Αικατερίνη Παρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

σύζυγος του Ερρίκου Η΄
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Η '''Αικατερίνη Παρ''' ήταν η τελευταία σύζυγος του Ερρίκου Η΄. ==Πρώτα χρόνια== Η Αικ...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 07:36, 30 Ιουνίου 2017

Η Αικατερίνη Παρ ήταν η τελευταία σύζυγος του Ερρίκου Η΄.

Πρώτα χρόνια

Η Αικατερίνη γεννήθηκε το 1512, πιθανότατα τον Αύγουστο [1]. Η αρχική της εκπαίδευση έμοιαζε με όλων των πλούσιων γυναικών, αλλά ανέπτυξε ένα πάθος για τη μάθηση, το οποίο θα συνεχιζόταν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της. Μιλούσε άπταιστα τα ιταλικά, τα γαλλικά και τα λατινικά, και άρχισε να μαθαίνει ισπανικά αφού έγινε βασίλισσα. [2] Υπάρχει μια ιστορία στην οποία η νεαρή Αικατερίνη δεν μπορούσε να ανεχτεί το ράψιμο και συχνά έλεγε στη μητέρα της: "τα χέρια μου έχουν φτιαχτεί για να αγγίζουν στέμματα και σκήπτρα, δεν κλωστές και βελόνες". Σύμφωνα με την Λίντα Πόρτερ, αυτή η ιστορία είναι σχεδόν σίγουρα απόκρυφη. [3]

Βασίλισσα της Αγγλίας

Η Αικατερίνη παντρεύτηκε τρίτη φορά τον Ερρίκο Η΄ στις 12 Ιουλίου 1456. Όταν έγινε βασίλισσα, η Αικατερίνη έκανε την πρώην προγονή της, την Μαργαρίτα Νεβίλ, κυρία των τιμών. [4] Η Αικατερίνη ήταν εν μέρει υπεύθυνη για το συμβιβασμό του Ερρίκου με τις κόρες του από τους δύο πρώτους γάμους του και ανέπτυξε επίσης μια καλή σχέση με τον γιο του Ερρίκου Εδουάρδου ΣΤ΄. Θεωρείται ότι οι πράξεις της ως αντιβασίλισσα, μαζί με τη δύναμη του χαρακτήρα και την αξιοσημείωτη αξιοπρέπειά της και αργότερα τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της, επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την προγονή της Λαίδη Ελισάβετ [5].

Το 1546, ο επίσκοπος του Γουίντσεστερ και ο Λόρδος Wriothesley προσπάθησαν να στρέψουν τον Ερρίκο εναντίον της. Εντούτοις, η Αικατερίνη κατάφερε να συμφιλιωθεί με τον βασιλιά. Την επόμενη μέρα ένας ένοπλος φρουρός που αγνοούσε τη συμφιλίωση προσπάθησε να την συλλάβει ενώ περπατούσε με τον βασιλιά[6].

Θάνατος

Μετά το θάνατο του Ερρίκου, η Αικατερίνη και ο Τόμας Σέημουρ παντρεύτηκαν μυστικά. Ο βασιλιάς Εδουάρδος ΣΤ΄ και το συμβούλιο δεν ενημερώθηκαν για την ένωση για αρκετούς μήνες. Όταν η ένωσή τους έγινε γνωστή, προκάλεσε ένα μικρό σκάνδαλο. Ο βασιλιάς και η αδερφή του, λαίδη Μαρία, ήταν πολύ απογοητευμένοι από την ένωση. Η Μαρία μάλιστα έφτασε στο σημείο να ζητήσει από την αδερφή της, λαίδη Ελισάβετ, να μην έρθει ξανά σε επαφή με την Αικατερίνη. [7]

Τον Νοέμβριο του 1547, η Αικατερίνη δημοσίευσε το δεύτερο βιβλίο της, "Lamentations of a Sinner". Το βιβλίο είχε μεγάλη επιτυχία. Στις αρχές του 1548, η Αικατερίνη είπε στη λαίδη Ελισάβετ και την ξαδέλφη της, Λαίδη Τζέιν Γκρέι, να μείνουν στο σπίτι της. Το σπίτι της βασίλισσας Αικατερίνης έγινε γνωστό ως ένας αξιοσέβαστος τόπος εκμάθησης για τις νέες γυναίκες. Το σπίτι της βασίλισσας της Αικατερίνης έγινε γνωστός ως ένας αξιοσέβαστος τόπος εκμάθησης για τις νέες γυναίκες.

Τον Μάρτιο του 1548, στην ηλικία των 35 ετών, η Αικατερίνη έμεινε έγκυος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Σέημουρ είχε αρχίσει να ενδιαφέρεται για τη λαίδη Ελισάβετ. Ό, τι συνέβαινε στην πραγματικότητα, η Ελισάβετ έφυγε από το σπίτι τον Μάιο του ίδιου έτος και δεν είδαι ξανά την αγαπημένη της μητριά αν και αλληλογραφούσαν. Η Ελισάβετ έγραψε αμέσως μια επιστολή στη βασίλισσα και στον Σέημουρ. Το γράμμα έδειχνε ένα είδος τύψης.

Η Αικατερίνη γέννησε μια κόρη, τη Μαρία Σέημουρ, που πήρε το όνομά της από την προγονή της Μαρία στις 30 Αυγούστου 1548. Η Αικατερίνη πέθανε έξι ημέρες αργότερα, στις 5 Σεπτεμβρίου 1548. Ο Τόμας Σέημουρ αποκεφαλίστηκε για προδοσία στις 20 Μαρτίου 1549 και η Μαρία Σέημουρ αναγκάστηκε να ζήσει με τη Δούκισσα Δούκισσα του Σάφολκ, στενή φίλη της Αικατερίνης. Η τελευταία καταγραφή της Μαρίας Σέημουρ ήταν στα δεύτερα γενέθλιά της. Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι πέθανε όταν ήταν παιδί. [8]

Παραπομπές

  1. James2012
  2. Starkey 2004, p. 690.
  3. Porter 2011, p. 37.
  4. James 2009, pp. 61–73.
  5. Porter 2011, p. 348.
  6. Starkey 2002, p. 129.
  7. James 2009, pp. 268–276.
  8. James 2009, pp. 299–300.
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Catherine Parr της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).