Πάπας Πίος ο Θ': Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 60:
}}
 
«Φυλακισμένος στο Βατικανό» ήταν, ο προσδιορισμός του [[Πάπας Πίος Θ΄|Πάπα Πίου IX]] ({{lang-it|Prigioniero del Vaticano}}, {{lang-la|Captivus Vaticani}}<ref>http://m.interia.pl/komentarze,nId,933683</ref>), στις 20 Σεπτεμβρίου του 1870, όταν το παπικό βασίλειο της Ρώμης διαλύθηκε με τη βία από τις τις ένοπλες δυνάμεις του Ιταλικού Βασιλείου<ref>[https://books.google.com/books?id=y_4eaFsFdI4C&pg=PT155 David I. Kertzer, ''Prisoner of the Vatican'' (Houghton Mifflin Harcourt 2006] {{ISBN|978-0-54734716-5}}</ref>. Μια εβδομάδα μετά την είσοδό τους στη [[Ρώμη]], τα ιταλικά στρατεύματα κατέλαβαν ολόκληρη την [[πόλη]] εκτός από το Παλάτι των Αποστόλων. Οι κάτοικοι της πόλης ψήφισαν τότε να ενταχθούν στην Ιταλία.<ref>Kertzer, p. 63.</ref>.

Τα υπόλοιπα παπικά κράτη προσχώρησαν στην υπόλοιπη Ιταλία, για να σχηματιστεί το νέο [[Βασίλειο της Ιταλίας]] ενωμένο υπό την εξουσία του βασιλιά [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄|Βίκτωρα Εμμανουήλ ΒΒ΄]]. Με την κατάρρευση του Παπικού Κράτους η Ρώμη έγινε [[πρωτεύουσα]] του Βασιλείου.
 
Οι Πάπες στον κοσμικό τους ρόλο επέκτειναν σταδιακά τον έλεγχό τους πάνω από τις γειτονικές περιοχές, καθώς και σε όλο το, πρώην, Παπικό Κράτος που κυβέρνησε στο μεγαλύτερο τμήμα της ιταλικής χερσονήσου για πάνω από χίλια χρόνια, μέχρι το μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, όταν το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους του έγινε τμήμα του νεοσύστατου, Βασιλείου της Ιταλίας.
 
==Παραπομπές σημειώσεις==