Χάρτα του Ρήγα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 6569287 από τον EntMP (Συζήτηση)
EntMP (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 6569452 από τον Gts-tg (Συζήτηση)
Γραμμή 10:
Την εποχή που ο Ρήγας ξεκινά να φτιάχνει την Χάρτα, η επιστημονική χαρτογραφία στην Ευρώπη είχε σημειώσει μεγάλη πρόοδο, κυρίως στις στρατιωτικές της εφαρμογές. Οι χάρτες της στρατιωτικής χαρτογραφίας όμως δεν ήταν γνωστοί στους λόγιους χαρτογράφους. Έτσι, τα χαρτογραφικά πρότυπα που χρησιμοποιεί ο Ρήγας είναι τα διαδεδομένα, κυρίως γαλλικά, και ιδιαίτερα οι χάρτες της σχολής του μεγάλου χαρτογράφου [[Γκυγιόμ Ντελίλ]] (''Guillaume Delisle''), που κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή χαρτογραφία τον 18ο αιώνα, καθώς και οι επανεκδόσεις τους.<ref name=":3">Λιβιεράτος, Ευάγγελος (2007). “Ζητήματα ‘χαρτογραφίας’ της Χάρτας του Ρήγα”, ''Η Χάρτα του Ρήγα Φεραίου (1797-2007),'' Συμπόσιο του Πολιτιστικού Ιδρύματος Τραπέζης Κύπρου, Λευκωσία 27 Οκτωβρίου, στο διαδίκτυο <nowiki>http://cartography.web.auth.gr/Kozani/Livieratos_Rigas_paper_EL_2.pdf</nowiki> </ref><ref name=":4">Livieratos E., 2008. “On the cartography of Righas Charta”, ''e-Perimetron,'' Vol.3, No 3, :120-45, http://www.e-perimetron.org/Vol_3_3/Livieratos_a.pdf </ref> Η Χάρτα δεν είναι πρωτότυπο προϊόν, καθώς ο Ρήγας χρησιμοποίησε άλλους προγενέστερους χάρτες εμπλουτίζοντας τους, αλλάζοντας το γεωγραφικό παράθυρο της απεικόνισης και προσθέτοντας θεματική πληροφορία, σύμφωνα με τη δημοφιλή την εποχή εκείνη μέθοδο της συγκριτικής γεωγραφίας<ref name=":5">Τόλιας, Γιώργος (2010). “Αποχαιρετισμός στο Γένος. Αυτοκρατορία και πατριωτισμός στο χαρτογραφικό έργο του Ρήγα (1796-1797)”, ''Χάρτα της Ελλάδος,'' Ν. Κ. Κομνηνός (επιμ.), Αθήνα: Μένανδρος.</ref>, της σύγκρισης και επεξεργασίας δηλαδή των ποικίλων πηγών, χαρτών και βιβλίων ελληνικών και ξένων. Εντός της Χάρτας ο Ρήγας παρέθεσε έως και τέσσερα τοπωνύμια για κάθε οικισμό, συνολικά, περίπου 5.800 διαφορετικές ονομασίες.<ref name=":62">{{Cite book|url=http://ikee.lib.auth.gr/record/134409|title=Ρήγα Βελεστινλή, “Χάρτα της Ελλάδος”: μία χαρτογραφική προσέγγιση|last=Παζαρλή|first=Μαρία Θ.|publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών|year=2014|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=}} (διδακτορική διατριβή) (CC-BY-SA).</ref>
 
