Στρυμονικός κόλπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Πηγές: kat |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Η [[βυθομετρία]] εντός του κόλπου χαρακτηρίζεται ομαλή αυξανόμενη κατά τη διεύθυνσή του. Το μέγιστο βάθος του φθάνει τα 95 μέτρα κοντά και ΝΔ του ακρωτηρίου της Απολλωνίας. Οι [[ακτή|ακτές]] του επί το πλείστον είναι αμμώδεις και ομαλές μ΄ εξαίρεση ενός μικρού βραχώδους τμήματος των δυτικών ακτών του, στη Χαλκιδική. Κατά μήκος των ακτών του Στρυμονικού υφίστανται πολλοί οικισμοί σημαντικότεροι των οποίων είναι ο [[Σταυρός Θεσσαλονίκης|Σταυρός]] και η [[Ασπροβάλτα]].
Ο Κόλπος φέρεται ως "''Κόλπος ορφανού''" κατά μετάφραση από τους [[Αγγλία|αγγλκούς]] [[ναυτικός χάρτης|ναυτικούς χάρτες]]. Επί Ενετικής θαλασσοκρατορίας ο Στρυμονικός λέγονταν "''Κόλπος της Κοντέσσας''", από το όνομα της ενετικής κωμόπολης "Contessa", στη θέση της οποίας βρίσκεται το χωριό Ορφανό.
Το όνομα του '''Στρυμονικού κόλπου''' μας είναι γνωστό από τον γεωγράφο Στράβωνα. Ο Ρωμαίος ιστορικός Λίβιος ονομάζει την παραλία του κόλπου αυτού "Parastrymonia", ενώ o Πλίνιος μνημονεύει τη δυτική παραλία του με το όνομα "Cermoreus sinus". <ref>[http://www.ems.gr/analytikos-katalogos-ekdoseon/makedoniki-vivliothiki/049-samsaris.html] Δημήτρης Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών), σ. 17, σημ. 2. ISBN 960-7265-16-5</ref>
==Σημείωση==
| |||