Αυτοβιογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αναστροφή
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 1:
'''Σταματία Δελημπανίδου'''
Η '''αυτοβιογραφία''' είναι η εξιστόρηση μέρους της ζωής ενός ανθρώπου γραμμένη από τον ίδιο.
Η Σταματία Δελημπανίδου γεννήθηκε στις ''22 Μαΐου'' του ''1996'' στην Θεσσαλονίκη.
 
Το ''2012-2014'' σπούδασε βρεφονηπιοκόμος. Από μικρή είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας με τα παιδιά και αυτό την έκανε αρκετά αγαπητή στον κλάδο της. Εργάστηκε ως ''baby sitter'' , διοργανώτρια παιδικών πάρτι και φύλαξη παιδιών σε παιδότοπο.
== Αυτοβιογραφία ==
Με τον όρο '''αυτοβιογραφία''' χαρακτηρίζουμε συνήθως ένα συνεχές αφηγηματικό κείμενο, στο οποίο ένας άνθρωπος γράφει ο ίδιος την ιστορία της ζωής του (ή ενός μέρους της). Η αυτοβιογραφία πρέπει να διακρίνεται απ' τα [[απομνημονεύματα]], όπου πάνω απ' όλα δίνεται έμφαση στη συμμετοχή του συγγραφικού υποκειμένου σε σημαντικά γεγονότα της εποχής του (π.χ. τα απομνημονεύματα των πολεμιστών του [[1821]] δεν αναφέρονται τόσο στη ζωή των ηρώων αυτών όσο στη συμμετοχή τους στον Αγώνα για την [[ανεξαρτησία]]). Επίσης με την αυτοβιογραφία συγγενεύει και το [[ημερολόγιο]], με τη διαφορά ότι το τελευταίο είναι ένα κείμενο χωρίς ιδιαίτερη συνοχή, που συνήθως γράφεται με μικρή ή μηδαμινή χρονική απόσταση από τα συμβάντα που περιγράφει. Η αυτοβιογραφία, αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις γράφεται σε χρόνο αρκετά μεταγενέστερο από τα όσα εξιστορεί και σ' αυτό οφείλει τουλάχιστον ένα μέρος της λογοτεχνικότητάς της.
 
Αργότερα ασχολήθηκε με την φωτογραφία όπου σπουδασε και αποφοίτησε το ''2016''. Εργάστηκε σε φωτογραφείο, έκανε διαφημιστηκες φωτογραφίσεις για το ''internet-cafe'' '''"Lions"''',και αργότερα για την αλυσίδα ''internet-cafe'' '''"Battlenet"'''.Αντίστοιχες διαφημιστικές φωτογραφίσεις έκανε για την '''S.K-Artcreations''' , το ξενοδοχείο '''The Med Hotel''' και '''Porto Palace''' στην Θεσσαλονίκη, το εργοστάσιο '''Titan''' και πολλά άλλα.
=== Ιστορική αναδρομή ===
Αυτοβιογραφικές απόπειρες έχουμε ήδη από την αρχαιότητα (''"Εξομολογήσεις"'' του [[Αυγουστίνος Ιππώνος|Ιερού Αυγουστίνου]]), αλλά η ιστορία της σύγχρονης αυτοβιογραφίας ουσιαστικά ξεκινά προς το τέλος του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], με της περίφημες ''[[Εξομολογήσεις]]'' του [[Γαλλία|Γάλλου]] [[Διαφωτισμός|διαφωτιστή]] [[Ζαν Ζακ Ρουσσώ]]. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι ο όρος "αυτοβιογραφία" αρχίζει να εμφανίζεται συστηματικά στις ευρωπαϊκές γλώσσες μετά το [[1800]]. Το γεγονός, όμως, ότι ο ίδιος ο όρος αρχίζει να χρησιμοποιείται δε σήμαινε και πολλά πράγματα. Για μεγάλο διάστημα, σχεδόν μέχρι τα μέσα του [[20ος αιώνας|20ου αιώνα]], η αυτοβιογραφία θεωρείται ένα δευτερεύον βιογραφικό είδος, κάπου μεταξύ [[ανεκδοτολογία]]ς και [[ιστοριογραφία]]ς: ικανοποιεί κυρίως τους φιλοπερίεργους και μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως πηγή πληροφοριών. Πρόκειται περισσότερο για μια προσωπική μρτυρία, που σίγουρα δεν μπορεί να ειναι αντικειμενική ή αξιόπιστη.
 