Για την ταύτιση και επεξεργασία των τοπωνυμίων, εκτός των χαρτών, ο Ρήγας χρησιμοποίησε αρχαιογνωστικά βοηθήματα, όπως η ''Γεωγραφία Παλαιά και Νέα'' του [[Μελέτιος Μήτρου|Μελέτιου Μήτρου]] ή η ''[[Γεωγραφία νεωτερική|Νεωτερική Γεωγραφία]]'' των [[Γρηγόριος Κωνσταντάς|Κωνσταντά]] και [[Δανιήλ Φιλιππίδης|Φιλιππίδη]], η οποία ούτως ή άλλως περιλαμβάνεται στον κατάλογο των αντικειμένων που είχε μαζί του ο Ρήγας κατά τη σύλληψή του<ref>Άμαντος Κ., 1930 (1997). ''Ανέκδοτα έγγραφα περί Ρήγα Βελεστινλή.'' Αθήνα, :145-4, έγγραφο 52, Κατάλογος των αντικειμένων των κατασχεθέντων και μεταφερθέντων εις τα γραφεία αστυνομίας μετά την σύλληψιν του Ρήγα Βελεστινλή, 17 Μαρτίου 1797.</ref>, για κάποιες από τις επιπεδογραφίες τον ''Άτλαντα'' του [[Ζαν Ντενί Μπαρμπί ντου Μποκάζ|Ζαν Ντενί Μπαρμπιέ ντυ Μποκάζ]] (''[[:fr:Jean-Denis_Barbié_du_Bocage|Jean-Denis Barbié du Bocage]]''),<ref>Barbié du Bocage J.-D., 1788. ''Recueil de cartes géographiques, plans, vues et médailles de l’ ancienne Grèce relatifs au voyage du jeune Anacharsis, précédé d’une analyse critique de cartes,'' Paris: De bure aîné.</ref> για τα νομίσματα διάφορα νομισματικά εγχειρίδια, όπως αυτά του αυτοκρατορικού μουσείου της Βιέννης,<ref>Εckel J., 1775. ''Numi veteres anecdoti ex museis Caesareo Vindobonensi, Florentino magni Ducis Etruriae, Granelliano nunc Caesareo, Vitzaiano, Festelicsiano, Savorgnano Veneto, aliisque'', Viennae. </ref><ref name=":11">Λάιος Γ., 1960. “Οι Χάρτες του Ρήγα. Έρευνα επί νέων πηγών”, ''Δελτίον Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Ελλάδος'', τ. 14., :231-312.</ref><ref>Πέννα Β. 1998. “Τα νομίσματα της Χάρτας του Ρήγα”, ''Η Χάρτα του Ρήγα Βελεστινλή,'' επιμ. Δ. Καραμπερόπουλος, Αθήνα: Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα, :95.</ref> ή προγενέστερους χάρτες οι οποίοι περιείχαν νομίσματα ως διακόσμηση<ref>Παζαρλή Μ., 2001. ''Ένας ‘άγνωστος’ χάρτης από τη συλλογή της Εθνικής Χαρτοθήκης, πηγή έμπνευσης για τη χάρτα του Ρήγα.'' Θεσσαλονίκη: Εθνική Χαρτοθήκη, <nowiki>http://cartography.web.auth.gr/</nowiki> Maplibrary/New/Har_Paz.pdf</ref>. Προσθήκες του Ρήγα εξάλλου είναι και ο αλφαβητικός κατάλογος σημαντικών ηρώων, φιλοσόφων, βασιλέων κ.ά. προσώπων της αρχαίας ιστορίας (φ. 10, 11) και ο χρονολογικός κατάλογος των ηγεμόνων που ξεκινά από τον [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγα Αλέξανδρο]] και καταλήγει στον σύγχρονο σουλτάνο [[Σελίμ Γ΄]] (φ. 12, 2, 3), αναπαριστώντας έτσι τη σύνδεση του χώρου με το ιστορικό συνεχές και την ανθρώπινη δραστηριότητα, ανεξαρτήτως καταγωγής, καθώς και τα ιστορικά και μυθολογικά σχόλια δίπλα σε συγκεκριμένα τοπωνύμια, που αφορούν σε γεγονότα της αρχαίας και ρωμαϊκής κυρίως ιστορίας, αλλά και σύγχρονα συμβάντα: τόποι γέννησης επιφανών προσώπων, σημαντικά μνημεία, ιστορικές μάχες και σημαντικά μνημεία της αρχαιότητας, συνθηκολογήσεις της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]] και κινήματα, πληροφορίες για τις φυσικές πρώτες ύλες ή τη βιοτεχνική παραγωγή κ.