Μελόδραμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ως '''Μελόδραμα''' χαρακτηρίζεται ένα [[θέατρο|θεατρικό έργο]] ([[Δράμα (λογοτεχνία)|δράμα]]) που έχει μελοποιηθεί, δηλαδή η απόδοση μιας δράσης ή ενός γεγονότος που γίνεται με [[ενορχήστρωση]] της μουσικής φωνής (τραγουδιού) και ηθοποιΐας. Πρόκειται δηλαδή για το μουσικό θεατρικό είδος εκείνο που στη [[γαλλική γλώσσα|γαλλική]] και στην [[ιταλική γλώσσα]] αποδίδεται με τον όρο [[Όπερα]]. Κατ΄ επέκταση, με τον αυτό όρο χαρακτηρίζεται επίσης ο [[θίασος]] και όλη η οργάνωση της απόδοσής του, καθώς και το [[Θέατρα|θέατρο]] που προορίζεται γι΄ αυτήν. Συνεπώς το μελόδραμα είναι η ελληνική απόδοση του διεθνούς όρου Όπερα. Το είδος αυτό παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην [[Ελλάδα]] τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1900]] με το έργο "Μποέμ" του [[Πουτσίνι]] από τον [[Διονύσιος Λαυράγκας|Δ. Λαυράγκα]], έπειτα από προετοιμασίες 2 ετών. Σ΄αυτό, καθώς δεν υπήρχαν τότε Ελληνίδες υψίφωνοι, τις θέσεις κάλυψαν (επ' αμοιβή, ενώ τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου εργάσθηκαν αφιλοκερδώς) δυο Ιταλίδες καλλιτέχνιδες. Ακολούθως ο Λαυράγκας παρουσίασε μια δική του δημιουργία ("Οι Αδελφοί"). Άλλοι βασικοί συντελεστές του ελληνικού μελοδράματος ήταν ο Λ. Σπινέλης (διευθυντής ορχήστρας) και ο Κ. Γεράκης, ο οποίος μετέφρασε στην ελληνική γλώσσα τους "Μποέμ"

* 'Χρονικό του 20ου Αιώνα', εκδόσεις 'Δομική', [[Αθήνα]] [[1990]] (σελ. 15).