δεύτερο σύζυγό της [[Γκυ των Λουζινιάν]] και να επιλέξει ελεύθερα όποιον σύζυγο θέλει. Αυτή αρνήθηκε επίμονα να το κάνει και ο πατριάρχης αναγκάστηκε να τους καλέσει στον θρόνο των Ιεροσολύμων, με τις όποιες αντιδράσεις της οικογένειας της Ισαβέλλας Ανζού (ετεροθαλούς αδελφής της Σίβυλλας) να πέφτουν στο κενό. Τελικά η βασιλεία του Γκυ θα ήταν καταστροφική για τα Ιεροσόλυμα, καθώς την αμέσως επόμενη χρονιά ([[1187]]) θα υφίσταντο τρομερή ήττα στη [[μάχη του Χαττίν]], κάτι που θα στεκόταν η αρχή του τέλους για το βασίλειο των Ιεροσολύμων.