ά.<ref name=":6">{{Cite book|url=http://ikee.lib.auth.gr/record/134409|title=Ρήγα Βελεστινλή, “Χάρτα της Ελλάδος”: μία χαρτογραφική προσέγγιση|last=Παζαρλή|first=Μαρία Θ.|publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πολυτεχνική Σχολή, Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών|year=2014|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=}} (διδακτορική διατριβή) (CC-BY-SA).</ref>
 
=== Τα χαρτογραφικά πρότυπα ===
O Ρήγας κατέφυγε σε περισσότερα από ένα πρότυπα προκειμένου να καλύψει ολόκληρη την περιοχή που περιλαμβάνεται μέσα στο γεωγραφικό παράθυρο της Χάρτας. Τα πρότυπα στα οποία καταφεύγει ο Ρήγας ανήκουν στη λεγόμενη “τυπολογία Ντελίλ”<ref name=":3" /><ref name=":4" />, χάρτες δηλ. που ακολουθούν τα πρότυπα της σχολής του [[Γκυγιόμ Ντελίλ]] (''Guillaume Delisle'') και εκδόθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 18<sup>ου</sup> αιώνα, τουλάχιστον μέχρι το 1795, εποχή κατά την οποία ο Ρήγας ασχολείται με τη σύνταξη της Χάρτας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί εντούτοις, ότι στους χάρτες της τυπολογίας Ντελίλ συγκαταλέγονται έργα του ίδιου του Ντελίλ αλλά και άλλων χαρτογράφων που αντιγράφουν και επανεκδίδουν τους χάρτες του με ή χωρίς προσθήκες. Η συνήθης πρακτική στη λόγια χαρτογραφία του 18<sup>ου</sup> αιώνα, να εκδίδονται πολλές φορές οι ίδιοι χάρτες από τον ίδιο χαρτογράφο ή από άλλους, η απουσία κάθε σχετικής μνείας σε πηγές στη Χάρτα, αλλά και η σαφής αναφορά ότι ο Ρήγας είχε κατά τη σύλληψή του στις αποσκευές του χάρτες γερμανικής προέλευσης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για την αναζήτηση ενός μόνο συγκεκριμένου χάρτη που να χρησιμοποιήθηκε από τον Ρήγα<ref name=":3" /><ref name=":4" />, πέρα από το γεγονός ότι και η Χάρτα ακολουθεί το γενικό πρότυπο του Ντελίλ. Ανάμεσα στους χάρτες που έχουν προταθεί, περιλαμβάνονται:
* Για την περιοχή Ελλάδας - Μ. Ασίας, οι χάρτες του Ντελίλ, ''Graeciae Pars Meridionalis'' και ''Graeciae Pars Septentrionalis'', Παρίσι 1707 (σε δύο τμήματα, 64.5Χ46,5 εκ.) μετέπειτα επανεκδόσεις του στο Άμστερνταμ 1733 (J. Conens, P. Mortier) και Laurie & Whittle (1794).<ref name=":7">{{fr}} {{Cite journal|url=https://ahrf.revues.org/106#tocto1n2|title=La carte de Grèce de Rigas et le nom de la Grèce / Analyse de la carte|last=Guiomar|first=Jean-Yves|last2=Lorain|first2=Marie-Thérèse|date=2000}}</ref><ref name=":8">Λιβιεράτος Ε., 1998. “Μία χαρτογραφική ανάγνωση της Χάρτας του Ρήγα”, ''200 Χρόνια της Χάρτας του Ρήγα 1797-1997,'' Πρακτικά επιστημονικής ημερίδας, Κοζάνη 18 Οκτωβρίου 1997. Θεσσαλονίκη: ΧΕΕΕ / Παρατηρητής, σ. 77-83. </ref><ref name=":9">Καραμπερόπουλος Δ. (1998). “Η Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα. Τα πρότυπά της και νέα στοιχεία”, ''Η Χάρτα του Ρήγα Βελεστινλή,'' Δ. Καραμπερόπουλος (επιμ.), Αθήνα: Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα και σε ανάτυπο, Αθήνα 1998.