καμία σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
|
==Ιστορία==
'''Οι απαρχή του Οίκου''' Ο Οίκος ανάγει την αρχή του στον 10ο αι. και το όνομά του προέρχεται από
Τον 14ο αι. κατέχουν στο Λάτιο το Φαρνέζε και το Ίσκια ντι Κάστρο. Ο Νικολό Φαρνέζε έσωσε τη ζωή του [[Πάπας Ουρβανός Ε΄|πάπα Ουρβανού Ε΄]]. Η πιστή υποστήριξή τους στη
'''Η άνοδος''' Ο Ρανούκιο ο πρεσβύτερος υπεραμύνθηκε της Σιέννας έναντι των ΟΡσίνι και έλαβε τον τίτλο του ''πατρικίου της Ρώμης''. Ο γιος του Πιερ-Λουίτζι νυμφεύτηκε μία από τον Οίκο των Γκαετάνι (του πάπα Βονιφάτιου Η΄). Η κόρη αυτού Τζούλια, ως ερωμένη του πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄, κατάφερε να γίνει ο αδελφός της Αλεσάντρο καρδινάλιος. Ο επόμενος πάπας τον έκανε κυβερνήτη της κομητείας της Αγκώνας και το 1534 εκλέχθηκε ως [[Πάπας Παύλος Γ΄]]. Στην αρχιερατεία του έγινε η Σύνοδος του Τρέντου (Tridentum) και η θητεία του χαρακτηρίστηκε από ακράτητο νεποτισμό
'''Κύριοι του Κάστρο και της Εμίλια''' Ο Παύλος Γ΄ έδωσε στο νόθο γιο του Πιερ-Λουίτζι τον τίτλο του σημαιοφόρου (gonfaloniere) της Εκκλησίας, την πόλη και τον τίτλο του Κάστρο, κά φέουδα. Κατάφερε να δώσει και άλλες περιοχές του παπικού κράτους, όπως το δουκάτο της Πάρμας, ως κληρονομική ιδιοκτησία στον γιο του. Ο Πιερ-Λουίτζι δολοφονήθηκε από πράκτορες του [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]] της Γερμανίας, αφήνοντας ένα γιο, τον Οτάβιο, που ο Παύλος Γ΄ έβαλε στη θέση του δούκα. Για να κάνει σίγουρη τη θέση του, τον νύμφευσε με τη νόθη κόρη του Καρόλου Ε΄, Μαργαρίτα των Αψβούργων. Τον έκανε δούκα της Πλακεντίας (Piacenza). Ο Οτάβιο άρχισε να κτίζει ένα τεράστιο ανάκτορο στην Πλακεντία, αλλά οι ίντριγκες τον έκαναν να αλλάξει διαμονή και να πάει στην Πάρμα, όπου έκτισε το 1583 το παλάτσο ντελα Πιλότα.
Το 1580 απεβίωσε ο [[Ερρίκος της Πορτογαλίας]], τελευταίος των Καπέτων-Άβις και ο Ρανούκιο Α΄ Φαρνέζε διεκδίκησε τη διαδοχή ως μικρανιψιός του. Τελικά έγινε βασιλιάς ο [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας]]. Ο εγγονός του Ρανούκιο Β΄
Το 1731 απεβίωσε ο γιος του Ρανούκιο Β΄, ο Αντόνιο Φαρνέζε δούκας της Πάρμας & Πλακεντίας άτεκνος και τον κληρονόμησε η ανιψιά του Ελισάβετ Φαρνέζε, σύζυγος του [[Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας|Φιλίππου Ε΄
==Γενεαλογία των Φαρνέζε της Πάρμας==
{{familytree | | | | | Ε | | | | | | | | |Ε=Ελισάβετ<br><small>σύζ. [[Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας|Φίλιππος Ε΄ Βουρβόνων]]<br>βασ. της Ισπανίας}}
{{familytree/end}}
==Υποσημειώσεις==
{{παραπομπές}}
==Αναφορές==
*Annibali, Flaminio Maria (1817–18). Notizie Storiche della Casa Farnese. Montefiascone.
*del Vecchio, Edoardo (1972). I Farnese. Rome: Istituto di studi romani editore.
*Drei, Giovanni (1954). I Farnese grandezza e decadenza di una dinastia italiana. Rome: La Libreria dello Stato.
N*asalli Rocca, Emilio (1969). I Farnese. dell’Oglio
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://www.onlipix.com/kings/italy/farnese.htm Farnese family tree] from about 1390 to 1766.
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|House of Farnese}}
| |||