Μαρούσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 52:
Γύρω στο [[6ο αιώνα π.Χ.]], μετά το θάνατο του τυράννου [[Πεισίστρατος|Πεισιστράτου]], ο μεγάλος νομοθέτης [[Κλεισθένης]] στην προσπάθειά του να εδραιώσει την ισηγορία και την ισονομία χώρισε την αττική γη στο άστυ, τη μεσόγαια και την παράλια χώρα. Κατάργησε τις φυλές και ίδρυσε δέκα τεχνητές, κατανέμοντας ισάριθμα τον πληθυσμό τους σε δήμους και από τις τρεις περιοχές. Κάθε δήμος έστελνε δε εκπροσώπους κάθε χρόνο στην αθηναϊκή βουλή. Το Άθμονον τοποθετείτο στη μεσόγαια χώρα και ανήκε στην [[Κεκροπίδα φυλή]] που τιμούσε με το όνομά της το βασιλιά Κέκροπα.<ref>[http://www.ilion.gr/docs/ILION.pdf Δήμος Ιλίου: Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη] "Ίλιον: Πορεία στους Αιώνες", Μαρίνος Διώτης, Σπύρος Γεωργόπουλος, 6η Έκδοση, Μάρτιος 2001, σελ. 51: Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στον χάρτη του John Trail, όπου απεικονίζεται το Άθμονον στην περιοχή του Αμαρουσίου, ανάκτηση 8/9/2008</ref> Το [[358 π.Χ.]], πρώτος πρόεδρος της αθηναϊκής βουλής ήταν ο [[Χαρίνος]] ο Αθμονεύς, ο οποίος αγωνίστηκε να στρέψει τις ελληνικές πόλεις σε ομόνοια και τη συμμαχία με την Αθήνα.
 
Κατά την περίοδο της [[ρωμαϊκήΡωμαϊκή αυτοκρατορία|ρωμαϊκήςΡωμαϊκής αυτοκρατορίας]], η Αθήνα κατελήφθη από τους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]] και το Άθμονο λεηλατήθηκε από τους κατακτητές. Έργα πνοής όμως πραγματοποίησε ο αυτοκράτορας [[Αδριανός]], ο οποίος κατασκεύασε το περίφημο υδραγωγείο, με αγωγούς που περνούσαν κάτω από το δήμο προς την Αθήνα. Μεγάλο και το ενδιαφέρον του [[Ηρώδης ο Αττικός|Ηρώδη του Αττικού]] που μετακίνησε το ιερό της Αρτέμιδος σε ύψωμα.
 
[[File:Katoikia.jpg|280px|thumb|right|Νεοκλασικά του Αμαρουσίου]]
Γραμμή 66:
[[File:Kifisias-amarousion.jpg|thumb|thumb|280px|right|Η Λεωφόρος Κηφισίας στα περίχωρα του Αμαρουσίου]]
 
Η πόλη ζωντάνευε από τους Αθηναίους που έρχονταν εύκολα πλέον στην περιοχή για εκδρομή και παραθερισμό, παρότι δεν διέθεταν δική τους [[άμαξα]]. Το [[1896]] το Αμαρούσιο, αν και χωριό, θεωρείτο εκπαιδευτικό κέντρο της βόρειας Αττικής, αφού στο δημοτικό σχολείο και το [[σχολαρχείο]] του φοιτούσαν και παιδιά από την Κηφισιά, το [[Χαλάνδρι]], το [[Νέο Ηράκλειο|Ηράκλειο]], το [[Καπανδρίτι]], τον [[Ωρωπός|Ωρωπό]] και το [[Αχαρνές Αττικής|Μενίδι]]. Στην περιοχή κατέφθαναν και όσοι έπασχαν εκείνη την εποχή από [[φυματίωση]] για το υγιεινό του κλίμα. Εκείνη τη χρόνια διοργανώθηκαν και οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, με τον [[Σπύρος Λούης|Σπύρο Λούη]] να έρχεται πρώτος στη [[μαραθώνιος|μαραθώνιο διαδρομή]]. Η νίκη του δημοφιλούς κανατά ανέδειξε το Μαρούσι σε σημαντική έδρα του ελληνικού αθλητισμού, ενώ άμεσα λειτουργεί γυμναστικός σύλλογος και γυμναστήριο που αναδεικνύουν πολλούς αθλητές με πρωτιές σε πανελλήνιους και [[βαλκάνια|βαλκανικούς]] αγώνες.<ref>"Αμαρούσιον-Το αρχαίον Άθμονον", Ανδρέας Ζαγκλής, Μαρούσι 1976</ref>
 
