Δημήτριος Καντεμίρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 21:
Αν και ίδιος ο Κωνσταντίνος ήταν αναλφάβητος εκπαίδευσε ιδιαίτερα τους γιους του. Ως παιδί ο Δημήτριος διδάχθηκε [[Ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]] και [[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]] για να διαβάζει τους. Δάσκαλοί του ήταν οι Έλληνες λόγιοι [[Ιωάννης Κομνηνός Μόλυβδος]] και [[Ιερεμίας Κακαβέλας]] και απόκτησε βαθιά γνώση των αρχαίων κλασικών και εκκλησιαστικών Σλάβων συγγραφέων, της λογικής, της φιλοσοφίας και της ρητορικής. Το μεγαλύτερο διάστημα μεταξύ 1687 και 1710 το πέρασε ως όμηρος ή πρέσβης στην [[Κωνσταντινούπολη]], ζώντας στο ιδιόκτητο παλάτι του. Σπούδασε στη [[Μεγάλη του Γένους Σχολή]], έμαθε τουρκικά, ελληνικά, γαλλικά, ρωσικά, αραβικά και περσικά και σπούδασε φιλολογία, μαθηματικά, ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και συνέθεσε επίσης και τουρκική μουσική. Το 1691 επέστρεψε στο Ιάσιο, αντικατασταθείς στην ομηρία από τον αδελφό του Αντίοχο.
 
Το 1693, όταν ο πατέρας του πέθανε, ο Δημήτριος ανέλαβε βοεβόδας της Μολδαβίας, αλλά ο Σουλτάνος [[Αχμέτ Β΄]] αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει, διορίζοντας τον [[Κωνσταντίνος Δούκας|Κωνσταντίνο Δούκα]], του οποίου η υποψηφιότητα υποστηρίχτηκε από τον πεθερό του [[Κωνσταντίνος Μπρινκοβεάνου|Κωνσταντίνο Μπρινκοβεάνου]]. Ο Δημήτριος επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, συνέχισε τις σπουδές και έγινε προσωπικός φίλος του μεγάλου βεζίρη Ραμί Μεχμέτ Πασά. Το 1697 πολέμησε στο πλευρό των Οθωμανών στη [[μάχηΜάχη της Ζέντας]], στην οποία οι Τούρκοι ηττήθηκαν από τους Αυστριακούς. Το 1698 ηγεμόνας της Μολδαβίας έγινε ο αδελφός του Αντίοχος. Ο Δημήτριος τον βοηθούσε από την Κωνσταντινούπολη ως απεσταλμένος και σύμβουλός του. Την εποχή αυτή γνωρίστηκε με τους πρέσβεις της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Ολλανδίας.
 
Στις 14 Νοεμβρίου 1710 ανέλαβε ο ίδιος το αξίωμα του βοεβόδα και επέστρεψε στην Μολδαβία. Ηγεμόνευσε για ένα έτος, μέχρι το 1711. Προτίμησε να συμμαχήσει με τον [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Μεγάλο Πέτρο]] της Ρωσίας, υπογράφοντας μυστικά το σύμφωνο του Λουτσκ τον Απρίλιο του 1711, το οποίο εξασφάλιζε την κληρονομική ηγεμονία για την οικογένειά του. Στο μικρό χρονικό διάστημα της βασιλείας του ο Καντεμίρ ξεκίνησε μεταρρυθμιστικό έργο, ιδιαίτερα στον τομέα της αριστοκρατίας και της εκπαίδευσης. Έθεσε τη Μολδαβία υπό την εξουσία της Ρωσίας και πήρε μέρος στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων. Όμως, μετά την ήττα των ρωσικών δυνάμεων στο [[εκστρατεία του Προύθου|Στανιλέστι]], στον ποταμό Προύθο, τον Ιούλιο του 1711, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ρωσία και να εγκατασταθεί εκεί. Τιμήθηκε από την Ρωσία με τον τίτλο του πρίγκιπα (knyaz), ενώ ο αυτοκράτορας [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ']] του απένειμε τον τίτλο του πρίγκιπα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Εγκαταστάθηκε στο [[Χάρκοβο]] αλλά συχνά βρισκόταν στην Αγία Πετρούπολη, ως κύριος σύμβουλος του Πέτρου Α΄.
 
==Οικογένεια==
 
Νυμφεύτηκε στο [[Ιάσιο]] στις 9 Μαΐου 1699 την [[Κασσάνδρα Καντακουζηνή]] (1682-1713), και στις 14 Ιανουαρίου 1717, στην Αγία Πετρούπολη, την [[Αναστασία Τρουμπέσκαγια]] (1700-1755). Απεβίωσε στις 21 Αυγούστου 1723 στην Δημητρόφκα, κοντά στο [[Χάρκοβο]] της [[Ουκρανία]]ς.