</ref> Επίσης, αγγλικοί χάρτες των J. Blair (1768) με ομοιότητες στο βόρειο τμήμα, J. Senex (1720) και E. Bowen (1715), R. De Vangondy (1755), Homann (1737) κ.ά.<ref name=":8" /><ref>Μελάς, Βίκτωρ Θ. (1997). ''Η Χάρτα του Ρήγα.'' Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.</ref>
* Για το τμήμα ΒΑ του Δούναβη, ο χάρτης του [[Τζοβάνι Αντόνιο Ρίτζι Τζανόνι|Ρίτζι Τζανόνι]] (''Rizzi Zannoni''), ''Carte de la Partie Septentrionale de l' empire Otoman'', Παρίσι 1774 και o χάρτης του Τρανσυλβανού μηχανικού Ρούχερντορφ (''Ferdinand Joseph Ruhedorf''), ''Μappa Specialis Walachiae'', 1788.<ref name=":7" /><ref name=":9" /><ref name=":5" />
Έτσι ο Ρήγας χρησιμοποίησε χάρτες τριών κυρίως τύπων,<ref name=":3" /> τροποποιώντας και συμπληρώνοντας από άλλες πηγές το γεωγραφικό παράθυρο. Η διεύρυνση αυτή του ιστορικού χώρου έγινε εν μέρει για να περιλάβει τις περιοχές στις οποίες απαντάται η γεωγραφική διασπορά του ελληνισμού, αλλά και επειδή η Χάρτα, παρά τον τίτλο της που επιμένει στην απεικόνιση της αρχαίας Ελλάδας, δεν παύει να απεικονίζει την περιοχή όπου ο Ρήγας έχει αντιληφθεί ως θέατρο της μελλοντικής επανάστασης, τα εδάφη δηλαδή της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] στην  Ευρώπη νοτίως του [[Δούναβης|Δούναβη]] και στη [[Μικρά Ασία]].<ref>Παζαρλή, Μαρία Θ. (2014). Ρήγα Βελεστινλή, Χάρτα της Ελλάδος..., ό.π., σελ. 96.</ref>Οι χάρτες που χρησιμοποίησε ο Ρήγας είχαν τις στερεότυπες μικρές διαστάσεις που ήταν δημοφιλείς την εποχή εκείνη, έως 70Χ100 εκ. Φαίνεται ότι ο Ρήγας χρησιμοποίησε τον [[Παντογράφος|παντογράφο]], ένα σχεδιαστικό εργαλείο αναλογικής μεταφοράς σχεδίου από πρωτότυπο σε αντίγραφο, στην ίδια, μεγαλύτερη ή μικρότερη κλίμακα προκειμένου να μεταφέρει και να μεγεθύνει τις απεικονίσεις των ακτογραμμών και τα σχήματα και τη σχετική θέση των τοπωνυμίων.<ref name=":3" />
Γραμμή 21:
 
=== Εκτύπωση ===
Ο χάρτης τυπώθηκε στη [[Βιέννη]] το 1797, στο τυπογραφείο του J. Nitsch, σε 1220 αντίτυπα. Χαράκτης του χάρτη ήταν ο γνωστός χαράκτης και καλλιτέχνης της εποχής [[Φρανσουά Μίλερ]] (Franz Mueller), ενώ η χρηματοδότηση της εκτύπωσης έγινε από τον [[Ευστράτιο Αργέντη]] με το ποσό των 1100 [[Φιορίνι|φιορινιών]].