Σταύρος Κουγιουμτζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Σταύρος Κουγιουμτζής''' ([[1932]] -− [[12 Μαρτίου]] [[2005]]) ήταν [[Έλληνας]] [[συνθέτης]] και στιχουργός.

Γεννήθηκε το 1932 σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στο Επταπύργιο, κοντά στις φυλακές του [[Επταπύργιο (Θεσσαλονίκη)|Γεντί-Κουλέ]]., Μικρασιάτης στην καταγωγή, πουκαι έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη [[Θεσσαλονίκη]], την πόλη που τόσο αγαπούσε.

Γράφει την επιτυχία "«Μη μου θυμώνεις μάτια μου"», που ερμηνεύει αρχικά η Χορωδία Φ.Ε.Μ. και στη συνέχεια ο [[Γιάννης Πουλόπουλος]], όπως και το "«Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά"» και ξεκινά συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της τότε μουσικής σκηνής όπως η [[Καίτη Χωματά]] και ο [[Γιάννης Βογιατζής (τραγουδιστής)|Γιάννης Βογιατζής]]. Το 1966 εμφανίστηκε και στο χώρο του θεάτρου, γράφοντας μουσική για το «Το ταξίδι» του Γιώργου Θέμελη στο [[Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας]], σε σκηνοθεσία [[Ευγένιος Σπαθάρης|Ευγένιου Σπαθάρη]].

Μετακόμισε στην Αθήνα το 1967 για να συνεργαστεί με τη δισκογραφική εταιρεία [[ΜΙΝΟΣ]] και με τους τότε ανερχόμενους τραγουδιστές [[Γιώργος Νταλάρας|Γιώργο Νταλάρα]], [[Χαρούλα Αλεξίου]], Γιάννη Καλατζή και [[Γιάννης Πάριος|Γιάννη Πάριο]]. Αυτή την περίοδο έγραψε τα σημαντικότερα τραγούδια της σταδιοδρομίας του: ''«Πού 'ναι τα χρόνια» (Α. Δασκαλόπουλος), «Να 'τανε το '21» (Σ. Τσώτου) - ''το τραγούδι που τον καθιέρωσε, ''«Κάπου νυχτώνει» (Σ. Κουγιουμτζής)'', ''«Όλα καλά κι όλα ωραία» (Σ. Κουγιουμτζής)'', ''«Ο ουρανός φεύγει βαρύς» (Σ. Κουγιουμτζής), «Έτσι ειν' οι ανθρώποι» (Σ. Τσώτου)''. Αν και στιχουργός ο ίδιος, συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς όπως το [[Μάνος Ελευθερίου|Μάνο Ελευθερίου]], Κ. Βίρβο, [[Σώτια Τσώτου]], Μ. Μπουρμπούλη, [[Λευτέρης Παπαδόπουλος|Λευτέρη Παπαδόπουλο]] και ποιητές σαν τον [[Γιώργος Θέμελης|Γ. Θέμελη]], [[Ντίνος Χριστιανόπουλος|Ντ. Χριστιανόπουλο]], και [[Κώστας Βάρναλης|Κώστα Βάρναλη]]. Αργότερα συνεργάστηκε με μια σειρά άλλων μεγάλων ερμηνευτών όπως το [[Γιάννης Πάριος|Γιάννη Πάριο]], την [[Άννα Βίσση]], τον Αντώνη Καλογιάννη, το Γιάννη Καλατζή και την [[Ελευθερία Αρβανιτάκη]] σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, το ''«Κόκκινο φουστάνι''».

Ακολούθησε μια σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη [[Θεσσαλονίκη]] από το 1988. Με πρόταση του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε στο προσκήνιο το 1998, με καινούργια κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή παράδοση, που ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Νταλάρα και την Αιμιλία Κουγουμτζή και συνοδεία χορωδίας, με τον τίτλο " «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων"». Η τελευταία του δισκογραφική παρουσία το 2001 ήταν το " Έβρεχε ο κόσμος" με 11 τραγούδια που έγραψε για την κόρη του, [[Μαρία Κουγιουμτζή]] και το Γιώργο Χριστοδούλου.