Ο μυλωνάς του Πότσνταμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{σγδ}}
Ο '''Μυλωνάς του Πότσνταμ''', γνωστότερος παλαιότερα στην ελληνική βιβλιογραφία ως ο ''μυλωθρός του Πότσδαμ'', είναι πραγματικόένα περιστατικό πουενδεχομένως συνέβη στα μέσα περίπου του 14<sup>ου</sup> αιώναπραγματικό<ref>W. Jellinek μτφρ. Παπαδοπούλου, «το χρονικόν της υποθέσεως» Α΄ σ. 246 </ref>. Αναφέρεται σε νομικά συγγράμματα ως το ουσιαστικότερο στοιχείο της [[Πολιτεία δικαίου|Πολιτείας δικαίου]] και ως ένα κατ' εξοχήν απτό και πειστικό παράδειγμα, προκειμένου να καταδειχθεί η υπεροχή της δικαστικής εξουσίας έναντι της εκτελεστικής.<ref>[[Μιχαήλ Στασινόπουλος]], Διοικητικό Δίκαιο, σ. 4, 1964</ref>
 
Στην Πρωσία του 18ου αιώνα ο βασιλιάς Φρειδερίκος ο Μέγας είχε τα θερινά του ανάκτορα στην περιοχή Σανσουσί (Xωρίς Φροντίδες), στο Πότσνταμ. Δίπλα σε αυτά υπήρχε ένας ανεμόμυλος που έκανε θόρυβο και διατάρασσε τη γαλήνη του βασιλιά ο οποίος δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Έτσι, ο Φρειδερίκος κάλεσε το μυλωνά και απαίτησε να του πουλήσει τον ανεμόμυλό του. Όταν αυτός αρνήθηκε, ο βασιλιάς απείλησε ότι θα πάρει το μύλο με τη βία. Η απάντηση του μυλωνά ήταν παροιμιώδης: «Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο». Ο βασιλιάς από τη μία οργίστηκε, αλλά από την άλλη ένιωσε ικανοποίηση για την εμπιστοσύνη που έδειχναν οι πολίτες της χώρας του στους θεσμούς της.
Όταν ο τοπικός ηγεμόνας παρότρυνε τον μυλωνά να επεκτείνει την πέριξ του μύλου του ιδιοκτησία, οι θιγέντες ιδιοκτήτες προσέφυγαν στα δικαστήρια του [[Βερολίνο]]υ, με αποτέλεσμα να δικαιωθούν. Ο δε μυλωνάς, όταν ρωτήθηκε γιατί έχασε τη δίκη, μια και είχε την προστασία του ηγεμόνα, αναφώνησε την περιλάλητη φράση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο».
 
==Παραπομπές==