Το φωτογραφικό της ιστορικό επίσης περιλαμβάνει ένα φωτορεπορταζ με τον '''Ερυθρό Σταύρο''' και τους πρόσφυγες στην Ειδομενη, την κινέζικη πρωτοχρονιά του ''2017'' στην Θεσσαλονίκη, διάφορες εκδηλώσεις στο Βουκουρέστι στην Ρουμανία και φωτογραφίσεις διαφορών θεατρικών παραστάσεων των δήμων της Θεσσαλονίκης.
Καθώς πλησιάζουμε προς τον 20ό αιώνα, τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν: από τη μια πλευρά, έχουμε συνεχή αύξηση των αυτοβιογραφιών που δημοσιεύονται. Από την άλλη πλευρά, η ανάπτυξη της [[κοινωνιολογία]]ς και της [[ψυχανάλυση]]ς προσφέρει νέους τρόπους προσέγγισης του είδους. Η αυτοβιογραφία χρησιμεύει πλέον για να κατανοήσουμε πώς ένας άνθρωπος, συνήθως επώνυμος, βλέπει τον εαυτό του και την [[κοινωνία]] στην οποία ζει.
 
Από λογοτεχνικής πλευράς, θα πρέπει να πούμε ότι η αυτοβιογραφία προϋποθέτει έναν ιδιαίτερο τρόπο ανάγνωσης, καθώς είναι το μοναδικό είδος όπου ο αναγνώστης γνωρίζει εκ των προτέρων ότι [[συγγραφέας]], αφηγητής και κεντρικός ήρωας ταυτίζονται - πρόκειται δηλαδή για το ίδιο πρόσωπο, και μάλιστα υπαρκτό. Βέβαια, πολλοί αμφιβάλλουν γι' αυτή την τριπλή ταύτιση, υποστηρίζοντας ότι ο συγγραφέας μπορεί να είναι το ίδιο πρόσωπο με τον κεντρικό ήρωα αλλά σε διαφορετική ηλικία, ενώ ο αφηγητής κινείται συνεχώς ανάμεσα στα δύο αυτά επίπεδα. Το ζήτημα είναι σίγουρα πολύ πιο πολύπλοκο από όσ φαίνεται αρχικά.
 
Η δυσπιστία που ορισμένοι δείχνουν απέναντι στην αυτοβιογραφία εντείνεται από τις πρόσφατες εξελίξεις στο είδος αυτό. Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια συνεχώς εντεινόμενη τάση για τη δημοσίευση "αυτοβιογραφιών" διαφόρων προσώπων της επικαιρότητας που πολλές φορές δεν είναι πάνω από τριάντα ετών και, πάντως, απέχουν πολύ από το τέλος της ζωής τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα κείμενα αυτά έχουν γραφτεί κατά παραγελλία όχι από τον ίδιο τον αυτοβιογραφούμενο αλλά από κάποιον επαγγελματία συγγραφέα και απευθύνονται σ' ένα κοινό όχι απλά φιλοπερίεργο αλλά αδιάκριτο, το οποίο θέλει απλώς να εισχωρήσει στο άδυτο της ιδιωτικής ζωής ενώς δημόσιου προσώπου. Μοναδικός στόχος τέτοιων επιχειρημάτων είναι, βέβαια, οι υψηλές πωλήσεις που εξασφαλίζονται από το δίασημο όνομα του αυτοβιογραφούμενου. Πρόκειται, φυσικά, για έναν πραγματικό εκφυλισμό του είδος, στο όνομα του κέρδους.
 
=== Σχεση αυτοβιογραφίας με τα υπόλοιπα λογοτεχνικά είδη ===
Τέλος, θα πρέπει να πούμε ότι, παρ' όλες τις μελέτες που έχουν γίνει, παραμένει προβληματική η σχέση της αυτοβιογραφίας με τα υπόλοιπα είδη [[πεζογραφία]]ς και ιδίως με το [[μυθιστόρημα]]. Ειδικά στην εποχή μας, το ζήτημα παρουσιάζεται ιδιαίτερα περίπλοκο, καθώς δημοσιεύεται πλέον ένας μεγάλος αριθμός μυθιστορημάτων που δεν είναι εύκολο να διακριθούν από τις καθαυτό αυτοβιογραφίες, μια και περιέχουν έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία. Από την άλλη πλευρά η αυτοβιογραφία πάντοτε χρησιμοποιούσε πολλές από τις τεχνικές και τις δομές του μυθιστορήματος.
 
