Πυρηνική έκρηξη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

καμία σύνοψη επεξεργασίας
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:Operation Upshot-Knothole - Badger 001.jpg|right|250px|thumb|Πυρηνική έκρηξη 23 κιλοτόνων στο πεδίο δοκιμών της Νεβάδας, των ΗΠΑ, (18-3-1953).]]
Με τον όρο '''πυρηνική έκρηξη''' χαρακτηρίζεται γενικά οποιαδήποτε [[έκρηξη]] που προκαλείται από [[πυρηνική αντίδραση]] με απελευθέρωση [[πυρηνική ενέργεια|ενέργειας]]. Η πυρηνική έκρηξη μπορεί να προκληθεί είτε με [[πυρηνική σχάση]] είτε με [[πυρηνική σύντηξη]]. Στόχος αυτής μπορεί να είναι είτε ειρηνικοί σκοποί, είτε στρατιωτικοί. Οι ειρηνικές πυρηνικές εκρήξεις παραμένουν μέχρι σήμερα υπό αμφισβήτηση χωρίς ιδιαίτερη ανάπτυξη, σε αντίθεση με τις πολεμικές πυρηνικές εκρήξεις που μπορεί να προκληθούν από τα [[πυρηνικόΠυρηνικό όπλο|πυρηνικά όπλα]].
 
Στους στρατιωτικούς κύκλους πυρηνική έκρηξη χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε που οφείλεται από έκρηξη πυρηνικής γόμωσης. Η πυρηνική έκρηξη εκ των πυρηνικών όπλων είναι ιδιαίτερα καταστροφική σε αντίθεση με εκείνη των λεγομένων τακτικών όπλων. Έτσι ο κίνδυνος αυτός παραμένει αποτρεπτικός στη χρήση των πυρηνικών όπλων που σήμερα καλύπτονται από διεθνή έλεγχο, δια σχετικών συνθηκών.
 
Η πυρηνική έκρηξη που προκαλείται για παράδειγμα από μία ατομική βόμβα, συνοδεύεται ακαριαία από ένα εκκωφαντικό κρότο και μια φωτεινή (πύρινη) σφαίρα (μπάλα) ιδιαίτερα εκτυφλωτική, με χαρακτηριστικό διπλό παλμό, που μετά, στα πρώτα δευτερόλεπτα προοδευτικά αυξάνει και στη συνέχεια, στα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα, αρχίζει να μειώνεται , δίνοντας τη θέση της σ΄ ένα μανιτάρι νέφους που υψώνεται στην ατμόσφαιρα, ακριβώς λόγω της θερμότητας, αρχικά σε μορφή καμινάδας που καταλήγει σε μορφή αερόστατου, δίνοντας έτσι τη συνολική εικόνα μανιταριού. Στο στάδιο αυτό η ίδια η πύρινη μπάλα έχει πάψει πλέον να είναι ορατή. Στην ουσία η πύρινη μπάλα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αέρας της περιοχής της έκρηξης που έχει λάβει τεράστια [[θερμότητα]] και παράλληλα τεράστια [[πίεση]].
 
== Είδη ==
Ανάλογα του σημείου της έκρηξης αναφορικά με την επιφάνεια της Γης[[Γη]]ς, η πυρηνική έκρηξη διακρίνεται σε τέσσερα βασικά είδη, ανάλογα των πιθανών θέσεων: α) η έκρηξη που συμβαίνει στον αέρα, β) η έκρηξη που συμβαίνει στην επιφάνεια (ξηράς, ή θάλασσας), γ) εκείνη που συμβαίνει υπό την επιφάνεια (ξηράς, ή θάλασσας) και δ) η επιχειρούμενη στην πιο εξωτερική στοιβάδα της [[ατμόσφαιρα]]ς, την [[εξώσφαιρα]].
 
=== Έκρηξη στον αέρα ===
Γραμμή 29:
== Ενέργεια οπλικής πυρηνικής έκρηξης ==
Η συνολική ενέργεια μιας οπλικής πυρηνικής έκρηξης διακρίνεται βασικά στην ενέργεια αυτής καθεαυτής της έκρηξης και στην ενέργεια ακτινοβολίας η οποία διακρίνεται επιμέρους σε θερμική, ιονίζουσα και υπολειμματική ακτινοβολία. Αναλογικά ως προς τη συνολική ενέργεια αυτές προσδιορίζονται ποσοστιαία ως ακολούθως:
 
:Ενέργεια έκρηξης: 40 έως 50% της συνολικής ενέργειας.
:Θερμική ακτινοβολία: 30 έως 50% της συνολικής ενέργειας.
:Ιονίζουσα ακτινοβολία: περίπου το 5 %, (εξαιρουμένης της βόμβας νετρονίου, όπου το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο) και
:Υπολειμματική ακτινοβολία: 5 μέχρι 10% της συνολικής ενέργειας.
 
