Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Glorious 93 μετακίνησε τη σελίδα Πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής στη Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής πάνω από την ανακατεύθυνση |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|06|07|2013}}
{{στρατιωτική σύγκρουση
| σύγκρουση = Πόλεμος της Αυστριακής
| εικόνα = [[Αρχείο:Battle of Fontenoy 1745.PNG|300px]]
| λεζάντα = Η ''Μάχη του Φοντενουά'' από τον Πιέρ Λενφάντ. Λάδι σε μουσαμά.
Γραμμή 7:
| τόπος = [[Ευρώπη]], [[Βόρεια Αμερική]], [[Δυτικές Ινδίες]]
| έκβαση = Συνθήκη της [[Άαχεν|Αιξ-λα-Σαπέλ]]<br />([[18 Οκτωβρίου]] [[1748]])
* Η [[Μαρία Θηρεσία]] διατηρεί τον
* Ο σύζυγός γίνεται [[Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]
| μαχόμενος1 =
[[Αρχείο:Royal Standard of the King of France.svg|25px]] [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γαλλία]]<br />
Γραμμή 47 ⟶ 48 :
|}}
Ο '''Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής''' (Österreichischer Erbfolgekrieg, 1740–48), στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις, προκλήθηκε από την διεκδίκηση εκ μέρους της [[Μαρία Θηρεσία|Μαρίας Θηρεσίας]] της κληρονομιάς των Αψβούργων. Ο πόλεμος είχε πολλές επί μέρους συγκρούσεις, σπουδαιότερες των οποίων ήταν ο [[Πόλεμοι της Σιλεσίας|Πρώτος και Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος]], καθώς και περιφερειακές συγκρούσεις στην Αμερική (Πόλεμος του βασιλιά Γεωργίου και Αγγλοϊσπανικός πόλεμος) και στην Ινδία (Καρνατικός πόλεμος).
Τέσσερα χρόνια πριν από τη γέννηση της Μαρίας Θηρεσίας ο πστέρας της [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ΄]] έλαβε τα μέτρα του για την περίπτωση απουσίας άρρενος διαδόχου του, εκδίδοντας την Sanctio Pragmatica (Πραγματική Κύρωση) του 1713. Το διάταγμα αυτό παραμέριζε τον [[[[Σαλικός νόμος|Σαλικό Νόμο]], σύμφωνα με τον οποίο οι γυναίκες δεν κληρονομούσαν, και ευνοούσε τις θυγατέρες του Καρόλου οι οποίες θα τον διαδέχονταν σε όλες τις κτήσεις και τους τίτλους του (πλην του αξιώματος του αυτοκράτορα που ήταν αιρετό). Για πολλά χρόνια στη συνέχεια ο Κάρολος αγωνίστηκε να εξασφαλίσει την αποδοχή της Sanctio Pragmatica από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, πράγμα που πέτυχε, με σοβαρά όμως ανταλλάγματα.
Αμέσως μετά τον θάνατο του Καρόλου ΣΤ΄ η Σαξονία, η Πρωσσία, η Βαυαρία και η Γαλλία αποκήρυξαν την Πραγματική Κύρωση αποσκοπώντας στον διαμελισμό της Αυστρίας και άρχισε ο Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής.
Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον αντιστρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του [[Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής|Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής]].▼
Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη [[Μεγάλη Βρετανία]] και την [[Ολλανδία]], πσρσδοσιακούς εχθρούς της Γαλλίας, όπως και το [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]]. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το [[Εκλεκτοράτο της Βαυαρίας]].
Ο πόλεμος τελείωσε με στην συνθήκη της Αιξ-λα-Σαπέλ το 1748, οπού η Μαρία Θηρεσία αναγνωρίστηκε ως η Αρχιδούκισσα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας, όμως η Πρωσία επανέκτησε τον έλεγχο της Σιλεσίας.▼
▲Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον
▲Ο πόλεμος τελείωσε με στην συνθήκη
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|War of the Austrian Succession}}
| |||