Junkers Ju 87: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Junkers Ju 87, ή Stuka (Στούκα) είναι συντόμευση της λέξης '''Stu'''rz'''ka'''mpfflugzeug, (πολεμικό αεροσκάφος κάθετης εφόρμησης). Αναγνωρίζεται εύκολα από τις αντεστραμμένες πτέρυγες γλάρου, από τις σταθερές ρόδες και τη σειρήνα του που λόγω της επιπρόσθετης οπισθέλκουσας μείωνε την ταχύτητα στο ήδη αργό αεροσκάφος.

Το Stuka εισήγαγε κάποιες πρωτοποριακές καινοτομίες, όπως τα αυτόματα φρένα , που εξασφάλιζαν την έξοδο του αεροσκάφους από τη βύθιση, ακόμα και στην περίπτωση λιποθυμίας του πιλότου από την έντονη επιτάχυνση και μια σειρήνα κάτω από το ρύγχος, που λειτουργούσε με τον εισερχόμενο αέρα και ούρλιαζε κατά τη διάρκεια των βυθίσεων για να τρομοκρατεί τους αντιπάλους.Τα Stukas αποτελούσαν ένα είδος ψυχολογικού πολέμου. Οι σταθερές ρόδες του επέτρεπαν να προσ-απογειώνεται σε αυτοσχέδιους αεροδιαδρόμους κοντά στην πρώτη γραμμή, παρέχοντας στενή υποστήριξη στις προελαύνουσες Γερμανικέςγερμανικές δυνάμεις. Σχεδόν 6.000 Ju 87 κατασκευάστηκαν στην περίοδο 1936-1944. Ένα Ju 87 πέτυχε την πρώτη κατάρριψη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου την 1η Σεπτεμβρίου 1939, όταν ο οπίσθιος πολυβολητής του σκότωσε τον πιλότο ενός Πολωνικούπολωνικού καταδιωκτικού PZL P.11 c.

Αν και εύρωστο, ακριβές και πολύ αποτελεσματικό, το Stuka υπέφερε από την χαμηλή ταχύτητα και την περιορισμένη ευελιξία του, που σε συνδυασμό με τον ανεπαρκή αμυντικό του εξοπλισμό το καθιστούσε ιδιαίτερα ευάλωτο στα εχθρικά καταδιωκτικά. Στη [[Μάχη της Αγγλίας]] οι Γερμανοί έμαθαν πως για να αξιοποιηθούν αποτελεσματικά τα αεροσκάφη προσβολής στόχων εδάφους, έπρεπε πρώτα να εξασφαλιστεί η αεροπορική υπεροχή. Μετά τη μάχη αυτή, το Stuka χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα στη Δυτική Ευρώπη, αλλά χρησιμοποιήθηκε σε τεράστιους αριθμούς στο ανατολικό μέτωπο, όπου υπήρχε ανεπάρκεια Συμμαχικώνσυμμαχικών καταδιωκτικών και στη Μεσόγειο. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στη [[Μάχη της Κρήτης]] και τη [[Μάχη της Μάλτας]]. Ίσως το κορυφαίο παράδειγμα της ευπάθειάς του ήταν η κατάρριψη πέντε Stuka μέσα σε λίγα μόνο λεπτά από τον Αυστραλό άσσο Clive Caldwell με αεροσκάφος P-40 Tomahawk,στη Λιβύη στις 5 Δεκεμβρίου 1941. Παρόλα αυτά, τα Stuka χρησιμοποιήθηκαν στο Ανατολικό Μέτωπο με μεγάλη αποτελεσματικότητα, αν και η σταθερή αύξηση της Σοβιετικήςσοβιετικής αεροπορικής ισχύος στην πορεία του πολέμου σήμαινε πως οι Μοίρεςμοίρες Stuka υπέστησαν τελικά βαρύτατες απώλειες.

Πετώντας στα 4.600 μέτρα, ο πιλότος εντόπιζε το στόχο του μέσα από ένα παράθυρο διόπτευσης στο δάπεδο του πιλοτηρίου. Αφού άνοιγε τα αερόφρενα, έκοβε ταχύτητα και περιέστρεφε το αεροσκάφος κατά 180° γύρω από τον διαμήκη άξονά του, ρίχνοντάς το σε μια κάθετη βύθιση. Κόκκινες ετικέτες ανυψώνονταν από την πάνω επιφάνεια των πτερύγων, σαν οπτική ένδειξη προς τον πιλότο πως εάν η πίεση από την επιτάχυνση («[[Επιτάχυνση της βαρύτητας|g]]») τον άφηνε αναίσθητο, θα ενεργοποιούνταν το αυτόματο σύστημα ανύψωσης θα ενεργοποιούνταν. Η βύθιση γινόταν σε μια γωνία 60 ως 90 μοιρών, επιταχύνοντας στα 600 περίπου km/h.