Τα παραπάνω ποσοστά αλλάζουν αυξανόμενα ή μειούμενα ανάλογα, τόσο από το σχεδιασμό του όπλου, όσο και από τον χώρο της έκρηξής του, λαμβάνοντας υπόψη την καθ΄ ύψος ατμοσφαιρική πίεση που όσο μικρότερη είναι ακολουθούν αυτά αναλογικά. Σε μια έκρηξη σε μεγάλα ύψη, όπου η πυκνότητα του αέρα είναι χαμηλή, περισσότερη ενέργεια απελευθερώνεται ως ιονίζουσα ακτινοβολία γάμμα και ακτίνες-Χ.
 
== Προϊόντα οπλικής πυρηνικής έκρηξης ==
Γραμμή 40 ⟶ 42 :
Γενικά τα πυρηνικά όπλα χρησιμοποιούν την πυρηνική σχάση είτε ως μερική, είτε ως κύρια πηγή ενέργειας. Ανάλογα με τον σχεδιασμό του όπλου (βόμβας) που θα εκραγεί, η προκαλούμενη ραδιενέργεια ως προϊόν αυτής θα ποικίλει στο ραδιενεργό νέφος που θα σχηματιστεί.
Τα άμεσα προϊόντα οπλικής πυρηνικής σχάσης είναι ουσιαστικά τα ίδια με εκείνα από οποιαδήποτε άλλη πηγή σχάσης. Ωστόσο, η πολύ μικρή χρονική κλίμακα αυτής της πυρηνικής αντίδρασης κάνει μια διαφορά στο συγκεκριμένο μείγμα των ισοτόπων που παράγονται από μια ατομική βόμβα.<br />
Για παράδειγμα, το 134 Cs / 137 Cs αναλογία παρέχει μια εύκολη μέθοδο της διάκρισης μεταξύ των προϊόντων στο νέφος από μια βόμβα με τα προϊόντα της σχάσης από έναν αντιδραστήρα ισχύος. Συγκεκριμένα το Cs-134 σχηματίζεται από την πυρηνική σχάση (επειδή xenon -134 είναι σταθερή). Το 134 Cs σχηματίζεται από την ενεργοποίηση νετρονίων του σταθερού 133 Cs η οποία σχηματίζεται από τη διάσπαση των ισοτόπων στην isobar (Α = 133). Έτσι σε μια στιγμιαία κρισιμότητα από τη στιγμή που η ροή [[Νετρόνιο|νετρονίων]] γίνεται μηδέν σε πολύ λίγο χρόνο, θα παραμένει μόνο 133 Cs. Ενώ σε μια αφθονία χρόνου σε αντιδραστήρα ισχύος όπου υφίσταται για τη διάσπαση των ισοτόπων στην isobar το σχηματισμένο 133 Cs, μπορεί τότε να μετασχηματίσει το 134 Cs εφόσον ο χρόνος μεταξύ της έναρξης και του τέλους της κρισιμότητας είναι μεγάλος.
 
Σύμφωνα με το βιβλίο του Jiri Hala <ref>Hala, Jiri James D. Navratil (2003). "Ραδιενέργεια, ιονίζουσα ακτινοβολία πυρηνικής ενέργειας. Μπρνο:. Konvoj ISBN 80-7302-053-Χ .</ref> η ραδιενέργεια στο μείγμα των προϊόντων της σχάσης σε μια ατομική βόμβα προκαλείται κυρίως από βραχύβια ισότοπα όπως το I-131 και Ba -140. Μετά από περίπου τέσσερις μήνες παρατηρούνται Ce -141, Zr -95 / Nb -95, και Sr -89 που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μερίδιο του ραδιενεργού υλικού. Μετά από δύο έως τρία χρόνια, παρατηρούνται Ce -144 / Pr -144, Ru -106 / Rh -106, και Προμήθειο-147 που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της ραδιενέργειας. Μετά από μερικά χρόνια, η ακτινοβολία κυριαρχείται από στρόντιο-90 και καισίο-137 , ενώ κατά την περίοδο μεταξύ 10.000 και ένα εκατομμύριο χρόνια κυριαρχεί το τεχνήτιο -99.
 
Η διασπορά των προϊόντων οπλικής πυρηνικής έκρηξης είναι ιδιαίτερα μεγάλη σε σχέση με τη διασπορά που μπορεί να συμβεί από ένα πυρηνικό ατύχημα ενός πυρηνικού εργοστασίου όπου εκεί παρατηρείται διάχυση στην ατμόσφαιρα ή στο έδαφος χωρίς πίεση.
Ανώνυμος χρήστης