<ref>{{Cite book|title=Ανέκδοτα έγγραφα περί Ρήγα Βελεστινλή και των συν αυτώ μαρτυρησάντων εκ των εν Βιέννη αρχείων εξαχθέντα|last=Λεγράνδ|first=Αιμίλιος|last2=Σπ. Λάμπρου|publisher=Τυπογραφείο Αφων Περρή|year=1891|isbn=|edition=Ανατύπωση Αθήνα: Επιστημονική Εταιρεία Μελέτης Φερών Βελεστίνου Ρήγα, 2000|location=Αθήνα|page=}}</ref> Εκτυπώθηκε τμηματικά (το πρώτο, αυτόνομο φύλλο με την επιπεδογραφία της Κωνσταντινούπολης το 1796, τα τρία επόμενα στις αρχές του 1797 και τα υπόλοιπα μέχρι το τέλος Μαΐου)<ref>{{Cite book|title=Ρήγας Βελεστινλής. Ο πρωτομάρτυρας της Ελληνικής Επανάστασης|last=Woodhouse|first=C. M.|publisher=Παπαδήμα|others=μτφ. Ν. Νικολούδης|year=1997|isbn=|location=Αθήνα|page=}}</ref>, και διατέθηκε ολοκληρωμένη στο εμπόριο στις αρχές Μαΐου του 1797. Σύμφωνα με τα γνωστά δεδομένα, εκτιμάται ότι έγιναν τουλάχιστον 2 εκδόσεις της Χάρτας με μικρές διαφορές μεταξύ τους.<ref name=":2" /> Κάθε φύλλο της Χάρτας πωλούνταν προς 2 φλορίνια 63 ή τρία γρόσια, ολόκληρη δηλαδή η Χάρτα κόστιζε 24 αυστριακά φλορίνια ή 36 γρόσια, την εποχή που ένα ακριβό βιβλίο 500 σελίδων κόστιζε 2 αυστριακά φλορίνια ή ενώ, ο μικρότερος κατά το ήμισυ σε διαστάσεις Πίνακας της Ελλάδος του Α. Γαζή, επρόκειτο να πωλείται λίγα χρόνια αργότερα μόλις προς 5 φλορίνια.<ref name=":10" /> Στην υψηλή σχετικά τιμή της Χάρτας αποδίδεται μεταξύ άλλων και η μικρή διάδοσή της στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, ο αριθμός των αντιτύπων που τυπώθηκαν είναι αρκετά μεγάλος για τα εκτυπωτικά δεδομένα της εποχής, ενώ το γεγονός ότι ανάμεσα στα έργα του Ρήγα, με εξαίρεση τα επαναστατικά, η Χάρτα έχει το μεγαλύτερο τράβηγμα αντιτύπων, είναι ενδεικτικό και των προσδοκιών και των προθέσεων που είχε για αυτή ο συντάκτης της.<ref name=":62" /> Για την εκτύπωση χρησιμοποιήθηκε ολλανδικό χαρτί “elephant” ή “ελέφας”, ονομασία που αποδίδεται στις διαστάσεις του χαρτιού ή την ποιότητά του.<ref name=":12">{{Cite book|title=Χαρτογραφίας και Χαρτών Περιήγησις: 25 αιώνες από τους Ίωνες στον Πτολεμαίο και τον Ρήγα|last=Λιβιεράτος|first=Ευάγγελος|publisher=Εθνική Χαρτοθήκη|year=1998|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=229-249}}</ref> Οι διαστάσεις του τελικού χάρτη ήταν περ. 2,10x2 μέτρα, με το κάθε φύλλο να είναι 70 x 50 εκατοστά, διαστάσεις μνημειώδεις για τα δεδομένα της εποχής (μέχρι τότε, οι συνήθεις διαστάσεις των επιτοίχιων χαρτών που εκδίδονται στα ελληνικά δεν ξεπερνούν τα 1,5x0,7 μέτρα)<ref name=":10" /> και ενδεικτικές της πρόθεσης του Ρήγα να χρησιμοποιείται αυτοτελώς ο χάρτης και όχι ως απλό παρακολούθημα των άλλων έργων του<ref>{{Cite book|title='Χάρτινοι καθρέφτες' της Ελλάδας από την Αναγέννηση στην Παλιγγεννεσία (1406-1821)|last=Λιβιεράτος|first=Ευάγγελος|publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|year=2005|isbn=|location=Θεσσαλονίκη|page=}}</ref>.
