Βάσω Μανωλίδου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορθογραφικά
Γραμμή 35:
Ο δε θεατρικός κριτικός της εφημερίδας «[[Καθημερινή]]» Γ. Νάζος γράφει ότι ''...ιδιαιτέρως δέον να εξαρθή η λαμπρά απόδοσις της δίδος Μανωλίδου, η οποία συνεκράτησε αδιάπτωτον την συγκίνησιν του κοινού ως επιληπτική ορφανή, αφηγούμενη επί μίαν ολόκληρον σκηνήν το δράμα της ζωής της....'' <ref>http://www.nt-archive.gr/viewFiles1.aspx?playID=482&pubID=9215</ref>
 
Άλλη παράσταση – ορόσημο όχι μόνο στην καριέρα της αλλά και γενικά στο ελληνικό θέατρο ήταν ''«[[Βασιλιάς Ληρ|Ο Βασιλιάς Ληρ]]»'' του Σαίξπηρ και πάλι, το [[1938]]. Σε αυτήν την παράσταση, πρωταγωνιστούσε ότιό,τι εκλεκτότερο είχε το ελληνικό θέατρο τότε. Βασιλιάς Ληρ ήταν ο [[Αιμίλιος Βεάκης]], η Βάσω Μανωλίδου έπαιζε την μία από τις κόρες του, την ''Κορντέλια'', η [[Κατίνα Παξινού]] έπαιζε την άλλη κόρη του, τη ''Γονερίλη'' ενώ η [[Ελένη Παπαδάκη]] έπαιζε την τρίτη κόρη, την ''Ρεγάνη''. <ref>πληροφορίες για την παράσταση: http://www.nt-archive.gr/playDetails.aspx?playID=856</ref>
 
Την άνοιξη του [[1943]] θα εγκαταλείψει το Εθνικό και θα συστήσει θίασο, με τον [[Νίκος Δενδραμής|Νίκο Δενδραμή]] και τον [[Γιώργος Παππάς|Γιώργο Παππά]]. Θα αντιμετωπίσει για πρώτη φορά τις προκλήσεις του ελεύθερου θεάτρου, δεν θα αποφύγει βέβαια να παίζει έργα που φέρνουν κόσμο στα ταμεία και όχι έργα καλλιτεχνικών αξιώσεων, αλλά παρόλα αυτά, θα προσπαθήσει για το καλύτερο. <br />
Γραμμή 50:
 
Το [[1980]] θα τελειώσει την καριέρα της με έναν υποκριτικό θρίαμβο. <br />
Θα παίξει τον ρόλο τιςτης ''Ουίννυ'' στις «Ευτυχισμένες μέρες» του [[Σάμιουελ Μπέκετ]] (με ''Ουίλλυ'' τον [[Μηνάς Χατζησάββας|Μηνά Χατζησάββα]]). Ένα έργο δύσκολο, ένας πραγματικός άθλος για τον ηθοποιό που στερούμενος τα άλλα εκφραστικά του μέσα είναι υποχρεωμένος να παίξει μόνο με το πρόσωπο και τη φωνή. Η Μανωλίδου αφού χρειάστηκε να μάθει απέξω ένα μονόλογο 60 σελίδων, και να παίξει θαμμένη σχεδόν μέχρι το λαιμό, μέσα σε έναν εκτυφλωτικά φωτιζόμενο
αμμόλοφο, επί 1 1/2ώρα2 ώρα μόνη της πάνω στη σκηνή, τα κατάφερε προσθέτοντας επάξια το όνομά της δίπλα στα ιερά τέρατα του παγκόσμιου θεάτρου (π.χ. Πέγκυ Άσκροφτ) που υποδύθηκαν με επιτυχία αυτόν το ρόλο.
 
Τον Αύγουστο του [[1995]] τιμήθηκε με το παράσημο του [[Ταξιάρχης του Φοίνικος|Ταξιάρχη του τάγματος του Φοίνικος]] από τον προεδρο της Δημοκρατίας [[Κωστής Στεφανόπουλος|Κωστή Στεφανόπουλο]] μαζί με τους συναδέλφους της [[Ειρήνη Παππά]], Δημήτρη Χορν, [[Άννα Συνοδινού]] και [[Ασπασία Παπαθανασίου]]. <ref>http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=167550&code=831 </ref>
 
Ήταν σύζυγος για πάνω από 50 χρόνια του θεατρικού επιχειρηματία Θεόδωρου Κρίτα, και μητέρα μιας κόρης, της ΑλίναΑλίνας Κρίτα. <br />
Έμενε στο Παλαιό Φάληρο στην Αθήνα.<br />
Πέθανε -πλήρης ημερών – σε ηλικία 87 ετών.