Αλκιβιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ακόμα και σήμερα, ο Αλκιβιάδης προκαλεί πολλές διαφωνίες μεταξύ των μελετητών. Για τον Μάλκομ Φ. ΜακΓκρέγκορ, πρώην επικεφαλής του Τμήματος των Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, ο Αλκιβιάδης ήταν έξυπνος παίκτης παρά οπορτουνιστής.<ref name="McGregor27-50">M.F. McGregor, ''The Genius of Alkibiades'', 27–50.</ref> Ο Ευάγγελος Π. Φωτιάδης, ένας εξέχων Έλληνας φιλόλογος, θεωρεί ότι ο Αλκιβιάδης ήταν «διπλωμάτης πρώτης τάξεως» και είχε «μεγάλα προσόντα». Παρ´όλα αυτά, οι πνευματικές του δυνάμεις δεν αντισταθμίστηκαν με το εξαιρετικό μυαλό του και είχε τη σκληρή τύχη να οδηγήσει ένα λαό ευαίσθητο στη δημαγωγία.<ref name="the Helios" /> Ο μεγάλος Έλληνας ιστορικός [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος]], υπογραμμίζει τις «πνευματικές αρετές» του και τον συγκρίνει με τον [[Θεμιστοκλής|Θεμιστοκλή]], αλλά τότε ισχυρίζεται ότι όλα αυτά τα δώρα δημιούργησαν ένα «προδότη, τολμηρό και άσεβη άνθρωπο».<ref name="Paparrigopoulos264-268">Κ. Παπαρρηγόπουλος, ''Ιστορία του Ελληνικόυ Έθνους'', Αβ, 264–8.</ref> Ο Βάλτερ Έλλις πιστεύει ότι οι πράξεις του ήταν εξωφρενικές, αλλά πραγματοποιήθηκαν με καμάρι.<ref>W. Ellis, ''Alcibiades'', 18.</ref> Ο Νταβίντ Γκρίμπλ ισχυρίζεται ότι οι ενέργειες του Αλκιβιάδη κατά της πόλης του ήταν ακατανόητες και πιστεύει ότι «η ένταση που οδήγησε στη διάσπαση του Αλκιβιάδη με την πόλη ήταν μεταξύ καθαρά προσωπικών και πολιτικών αξιών».<ref name="Gribble55">D. Gribble, ''Alcibiades and Athens'', 55 &c.</ref> Ο [[Ρουσσέλ Μέιγγς]], ένας Βρετανός αρχαίος ιστορικός, ισχυρίζεται ότι ο Αθηναίος πολιτικός ήταν απόλυτα αδίστακτος παρά το μεγάλο γόητρο του και τις εξαιρετικές ικανότητες του. Σύμφωνα με τον Μέιγγς, οι ενέργειες του υπαγορεύθηκαν από εγωιστικά κίνητρα και η διαμάχη του με τον [[Κλέων|Κλέωντα]] και τους διαδόχους του υπονόμευσαν την Αθήνα. Ο ίδιος μελετητής υπογραμμίζει το γεγονός ότι «το παράδειγμα της ανησυχίας και της απείθαρχης φιλοδοξίας του υποθάλπουν τη δίωξη που ασκήθηκε κατά του Σωκράτη».<ref name="Britannica" /> Ακόμα πιο κριτικά, ο Αθανάσιος Γ. Πλατίας και ο Κωνσταντίνος Καλιόπουλος, καθηγητές Στρατηγικών Σπουδών και [[Διεθνείς σχέσεις|Διεθνών Σχέσεων]], δηλώνουν ότι τα επιχειρήματα του Αλκιβιάδη «θα πρέπει να είναι επαρκή για να τελειώνουμε με την έννοια ότι ο Αλκιβιάδης ήταν σπουδαίος πολιτικός, όπως μερικοί πιστεύουν ακόμα».<ref name="Platias240">A.G. Platias and C. Koliopoulos, ''Thucydides on Strategy'', 240.</ref> Γράφοντας από μια διαφορετική οπτική γωνία, η ψυχολόγος Άννα Κ. Σάλτερ παραθέτει τον Αλκιβιάδη ως παράδειγμα «όλων των κλασικών χαρακτηριστικών της ψυχοπάθειας».<ref>Anna C. Salter, ''Predators'', 128.</ref>

 

=== Στρατιωτικά επιτεύγματα ===