Μακεδονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι αναζητήσεις των ορίων της Μακεδονίας από Έλληνες και μη γεωγράφους που ακολουθούσαν τον Στράβωνα είχαν ως αποτέλεσμα να τεθούν ως αδιαμφισβήτητα όρια της περιοχής προς βορρά τα όρη Σκάρδος και [[Όρβηλος]] και μέσα από τα γραπτά τους να ταυτιστεί με την [[αρχαία Μακεδονία]] η ευρύτερη αυτή γεωγραφική περιοχή.<ref>{{harvnb|Κολιόπουλος|2003|p=120-1}}.</ref> Προς νότιο όριο της Μακεδονίας θεωρήθηκε το [[Αιγαίο]] από Νέστου μέχρι Πηνειού και ορέων [[Όλυμπος]], [[Τίταρος|Τιτάριο]] και Καμβούνια, (χώριζαν από τη Θεσσαλία τις επαρχίες [[Πιερία]]ς και [[Ελιμία]]ς). Προς δυσμάς η βόρεια οροσειρά της Πίνδου δηλαδή τα όρη [[Τύμφη]], και [[Γράμμος|Βόϊο]] που χώριζαν τις μακεδονικές επαρχίες Ελιμία και [[Ορεστίδα]] από την [[Ήπειρος|Ήπειρο]], στη συνέχεια το όρος [[Πετρίνο]] παρά της Λυχνίτιδας λίμνης (Αχρίδας) και το όρος [[Τούρια]] που χώριζαν τις μακεδονικές Επαρχίες [[Λυγκιστίδα]] και [[Πελαγονία]] από την Ιλλυρία. Τέλος προς ανατολάς το όρος Όρβηλος και ο ποταμός Νέστος που χώριζαν από της [[Θράκη]]ς τις επαρχίες [[Σιντική]], [[Οδομαντική]] και [[Ηδωνίδα]].{{πηγή}}<ref>[http://www.ems.gr/analytikos-katalogos-ekdoseon/makedoniki-vivliothiki/049-samsaris.html] Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 93-97. ISBN 960-7265-16-5</ref>