Στις αρχές του [[20ου αιώνα|20ος αιώνας]], μετά από πολλές διοικητικές εναλλαγές, το Αμαρούσιο αποσπάται οριστικά από το [[Δήμος Αθηναίων|Δήμο Αθηναίων]] το [[1925]] και γίνεται ανεξάρτητη κοινότητα με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Γαρδέλη. Άμεσα ανεγείρεται το Γυμνάσιο του Αμαρουσίου, το μοναδικό στην περιφέρεια των βορείων προαστίων των Αθηνών. Αναδεικνύεται πλέον σε μια προσφιλή περιοχή και ο πληθυσμός αυξάνεται μέχρι το [[1943]] που αγγίζει τους 10.000 κατοίκους και προάγεται σε δήμο. Το [[1950]] αποσπάται η γειτονική έκταση της [[Μαγκουφάνα]]ς και ιδρύεται η κοινότητα της [[Πεύκη]]ς. Ο σταθμός του ηλεκτρικού έγινε το [[1957]] υπέργειος (τύπου γέφυρας) προκειμένου να διατηρηθεί ανενόχλητη η κυκλοφορία στο ιστορικό κέντρο, ανεπηρέαστη από την διάβαση των τρένων. Η μεγάλη υπέργεια γέφυρα που κατασκευάστηκε, διατηρείται ίδια μέχρι σήμερα, με ελάχιστεςκάποιες διακοσμητικές προσθήκες το [[2004]].
 
[[File:Agora-amarousiou.jpg|thumb|left|280px|Η Μητροπολιτική Αγορά του Αμαρουσίου]]
 
Το [[1961]] αποσπάται ο συνοικισμός των [[Μελίσσια Αττικής|Μελισσίων]] που από παραθεριστικό και ιαματικό κέντρο μετατρέπεται σε τόπο κατοικίας. Στα προσεχή χρόνια ο πληθυσμός του Αμαρουσίου παρουσιάζει έκρηξη και ο μικρός δήμος μετατρέπεται σε σημαντικό μητροπολιτικό των βορείων προαστίων. Χιλιάδες επιχειρήσεις, ελληνικές και πολυεθνικές, μεταφέρουν την έδρα τους, καθιστώντας το σύγχρονο Μαρούσι σε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά κέντρα της χώρας. Το αποκορύφωμα της αίγλης έρχεται το [[2004]], όταν διοργανώνονται οι [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2004|Ολυμπιακών αγώνων του 2004]]. Στην ιστορική έδρα των φιλάθλων Αθμονέων, όπου χιλιάδες χρόνια πριν συναγωνίζονταν μπροστά στο Ιερό της Αμαρυσίας Αρτέμιδος κατασκευάζεται το [[ΟΑΚΑ|Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο των Αθηνών]] και εγκαινιάζεται το [[1982]]. Το αποκορύφωμα της αίγλης έρχεται το [[2004]], όταν διοργανώνονται οι [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 2004|Ολυμπιακών αγώνων του 2004]].
 
== Πληθυσμιακή Εξέλιξη ==
Γραμμή 122:
== Συγκοινωνιακή Σύνδεση & Προσβασιμότητα ==
 
[[Αρχείο:Neratziotissa Station at Maroussi.jpg|thumb|280px|left|Σταθμός Νερατζιωτίσσης: Ο κόμβος σύνδεσης του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου (Γραμμή 1 του Μετρό) με τον Προαστιακό.]]
 
Η πόλη του Αμαρουσίου παλαιότερα ήταν προσβάσιμη αποκλειστικά από το μονοπάτι που συνέδεε την Αθήνα με το Μαραθώνα, την Οδό Μαραθώνος όπως αποκαλείτο, δρόμο που διέσχιζαν αρχικά άμαξες. Όταν άρχισαν να κατοικούνται οι συνοικισμοί του Αμαρουσίου και της Κηφισιάς, χαράχθηκε επί της οδού αυτής η Οδός Αθηνών-Κηφισίας. Σήμερα, η Λεωφόρος Κηφισίας αποτελεί κομβικό αυτοκινητόδρομο ταχείας προσπέλασης που εξυπηρετεί με το μεγαλύτερο φόρτο το συγκρότημα Β των Αθηνών, διχοτομώντας το Μαρούσι κάθετα στα δύο. Την Κηφισίας τέμνει οριζοντίως ο διερχόμενος αυτοκινητόδρομος της [[Αττική Οδός|Αττικής Οδού]] στον [[Παράδεισος Αμαρουσίου|Παράδεισο]], διχοτομώντας την πόλη στα τέσσερα. Λοιποί αυτοκινητόδρομοι που συνδέουν το Μαρούσι με τους γειτονικούς δήμους είναι η Λεωφόρος Πεντέλης-Δημοκρατίας προς τα Μελίσσια στα ανατολικά, η Λεωφόρος Αγίου Κωνσταντίνου προς Πεύκη και Νέο Ηράκλειο στα δυτικά και η Λεωφόρος Χαλανδρίου-Αμαρουσίου στα νότια προς το Χαλάνδρι.
Γραμμή 130:
Η είσοδος στο κέντρο της πόλης είναι εφικτή μέσω της οδού Βασιλίσσης Σοφίας που διέρχεται έμπροσθεν του δημαρχειακού μεγάρου, ενώ η Οδός Περικλέους οδηγεί στη Λεωφόρο Ειρήνης προς το κέντρο της Πεύκης και τη Λυκόβρυση. Η ιστορική Οδός Νερατζιωτίσσης συνδέει την ιστορική έδρα του αρχαίου Αθμόνου στη Νερατζιώτισσα με το σύγχρονο κέντρο της πόλης προς βορρά, εφαπτόμενη του σιδηροδρομικού συρμού.
 