 
=== Ο τίτλος ===
Γραμμή 31:
 
=== Ο χάρτης ===
Η περιοχή που απεικονίζεται στη Χάρτα, σύμφωνα και με την περιγραφή του τίτλου, είναι η περιοχή που ορίζεται από τον [[Δούναβης|Δούναβη]] και το [[Λιβυκό Πέλαγος]] κατά γεωγραφικό πλάτος και από την [[Αδριατική θάλασσα|Αδριατική]] μέχρι τον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]] κατά γεωγραφικό μήκος, μαζί με μέρος της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], τα νησιά του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]] και του [[Ιόνιο Πέλαγος|Ιονίου]] πελάγους, την [[Κρήτη]] και τα [[Δωδεκάνησα]]. Πρόκειται για ένα γεωγραφικό παράθυρο που ορίζεται με το όνομα της Ελλάδας, στα πρότυπα της παράδοσης που καθιερώνεται από τα μέσα του 16ου αιώνα με αντίστοιχες απεικονίσεις της [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|πτολεμαϊκής]] γεωγραφίας από τον [[Μάρτιν Βαλντζεεμύλλερ]] και τον [[Σεμπάστιαν Μούνστερ]] και του Κερκυραίου [[Νικόλαος Σοφιανός|Νικόλαου Σοφιανού]] με σαφή γεωγραφική αναφορά στη Γ ́, Δ ́, E ́ και ΣΤ ́ Διοίκηση της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], όπως αναδιατάχθηκε από τις μεταρρυθμίσεις του [[Διοκλητιανός|Διοκλητιανού]] σε [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτική]] και [[Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ανατολική]] αυτοκρατορία.<ref name=":12" /> Έτσι εξηγείται και η ασάφεια που προκύπτει από τη δήλωση του τίτλου, ότι ο χώρος που απεικονίζεται αντιστοιχεί στον χώρο της ελληνικής παρουσίας κατά την αρχαιότητα και τα ερωτήματα που προκύπτουν από την επιλογή του Ρήγα να καλύψει την [[Ιταλία]] και τη [[Σικελία]], χώρους με σημαντική ελληνική παρουσία κατά την αρχαιότητα, να μην περιλάβει την [[Κύπρος|Κύπρο]] ή τη [[Μαύρη Θάλασσα]] και να επεκτείνει προς βορρά το γεωγραφικό του παράθυρο.<ref>{{harvnb|Παζαρλή|2014|p name=32}}<":62" /ref>
 
Ο χάρτης περιλαμβάνει επίσης:<ref name=":11" />
Ο χάρτης περιέχει μια πληθώρα πληροφοριών πέρα από γεωγραφικές πληροφορίες, όπως αρχαία νομίσματα, σύμβολα, παραστάσεις, υπομνήματα, καταλόγους αρχαίων βασιλιάδων, Βυζαντινών αυτοκρατόρων, και Οθωμανών σουλτάνων, χρονολογικές κλίμακες, και απεικονίσεις πόλεων.<ref>{{harvnb|Γ.Α.Κ.|2013|p=3, Ο επικοινωνιακός χαρακτήρας της Χάρτας}}</ref> Επίσης, περιλαμβάνονται δέκα επιπεδογραφίες, τοπογραφικά σχέδια και όψεις σημαντικών πόλεων ή τοποθεσιών της αρχαιότητας, επτά από τις οποίες ([[Πλαταιές]], [[Σαλαμίνα]], [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]], [[Θερμοπύλες]], [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], [[Δελφοί]], [[Ολυμπία]]) προέρχονται από μετάφραση των αντίστοιχων που περιέχονται στο έργο ''Περιήγησις τού Νέου Ἀναχάρσιδος εἸς τήν Ἐλλάδα'' του [[Ζαν-Ζακ Μπαρτελεμύ|Ζαν Ζακ Μπαρτελεμύ]], το οποίο εκδόθηκε το 1787 και κατόπιν μεταφράστηκε από τον Ρήγα και τους συνεργάτες του στα ελληνικά. Επιπλέον, ένθετες παραστάσεις είναι οι επιπεδογραφίες της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]], του [[Μέγα Παλάτιον|Σεραγιού]] και των [[Φερές|Φερών]] και οι όψεις της Κωνσταντινούπολης και των Δελφών. Επίσης, μία κάτοψη [[Αρχαίο ελληνικό θέατρο|αρχαίου ελληνικού θεάτρου]], 162 νομίσματα στις δύο όψεις τους και έναν κατάλογο σημαντικών προσώπων και ηγεμόνων της περιοχής από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή.<ref>{{harvnb|Παζαρλή|2014|p=32-33}}</ref>
* Δέκα "επιπεδογραφίες", δηλ. τοπογραφικά σχέδια (Πλαταιές, Σαλαμίνα, Αθήνα, Θερμοπύλες, Σπάρτη, Δελφοί, Ολυμπία, Κωνσταντινούπολη, Σεράι, Φέρες) και δύο όψεις (Κωνσταντινούπολη, Δελφοί) σημαντικών πόλεων ή τοποθεσιών της αρχαιότητας, οι οποίες στην πλειονότητά τους προέρχονται από μεταγραφές και μεταφράσεις έργων που κυκλοφορούσαν στην Ευρώπη την ίδια εποχή.
