Κλίμακα Φουτζίτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το [[1971]], οι ταχύτητες των ανέμων που σχετίζονται με τις ζημιές που αναφέρονται, σπάνια είχαν έως τότε επαληθευτεί. Ο Fujita και άλλοι το αναγνώρισαν αμέσως αυτό και μια σχετική εντατική τεχνική ανάλυση πραγματοποιήθηκε στο υπόλοιπο της [[Δεκαετία 1970|δεκαετίας του 1970]]. Η εν λόγω έρευνα, καθώς και περαιτέρω μελέτες, απέδειξαν ότι οι πραγματικές ταχύτητες των ανέμων στους σίφωνες που απαιτούνται για να προκαλέσουν τις ζημιές που περιγράφονται στην κλίμακα που καθιερώθηκε το [[1971]], στην πραγματικότητα ήταν πολύ χαμηλότερες από τα νούμερα που αναφέρονται στην αρχική κλίμακα, ιδίως για τις ισχυρότερες (F3 έως F5) κατηγορίες - με άλλα λόγια, οι ταχύτητες ανέμου στους ισχυρούς σίφωνες, με βάση την πρώτη κλίμακα Φουτζίτα, είχαν υπερεκτιμηθεί. Επίσης, αν και η κλίμακα έδωσε γενικές περιγραφές για το είδος των ζημιών που θα μπορούσε να προκαλέσει ένας σίφωνας, έδωσε ελάχιστο συνυπολογισμό του είδους της οικοδομής, της αντοχής των κατασκευών και άλλων παραγόντων που ενδέχεται να έχουν ως αποτέλεσμα, ένα κτίριο να υποστεί μεγαλύτερες ζημιές σε χαμηλότερες ταχύτητες ανέμου.

 

Ο ίδιος ο Fujita προσπάθησε να αντιμετωπίσει κάπως τα προβλήματα αυτά το [[1992]], δημοσιεύοντας στo '''Mystery of Severe Storms''' μια πιο σύνθετη εκδοχή της αρχικής κλίμακας, βελτιώνοντάς την με την προσθήκη μιας καλύτερης κλίμακας ζημιών, υπό το όνομα '''f-scale damage''', και τροποποιώντας την Κλίμακα Fujita, ώστε η ταξινόμηση να υπολογίζεται από τον συνδυασμό της f-scale και του είδους της ζημιάς των κατασκευών, εξ ου και η ονομασία της, '''Modified Fujita Scale'''.<ref>[http://www.spc.noaa.gov/efscale/ http://www.spc.noaa.gov/ MF Scale and EF Scale.]</ref> Πλην όμως, ο ίδιος έως τότε είχε πλέον ημι-αποσυρθεί από την ενεργό δράση και η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ δεν ήταν τότε σε θέση για την επιχείρηση της αναβάθμισης σε μία εντελώς νέα κλίμακα, γι' αυτό και ήταν ένα μικρό βήμα.