Για περισσότερο από ένα αιώνα το Μαρούσι εξυπηρετείται μέσω της [[Γραμμή Ηλεκτρικού (Μετρό Αθήνας)|Γραμμής 1]] του Μετρό στο [[Σταθμός Μαρούσι (Μετρό Αθήνας)|Σταθμό ''Μαρούσι'']] του ΗΣΑΠ, που αρχικά λειτουργούσε ως ατμοκίνητος στη διαδρομή Πειραιάς-Αθήνα-Κηφισιά. Το 19571982 εγκαινιάζεται ο [[Σταθμός Ειρήνη (Μετρό Αθήνας)|Σταθμός ''Ειρήνη'']], ο οποίος ανακαινίστηκε το 2004 και βρίσκεται μπροστά από τις αθλητικές και εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις της πόλης νοτιοδυτικά του κέντρου. Το 2004 ανοίγει νοτιότερα και ο [[Σταθμός Νερατζιώτισσα|Σταθμός ''Νερατζιώτισσα'']], παράλληλα με την ανακαίνιση των υπολοίπων σταθμών. Επιπλέον, εγκαινιάστηκε ο [[Σταθμός Κηφισίας (Προαστιακός Αθήνας)|Σταθμός Λεωφόρου Κηφισίας]] του Προαστιακού, στο 'δαχτυλίδι' όπου η Αττική Οδός τέμνει τη διερχόμενη [[Λεωφόρος Κηφισίας|Λεωφόρο Κηφισίας]], στο ύψος του Παραδείσου Αμαρουσίου.
 
H περιοχή πρόκειται να καταστεί σημαντικός συγκοινωνιακός κόμβος, σύμφωνα με τις επεκτάσεις στις οποίες προβλέπεται να προβεί η [[Αττικό Μετρό]], με τη νέα [[Γραμμή 4 (Μετρό Αθήνας)|Γραμμή 4]] να συνδέει την πόλη και τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο με το [[Μετρό Αθήνας]] στο [[Σταθμός Μαρούσι (Μετρό Αθήνας)|Σταθμό ''Μαρούσι'']], αλλά και τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο με το Μετρό στο μελλοντικό Σταθμό ''Παράδεισος''. Σύμφωνα με τις μελέτες, η πόλη θα συνδεθεί με πάσηςόλων φύσεωςτων συγκοινωνιακόειδών μέσοτα συγκοινωνιακά μέσα και θα είναι προσβάσιμη από κάθε κατεύθυνση της πρωτευούσης. Επιπλέον, θα επωφεληθεί από τις βόρειες επεκτάσεις του Ηλεκτρικού προς τα βόρεια προάστια και του Προαστιακού προς τη βορειοανατολική και την ανατολική Αττική, κάνοντας ένα σημαντικό βήμα στην αποσυμφόρηση της συνοικίας από την έντονη κυκλοφορία, και στην αναβάθμιση ζωής των κατοίκων.
 
== Χωροθέτηση ζωνών ==
Γραμμή 147:
 
Στο Μαρούσι λειτουργούν μεγάλα νοσοκομεία (Υγεία, Μητέρα, Ιατρικό Κέντρο), καθώς και εταιρίες τηλεφωνίας και το μεγαλύτερο μέρος τεχνικών εταιριών, λόγοι που το καθιστούν ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα εργασίας στο λεκανοπέδιο της [[Αττική]]ς. Το [[2007]] εγκαταστάθηκε στο Μαρούσι και το [[Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (Ελλάδα)|Υπουργείο Παιδείας]].
 
To [[2013]] αναμένεται να ολοκληρωθούν οι νέοι σταθμοί του μετρό στο κέντρο και στον Παράδεισο, κάνοντας ένα σημαντικό βήμα στην αποσυμφόρηση του κέντρου από την έντονη κυκλοφορία, και στην αναβάθμιση ζωής των κατοίκων.
 
== Δήμος Αμαρουσίου ==
 
[[File:Megaro-3-marousi.jpg|thumb|280px|Το Δημαρχειακό Μέγαρο του Αμαρουσίου, όπου φιλοξενούνται εκθέσεις και συνέδρια.]]
 
Το Αμαρούσιο παραδοσιακά ήταν ένας από τους πρώτους οικισμούς οι οποίοι άρχισαν να αναπτύσσονται στην ευρύτερη περιοχή της βορειοανατολικής Αττικής, με το μητροπολιτικό Δήμο Αμαρυσίων να ενσωματώνει μεταξύ άλλων τους οικισμούς του Ωρωπού, της Κηφισιάς, του Μαραθώνος, της Πεντέλης, του Χαλανδρίου και του Ψυχικού. Με τις πετέπειτα αποσπάσεις, με τελευταίες εκείνες της Πεύκης, των Μελισσίων και μέρους των Βριλησσίων, σήμερα εκτείνεται στο κέντρο του Βορείου Τομέως, αποτελώντας την καρδιά του συγκροτήματος.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρούσι"