Τζόζεφ Πρίστλυ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επαναφορά των προσθηκών του Nikosguard (σύγκρουση επεξεργασιών)
μ μικρό...
Γραμμή 6:
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, η επιστημονική φήμη του Πρίστλυ οφειλόταν κυρίως στην εφεύρεση του [[Σόδα (ποτό)|ανθρακούχου νερού]], στα γραπτά του για τον [[Ηλεκτρισμός|ηλεκτρισμό]] και στην ανακάλυψη διάφορων [[Αέριο|αερίων]]. Ωστόσο, η αποφασιστικότητά του στην υπεράσπιση της λανθασμένης θεωρίας του [[Φλογιστό|φλογιστού]] και στην απόρριψη των απαρχών της [[Χημική επανάσταση|χημικής επαναστάσεως]], τον άφησε τελικώς απομονωμένο μέσα στην επιστημονική κοινότητα.
 
Η επιστήμη του Πρίστλυ ήταν και ταυτοχρόνως και ένα αναπόσπαστο τμήμα της θεολογίας του, καθώς επιχειρούσε με επιμονή να συγχωνεύσει τον ορθολογισμό της εποχής του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]] με τον χριστιανικό [[Θεϊσμός|θεϊσμό]].<ref>Tapper, 10.</ref> Στα μεταφυσικά του κείμενα, ο Πρίστλυ επεχείρησε να συνδυάσει τον θεϊσμό, τον [[Υλισμός|υλισμό]] και τον [[Αιτιοκρατία|ντετερμινισμό]], ένα εγχείρημα που έχει αποκληθεί «τολμηρό και πρωτότυπο».<ref name=Tap314/> Πίστευε ότι μία σωστή κατανόηση του φυσικού κόσμου θα ωφελούσε την ανθρώπινη πρόοδο και τελικώς θα επέφερε την κυριαρχία του Χριστιανισμού.<ref name=Tap314>Tapper, 314.</ref> Πίστευε θερμά στην ελεύθερη και ανοικτή ανταλλαγή ιδεών, υπερασπιζόταν τη θρησκευτική ανεκτικότητα και τα ίσα δικαιώματα για τα θρησκευτικά παρακλάδια της επίσημης Αγγλικανικής Εκκλησίας, στα οποία ανήκε και ο ίδιος. Η αμφιλεγόμενη φύση των δημοσιεύσεων του Πρίστλυ, συνδυασμένη με την εκπεφρασμένη υποστήριξή του προς τη Γαλλική Επανάσταση, προκάλεσε τις υποψίες των αρχών και του κοινού, και τελικώς υποχρεώθηκε να φύγει στις ΗΠΑ, μετά την πυρπόληση του σπιτιού του στο Μπέρμινχαμ από όχλο. Πέρασε τα τελευταία δέκα χρόνια της ζωής του στην [[Πενσυλβάνια]].
 
Δάσκαλος σε όλη του τη ζωή, ο Πρίστλυ συνεισέφερε και στην [[παιδαγωγική]], αλλά και ως συγγραφέας βιβλίου αγγλικής γραμματικής, και ιστορικών έργων. Τα διδακτικά αυτά βιβλία υπήρξαν τα δημοφιλέστερα έργα του όσο ζούσε. Ωστόσο τα φιλοσοφικά έργα του ήταν αυτά που άσκησαν τη διαρκέστερη επίδραση: οι μεγαλύτεροι Βρετανοί φιλόσοφοι της επόμενης γενιάς, όπως οι [[Τζέρεμι Μπένθαμ]], [[Τζον Στιούαρτ Μιλ]] και [[Χέρμπερτ Σπένσερ]], τα αναφέρουν ανάμεσα στις πρώτες πηγές για τον [[Ωφελιμισμός|ωφελιμισμό]].