=== Αυτοβιογραφία και νεοελληνική λογοτεχνία ===
Αυτή η διαπλοκή μεταξύ αυτοβιογραφικού και μυθιστορήματος, η οποία φέρνει για μια ακόμη φορά στην επιφάνεια το εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα των σχέσεων της λογοτεχνίας με την πραγματικότητα, παρατηρείται και στη [[νεοελληνική λογοτεχνία]]. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, τα μυθιστορήματα που εμπεριέχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία είναι άφθονα, ενώ από τον περασμένο κιόλας αιώνα, πολλά μυθοπλαστικά έργα παρουσιάζονταν ως χειρόγραφα άλλων προσώπων που αφηγούνταν την ιστορία της ζωής τους, ολόκληρης ή ενός μέρους (π.χ. ο ''[[Θάνος Βλέκας]]'' του Παύλου Καλιγά, ο ''[[Λουκής Λάρας]]'' του [[Δημήτριος Βικέλας|Δημήτριου Βικέλα]], η ''[[Μετανάστις]]'' και οι ''[[Έμποροι των Εθνών]]'' του [[Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης|Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη]], και στον αιώνα μας η ''[[Ζωή εν Τάφω]]'' του [[Στρατής Μυριβήλης|Στρατή Μυριβήλη]], ο ''[[Κίτρινος Φάκελος]]'' του [[Καραγάτσης|Μ. Καραγάτση]] κτλ.).
 
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι μέχρι σήμερα τουλάχιστον η αυτοβιογραφία δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο ξεχωριστής μελέτης. Κυρίως εκλαμβάνεται ως ντοκουμέντο ή μαρτυρία δηλαδή ως πληροφοριακό υλικό είτε για το πρόσωπο που αυτοβιογραφείται είτε για την εποχή του. Αυτό είναι πιθανό να οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουν γραφεί πολλές αυτοβιογραφίες επώνυμων Ελλήνων (ενώ αντίθετα, έχουμε στη διάθεσή μας μια αρκετά πλούσια σειρά απομνημονευμάτων). Ξεχωρίζουν μόνο ορισμένες αυτοβιογραφίες λογοτεχνών ή πνευματικών ανθρώπων, όπως για παράδειγμα του [[Αδαμάντιος Κοραής|Α. Κοραή]] (''Εκλεκτές Σελίδες''), του Επτανήσιου [[Ανδρέας Λασκαράτος|Ανδρέα Λασκαράτου]] που την έγραψε στα ιταλικά στα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του και δεν έπαψε να συμπληρώνει το κείμενο ως την παραμονή σχεδόν του θανάτου του, του [[Γεώργιος Δροσίνης|Γεώργιου Δροσίνη]] (''Σκόρπια φύλλα της ζωής μου''), του [[Γρηγόριος Ξενόπουλος|Γρηγόριου Ξενόπουλου]] (''Η ζωή μου σα μυθιστόρημα''), του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]] (''Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου''), του ποιητή [[Ναπολέων Λαπαθιώτης|Ναπολέοντα Λαπαθιώτη]] (''Η ζωή μου'') και άλλων. Επίσης, αυτοβιογραφία θα μπορούσε να θεωρηθεί και το έργο ''Αναφορά στο Γκρέκο'' του [[Νίκος Καζαντζάκης|Νίκου Καζαντζάκη]] (έχει χαρακτηριστεί ποιητική αυτοβιογραφία) και σε πιο πρόσφατα χρόνια, το ''Φοβερό βήμα'' του [[Κώστας Ταχτσής|Κώστα Ταχτσή]], που δημοσιεύθηκε μετά το βίαιο θάνατό του.
 
== Βιβλιογραφία ==
* Παρίσης Νικήτας - Παρίσης Ιωάννης, «Λεξικό Λογοτεχνικών Όρων», Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, 2006.
* Εγκυκλοπαίδεια «Υδρόγειος», Εκδόσεις «ΔΟΜΙΚΗ», Αθήνα 1993.
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{βικιλεξικό}}
{{λογοτεχνία-επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Αυτοβιογραφίες| ]]