Άγιος Ιωάννης Εύβοιας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πρόσθεσα κάποιες πληροφορίες. |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 38:
* '''Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου''' (σημερινή εκκλησία) ή Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου: θεμελιώθηκε το [[1897]], αποπερατώθηκε το [[1927]] και εγκαινιάστηκε το [[1933]]. Η εκκλησία είναι Τρισυπόστατη, Βυζαντινού ρυθμού και είναι αφιερωμένη στον [[Άγιος Δημήτριος|Άγιο Δημήτριο]], στον [[Άγιος Νικόλαος|Άγιο Νικόλαο]] και στον [[Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο]].
* [[Αρχείο:Μεταμορφωση.jpg|thumb|Μεταμόρφωση Του Σωτήρος, Κουστουμάλου]]'''Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως Του Σωτήρος''': ήταν κτήμα της Μονής του Αγίου Νικολάου. Έπειτα το αγόρασαν κάτοικοι του χωριού από τον τσιφλικά Κοντόσταυλο και το δώρισαν για να γίνει η εκκλησία και το νεκροταφείο του Κουστουμάλου. Θεμελιώθηκε το [[1894]] και τελείωσε γρήγορα, σε τέσσερα με πέντε χρόνια. Το [[1964]] η εκκλησία ανακαινίστηκε και έλαβε τη σημερινή της μορφή. Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος είναι το στολίδι του Κουστουμάλου και είναι άξιον απορίας, πως ένα τόσο μικρό χωριό (περίπου 15 οικογένειες) έχει μία τόσο μεγάλη και ωραία εκκλησία.
== Έθιμα του χωριού ==
* '''Τα ριζικά:''' Τα ριζικά είναι ένα έθιμο ξεχασμένο στις μέρες μας. Εορταζόταν του Αγίου Κωνσταντίνου, πριν από πολλά χρόνια. Παραμονή του Αγίου Κωνσταντίνου ένας νέος έπαιρνε τον μαστραπά από μία νεόνυμφη και πήγαινε σε ένα πηγάδι. Τον γέμιζε με νερό μέχρι τη μέση και τον άφηνε πάνω στο παράθυρο της νεόνυμφης. Πήγαιναν εκεί οι νέοι και οι νέες και έριχναν ένα αντικείμενό του (π.χ. δαχτυλίδι, σταυρό κλπ.). Όλα αυτά τα αντικείμενα τα έλεγαν ριζικά και το νερό αμίλητο. Ο μαστραπάς με τα ριζικά ονομαζόταν Κλήδονας. Το απόγευμα του Αγίου Κωνσταντίνου άνοιγαν τον Κλήδονα. Ένα παιδί, που ζούσαν οι γονείς του, έπαιρνε τον μαστραπά και έβγαζε ένα-ένα τα ριζικά στην τύχη. Το ριζικό αναγνωριζόταν και αν ήταν κοριτσιού, κάποιος από τους νέους πεταγόταν και έλεγε ένα τετράστιχο τραγούδι αισθηματικό ή σατυρικό. Αν ήταν κάποιου νέου, το τραγούδι θα το έλεγε κάποιο κορίτσι. Μερικά τραγούδια που έλεγαν είναι τα εξής:
«''Μαρία λεν την Παναγιά'' «''Ξύπνα κι αγγέλους δε θα δεις''
''Μαρία λεν και σένα'' ''μήτε Θεό μπροστά σου''.
''Αν αρνηθώ την Παναγιά'' ''Θα δεις εκείνον π' αγαπάς''
''θε να αρνηθώ και σένα''» ''που λαχταρεί η καρδιά σου''»
Όταν έβγαζαν και το τελευταίο ριζικό από το μαστραπά, ακολουθούσε γλέντι και χορός.
* '''Της Αναλήψεως:''' Ένα άλλο έθιμο του χωριού μας ήταν το ξαναγύρισμα των νεκρών. Πίστευαν ότι της [[Ανάληψη|Αναλήψεως]] οι νεκροί ξαναγυρίζουν και εμείς μπορούμε να τους δούμε. Για να τους δούμε, όμως, έπρεπε να πάρουμε ένα καθρέπτη και να πάμε σε ένα πηγάδι. Στο πηγάδι έπρεπε να σκύψουμε μέσα και να κοιτάζουμε το νερό κρατώντας τον καθρέπτη στραμμένο προς τον ουρανό. Στις 12 η ώρα περνούσαν οι νεκροί, πότε χαρούμενοι και πότε λυπημένοι.
* '''Του Αγίου Θεοδώρου:''' Του Αγίου Θεοδώρου το Ψυχοσάββατο μαζεύονταν ανά τρεις κοπέλες και έκλεβαν στάρι από τρία διαφορετικά σπίτια. Κατόπιν πήγαιναν σε ένα σταυροδρόμι, έσπερναν το στάρι και τραγουδούσαν:
*
== Διάφορα πράγματα για το χωριό ==
| |||