Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Γραμμή 33:
Η πατριαρχία του συνέπεσε σε μια δύσκολη περίοδο και δεν ήταν καθόλου ανέφελη. Τα κηρύγματα του [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Φεραίου]] άρχιζαν να καλλιεργούν επαναστατικές δράσεις. Παρά ταύτα ο Γρηγόριος αντιμετωπίζοντας με φρόνηση την κατάσταση ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την κοινωνική δράση προς ανόρθωση της Εκκλησίας και της χριστιανικής κοινωνίας, προχωρώντας και στον έλεγχο κάποιων επισκόπων. Εκτός από τα κηρύγματα του Θείου Λόγου, που επιδιδόταν ο ίδιος, μερίμνησε για την παιδεία, ίδρυσε σχολεία, καθώς και το [[Πατριαρχικό Τυπογραφείο]] από το οποίο και εξέδωσε πλείστα βιβλία. Ο Πατριάρχης τέθηκε επικεφαλής εκστρατείας εναντίον των διαφωτιστικών ιδεών αφορίζοντας πρόσωπα όπως ο Ρήγας Φεραίος, καταδικάζοντας τα νεωτερικά ρεύματα ιδεών και απειλώντας με αφορισμό όσους διάβαζαν ύποπτα βιβλία.<ref>{{cite book |last=Ηλιού|first=Φίλιππος|editor-first=Βασίλης|editor-last=Παναγιωτόπουλος||series=Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000|title=Η Οθωμανική κυριαρχία, 1770-1821: Διαφωτισμός - Ιστορία της Παιδείας - Θεσμοί και Δίκαιο. Τόμος 2ος|publisher=Ελληνικά γράμματα|year=2003|pages=23|chapter=Νεοελληνικός Διαφωτισμός: Η νεωτερική πρόκληση|isbn=9604065408}}</ref>
 
Κατά το έτος της εκλογής του, ο [[Μέγας Ναπολέων]] είχε καταλάβει τα Επτάνησα ([[Γαλλοκρατία των Επτανήσων]]) και είχεέκανε εισβάλειτην εκστρατεία στην τουρκοκρατούμενη τότε [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]]. Στην εξέλιξη εκείνη ο Τσάρος [[Παύλος Α΄ της Ρωσίας]] συμμάχησε με τον Σουλτάνο επί μια διετία (1798-1799). Τότε πολλοίο ΈλληνεςΓρηγόριος είχαναπέστειλε καταληφθείεγκύκλιο υπόστους άκρατοκατοίκους ενθουσιασμότων Ιονίων με την οποία κατηγορούσε τους Γάλλους αθεΐα και κακή διοίκηση, οενώ δετους Γρηγόριοςσυμβούλευε μενα υποστηρίξουν τις ενωμένες ρωσικές, αγγλικές και οθωμανικές δυνάμεις που θα φτάσουν. Η εγκύκλιος αυτή του 1797, διάφορουςπιστεύεται απεσταλμένουςότι συνέγερνεγράφτηκε με εγκυκλίουςδιαταγή του τουςσουλτάνου ΈλληνεςΣελίμ, ο οποίος φοβόταν την επέκταση της Γαλλίας στην ηπειρωτική Ελλάδα.<ref>Παπαδόπουλος Γ.Γ. & Αγγελόπουλος Γ.Π., ''Τα κατά τον αοίδιμον πρωταθλητήν του ιερού των ΓάλλωνΕλλήνων κατηγορώνταςαγώνος τουςτον γιαπατριάρχην μηΚωνσταντινουπόλεως σωστήΓρηγόριον διοίκησητον καιΕ'''. προσβολήΕν τηςΑθήναις Ορθοδοξίας1865, τόμ. Α', σ. 197-204.</ref>
Με μια τέτοια εγκύκλιο είχε εφοδιασθεί και ο Ρώσος ναύαρχος [[Θεόδωρος Ουσάκωφ]] στην κατάληψη των Επτανήσων, που τα κατέλαβε το [[1799]]. Το 1798 οι Γάλλοι προσπαθούσαν να ξεσηκώσουν τα παράλια της Ηπείρου σε επανάσταση. Ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων πληροφόρησε σχετικά την Πύλη προθυμοποιούμενος να καταστείλει ο ίδιος την επανάσταση. Η Πύλη, γνωρίζοντας τους σκοπούς του Αλή, ετοίμασε στρατό από την Κωνσταντινούπολη να μεταβεί στην Δυτική Ελλάδα. Ο Γρηγόριος έμαθε τις σχετικές ετοιμασίες από τους ομογενείς και ζήτησε από την Πύλη να μεσολαβήσει ο ίδιος για να σταματήσει τις φημολογούμενες ταραχές. Η Πύλη συμφώνησε και ο Γρηγόριος έστειλε για το σκοπό αυτό στην Άρτα τον πρωτοσύγγελο Ιωαννίκιο Βυζάντιο ο οποίος επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη φέροντας και αναφορά (ιλάμι) του Μουλά της Άρτας που διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει εξέγερση. Έτσι σώθηκε η Αμβρακία από την εκστρατεία του οθωμανικού στρατού.<ref>[http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/agios_ieromartys_grhgorios_e_kpolews.htm#10 Βίος και πολιτεία του Αγίου και ενδόξου Ιερομάρτυρος Γρηγορίου του Πέμπτου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. Κεφ. Α' Πατριαρχεία.]</ref>
 
Παράλληλα όμως, προς την καταστολή του γενικότερου επαναστατικού οργασμού των Ελλήνων, συνελήφθη ο Ρήγας Φεραίος και θανατώθηκε. Ακολούθως, μετά και την αποτυχία του Βοναπάρτη, η Ρωσία διέκοψε τη φιλική στάση της προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία με συνέπεια ο Γρηγόριος να φανεί έκθετος επί του συνεχιζόμενου αναβρασμού.{{πηγή|σχόλιο=25 Απριλίου 2015}}