Ναπολέων Βοναπάρτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 79:
[[File:Imperial Standard of Napoléon I.svg|thumb|130px|Αυτοκρατορικό πρότυπο (σημαία) του Ναπολέοντα Α΄]]
 
Το [[1804]] μετά από τρία χρόνια ως ''Ισόβιος Ύπατος'' και ενώ συνεχιζόταν ο αδιέξοδος και αναποτελεσματικός πόλεμος με την Αγγλία, ανακηρύχθηκε "Αυτοκράτορας των Γάλλων". [[Στέψη του Ναπολέοντα Α΄|Στέφθηκε]] στην [[Παναγία των Παρισίων]] στις 2 Δεκεμβρίου 1804. Εκεί έλαβε όρκο διατήρησης των αρχών της Γαλλικής Επανάστασης και έστεψε Αυτοκράτειρα την [[Ιωσηφίνα ντε Μπωαρναί]]. Μιμούμενος καρλομάγνεια πρότυπα, πέτυχε η στέψη του να γίνει σεβαστή από όλον τον μη αγγλοσαξωνικό κόσμο με το να χρισθεί στο αξίωμα από τον ίδιο τον Πάπα Πίο Ζ΄. Ταυτόχρονα υπερέβη τα πρότυπα αυτά, με το να μην πάει στην Ρώμη για την τελετή, αλλά "προσκαλώντας" τον Πίο στο Παρίσι. Εξωφρενικότατα επίσης τοποθέτησε ο ίδιος το στέμμα στο κεφάλι του για να συμβολίσει πώς ότι επιθυμούσε το κέρδιζε προσωπικά με το σπαθί. Για μια ακόμα φορά και αυτή η εξέλιξη επικυρώθηκε από λαϊκό δημοψήφισμα, αμφιλεγόμενης όμως διεξαγωγής, ενώ και πάλι τα νομοθετικά σώματα διατηρήθηκαν με το ρόλο τους να έχει εκπέσει πλέον σε καθαρά συμβουλευτικό.
 
Από την πρώτη Ιταλική Εκστρατεία, ο Ναπολέων έθεσε τον εαυτό του προστάτη της Ιταλίας. απαλείφοντας την Αυστριακή επιρροή. Είχε δημιουργήσει την Ιταλική Δημοκρατία το 1802 και αργότερα, το 1805, δημιούργησε το Βασίλειο της Ιταλίας, το πρώτο ναπολεόντειο κράτος εκτός των γαλλικών συνόρων. Στις [[26 Μαΐου]] το [[1805]] στο [[Μιλάνο]], την πρωτεύουσα του νέου κράτους, στέφθηκε ''Βασιλιάς της Ιταλίας''.