 
* Μία κάτοψη [[Αρχαίο ελληνικό θέατρο|αρχαίου ελληνικού θεάτρου]],
Ο κύριος χάρτης βασίζεται σε παλαιότερο γαλλικό χάρτη των αρχών του 18ου αιώνα του χαρτογράφου [[Γκιγιόμ Ντελίλ]] (''Guillaume Delisle''),<ref name=":7">{{fr}} {{Cite journal|url=https://ahrf.revues.org/106#tocto1n2|title=La carte de Grèce de Rigas et le nom de la Grèce / Analyse de la carte|last=Guiomar|first=Jean-Yves|last2=Lorain|first2=Marie-Thérèse|date=2000}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/btv1b53036632m|title=Graeciae Antiquae Tabula Nova in qua locorum situs tum ad distantias itinerarias tum ad Observationes Astronomicas exactus litorum flexurae et alia id genus ad accuratas recentiorum rationes accomodatae sunt. Graeciae Pars Septentrionalis / Autore Guillelmo Delisle, ... ; J. Kondet sculp.|last=Delisle|first=Guillaume (1675-1726) Cartographe du modèle|last2=Condet|first2=Johannes (1711-1781) Graveur|date=1708-01-01|website=Gallica|accessdate=2016-03-23}}</ref> ενώ επίσης έχουν χρησιμοποιηθεί και δεδομένα από αγγλικούς και ιταλικούς χάρτες.<ref>(Ο χάρτης που χρησιμοποιήθηκε) {{Cite web|url=https://www.raremaps.com/gallery/detail/33495rb/Carte_De_La_Partie_Septentrionale_De_L_Empire_Otoman_Contentant_la_Crimee/Rizzi-Zannoni-Remondini.html|title= Carte De La Partie Septentrionale De L Empire Otoman Contentant la Crimee, la Moldavie, la Valakie, la Bulgarie, avec la Nouvelle Russie, les Gouvernement d&#39;Astracan, et de Voronez, les Tartares, Cosques &amp;c. Par le Sr. Rizzi Zannoni . 1774|last=|first=|date=|website=Barry Lawrence Ruderman Antique Maps Inc.|publisher=|accessdate=}}</ref><ref>{{harvnb|Γ.Α.Κ.|2013|p=8, Τα χαρτογραφικά πρότυπα}}</ref>
* 162 νομίσματα στις δύο όψεις τους
 
* Στα περιθώρια του χάρτη, έναν κατάλογο σημαντικών προσώπων και ηγεμόνων της περιοχής από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή (αρχαίων ηρώων, φιλοσόφων και ηγεμόνων, Βυζαντινών αυτοκρατόρων και Οθωμανών σουλτάνων, μέχρι τον σύγχρονο του Ρήγα Σελήμ Γ΄).
Η τιμή του χάρτη κατά την εποχή της έκδοσης αναφέρεται πως ήταν 24 αυστριακά [[Φλωρίνι|φλορίνια]], κάτι που θεωρούνταν αρκετά υψηλή τιμή, καθώς ένα καλό βιβλίο λογίζονταν σε 2 φλορίνια,<ref>{{harvnb|Γ.Α.Κ.|2013|p=12, Επικοινωνόντας με τον Χάρτη}}</ref>ενώ η εφάμιλλη τιμή του στην [[Οθωμανική αυτοκρατορία]] ήταν 36 τουρκικά [[Γρόσσι|γρόσσια]].<ref>{{harvnb|Tolias|2010|p=14}}</ref>
* Ρόδο των ανέμων, χρονική κλίμακα, υπόμνημα.
 
=== Ο επικοινωνιακός χαρακτήρας της Χάρτας ===