|
== Έργα ==
{{βικιθήκη|Συγγραφέας:Σωτήρης Σκίπης|Σωτήρης Σκίπης}}
=== Ποιήματα ===
*Τραγούδια της ορφανής (1900)
*Ζαν Μορεάς «Στροφές» (1915)
*Κητς «Ο Ενδημίων» (1923)
== Το ποίημα που απάγγειλε στην κηδεία του Παλαμά ==
'''Στον Κωστή Παλαμά'''<br>
Μέσ' από τα κάγκελα τ' αόρατα<br>
της απέραντής μας φυλακής,<br>
μέσα στο κελί το σκοτεινό μας,<br>
δεν εβάσταξες στον πόνο της Φυλής<br>
κι έπεσες σα δρυς<br>
από τα χτυπήματα<br>
κάποιων μαύρων ξυλοκόπων<br>
στο σκοτάδι της νυχτιάς της τραγικής,<br>
δίχως να προσμείνεις την αχτίδα<br>
της καινούργιας Χαραυγής.<br>
Κι έπεσες καθώς από σεισμό<br>
πέφτει μια μαρμάρινη κολόνα<br>
κάποιου πανάρχαιου ναού.<br>
Σα ναός, οπού χτυπιέται<br>
απ' τα βόλια των βαρβάρων.<br>
Σαν τον Παρθενώνα,<br>
ήρωα, ποιητή του Αιώνα.<br>
Μάτια στερεμένα από τις τόσες<br>
συμφορές,<br>
δάκρυα δε θα χύσουνε για Σένα.<br>
Θα σε κλάψουνε μια μέρα<br>
οι ίδιοι αυτοί που μας σκοτώνουν<br>
έναν - ένα,<br>
σαν ξυπνήσουν απ' τη μέθη τους<br>
κι αντικρύσουν τι ερημιές<br>
εσκορπίσανε στο διάβα τους<br>
σ' αναρίθμητες καρδιές.<br>
Φεύγεις, πας για το ταξίδι σου<br>
το Αχερούσιο, το στερνό,<br>
ω πρωτότοκε αδερφέ μας,<br>
όμως κοίτα πώς ξοπίσω σου<br>
οι Έλληνες σε χαιρετάνε.<br>
Ο καθένας ένα στίχο σου<br>
ψέλνοντας μελωδικό,<br>
σε ξεπροβοδάνε<br>
με τα μύρια σου τραγούδια,<br>
που βουίζουν σα μελίσσια<br>
πάνω απ' Απριλιού λουλούδια,<br>
σα να προμηνάνε την Ανάσταση,<br>
ω μεγάλε ραψωδέ μας.<br>
| 