Γιακόβ Σβέτοσλαβ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 12:
Στο 1264, ωστόσο, η Ουγγαρία καταβυθίστηκε σε ένα άλλο [[Εμφύλιος πόλεμος|εμφύλιο πόλεμο]] μεταξύ του Στέφανου Ε΄ και του πατέρα του [[Μπέλα Δ΄ της Ουγγαρίας|Μπέλα Δ΄]]. Φοβούμενος την Βουλγαρική τιμωρία και την έλλειψη ουγγρικής στήριξης αν ο Μπέλα Δ΄ έβγαινε νικητής, το 1265 ο Γιακόβ Σβέτοσλαβ άλλαξε την υποταγή του προς την Βουλγαρία και αναγνώρισε την εξουσία του Κωνσταντίνου Τιχ. Οι δύο πέρασαν τον Δούναβη του 1265 και έκαναν έφοδο στα ουγγρικά φρούρια βόρεια του ποταμού. Μέχρι την άνοιξη του 1266, ωστόσο, ο Στέφανος Ε΄ είχε καθιερωθεί ως ο μοναδικός ηγεμόνας της Ουγγαρίας, και στις 23 Ιουνίου 1266, ανακατέκτησε το Βίντιν από τον Γιακόβ μετά από σύντομη πολιορκία. Δυο κύματα Ουγγρικών επιδρομών προχώρησαν καταστρέφοντας την επαρχία του Βίντιν και μπήκαν στις κτήσεις του Κωνσταντίνου.
Παρά την αντίσταση των Βουλγάρων, οι Ούγγροι υπέταξαν μια σειρά από πόλεις όπως το [[Πλέβεν]]. Παρά την προηγούμενη αποστασία του Γιακόβ Σβέτοσλαβ στην βουλγαρική κυριαρχία, οι Ούγγροι τον επανέφεραν ως κυβερνήτη-μαριονέτα της περιφέρειας του Βίντιν. Το 1266, αναφέρθηκε ακόμη και ως «τσάρος των Βουλγάρων» ''(imperator Bulgarorum'')<ref>Златарски, p. 508.</ref> σε ουγγρικές πηγές, ενδεχομένως, για να ενθαρρυνθεί η αντιπαλότητα μεταξύ του Κωνσταντίνου και του Γιακόβ Σβέτοσλαβ για το βουλγαρικό θρόνο ή απλώς για να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες του Γιακόβ.<ref name="fine178–179">Fine, pp. 178–179.</ref>
==Τελική υποταγή στη Βουλγαρία και θάνατος Ο θάνατος του Στεφάνου Ε΄ το 1272 σήμαινε ότι τον διαδεχόταν το βρέφος γιος του [[Λαδίσλαος Δ΄ της Ουγγαρίας|Λαδίσλαος Δ΄]], με την Αν και η τύχη της πόλης του ίδιου του Βίντιν είναι ασαφής, τουλάχιστον ένα μέρος των κτήσεων του Γιακόβ σίγουρα αποκαταστάθηκε άμεσα στην κυριαρχία του βουλγαρικού κράτους στον απόηχο του θανάτου του. Ένα τέτοιο έδαφος ήταν η περιφέρεια του [[Σεβρλίγκ]] που βρίσκεται νοτιοδυτικά του Βίντιν, η οποία το 1278 είχε τεκμηριωθεί ότι ανήκε στη Βουλγαρία.<ref name="fine1832">Fine, p. 183.</ref>
|