Δραματική ποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το δράμα είναι δημιούργημα του ελληνικού πνεύματος. Γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στην Αττική από τις γιορτές που γίνονταν προς τιμήν του θεού [[Διόνυσος|Διονύσου]], οι οποίες πρόσφεραν σ' αυτό πολλά δραματικά στοιχεία (τα δρώμενα). Ξεκίνησε από το αρχικό άσμα, το διθύραμβο, που τραγουδούσαν κατά τη λατρεία του θεού [[Διόνυσος|Διονύσου]] και το συνόδευαν με αυλό και ορχηστρικές ή μιμητικές κινήσεις. Το διθύραμβο, που αρχικά δεν είχε ρυθμό, τον κατέστησε τεχνικό ο ποιητής Αρίωνας ο Μηθυμναίος. Μετά την τελειοποίησή του από τον Λάσο τον Ερμιονέα, ο φιλόμουσος τύραννος των Αθηνών Πεισίστρατος τον εισήγαγε στις μεγαλόπρεπες εορτές που ο ίδιος καθιέρωσε, στα [[Μεγάλα Διονύσια]].Το δραμα προήλθε από τα θρησκευτικά δρώμενα και συνδέθηκε εξαρχής με τη λαμπρότερη εορτή του Διονύσου, τα Μεγάλα Διονύσια που είχαν κυρίαρχη θέση στο αθηναϊκό εορτολόγιο. Οι πρόγονοί μας από παλιά είχαν δώσει στις θρησκευτικές εκδηλώσεις τους, δραματικό χαρακτήρα. Στις τελετές όμως, του Διονύσου τα δρώμενα ήταν λαμπρότερα και πιο επίσημα. Βασικά, το δράμα γεννήθηκε και αναπτύχθηκε στην Αττική από τη λατρεία του Διονύσου και οι παραστάσεις γίνονταν μόνο κατά τις εορτές του Διονύσου που ήταν τεσσερις όπως προαναφέρθηκε.

 

Τα είδη του δράματος είναι τρία: