Γκαρθία Ραμίρεθ της Ναβάρρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
βελτίωση
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γκαρσία Ραμίρεζ της Ναβάρρας''' ή '''Γκάρσια ο Αποκαταστάτης''' (''García Ramírez'', περί το [[1112]] - [[21 Νοεμβρίου]] [[1150]]), βασιλιάς της [[Βασίλειο της ΝαβάρραςΠαμπλόνα|ΝαβάρραςΠαμπλόνα]] ([[1134]] - [[1150]]) και ηγεμόνας του [[Μονθόν]] και του [[Λογρόνιο]], ήταν γιος του Ραμίρο Σάντσεθ του Μονθόν γιου του πρίγκηπα Σάντσο Γκαρθές, νόθου γιου του [[Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα]] και της Χριστίνας κόρης του [[Ελ Σιντ]]. Επανέφερε την ανεξαρτησία στο βασίλειο της ΝαβάρραςΠαμπλόνα ύστερα από 58 χρόνια υποταγής της στο [[βασίλειο της Αραγωνίας]].
Μετά την δολοφονία του [[Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα|Σάντσο Δ´ της Παμπλόνα]] από τα αδέλφια του (1076) η [[Ναβάρρα]] υποτάχθηκε στην Αραγωνία και ενώθηκε μαζί της. Με τον θάνατο του άτεκνου βασιλιά [[Αλφόνσος Α΄ της Παμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσου του Μαχητή]] (1134) η Αραγωνία έπεσε σε κρίση διαδοχής. Ο Αλφόνσος στην διαθήκη του είχε αφήσει τρεις εντολές για Σταυροφορίες προκειμένου να μειώσει τις δυνατότητες του πάπα στην εκλογή των επισκόπων. Η αριστοκρατία απέρριψε την πρόταση προτιμώντας νέο βασιλιά τον μικρότερο αδελφό του Αλφόνσου [[Ραμίρο Β΄ της Αραγωνίας]] που είχε αποσυρθεί σαν μοναχός. Άλλος υποψήφιος διάδοχος ήταν ο [[Πέτρο ντε Αταρές]], εγγονός του νόθου θείου του Αλφόνσου, Σάντσο Ραμίρεθ [[Κομητεία της Ριβαγόρθα|κόμη της Ριβαγόρθα.]]<ref>Lourie, 642–643.</ref> Στην σύγκλιση των επισκόπων και της αριστοκρατίας που ακολούθησε στην [[Παμπλόνα]], εξοργίστηκαν σε τόσο μεγάλο βαθμό από την αλαζονεία του Πέτρου, που προτίμησαν να εκλέξουν νέο βασιλιά της ΝαβάρραςΠαμπλόνα έναν γόνο από την δική τους δυναστεία τον Γκαρσία Ραμίρεζ του Μονθόν.
 
==Σύγκρουση με τον νέο βασιλιά της ΝαβάρραςΑραγωνίας Ραμίρο==
 
Ο [[Ραμίρο Β΄ της Αραγωνίας|Ραμίρο]] ο οποίος εκλέχτηκε ταυτόχρονα βασιλιάς της Αραγωνίας αντιτάχθηκε σκληρά στην εκλογή του Γκαρσία Ραμίρεζ στην Ναβάρρα.
Ο επίσκοπος της ΠαμπλόναςΠαμπλόνα παραχώρησε στον Γκαρσία Ραμίρεζ το θησαυροφυλάκιο του προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα για πιθανή σύγκρουση με τον Ραμίρο της Αραγωνίας.<ref>Lourie, 647.</ref>
Οι υποστηρικτές του νέου βασιλιά Λόπ Έννεχον, Μαρτίνος του Λέιτ και ο κόμης Λάτρο αποφάσισαν να προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις με τον Ραμίρο. <ref>Lourie, 649 n49.</ref> Με την Συνθήκη του Βαντολουόγκο τον Ιανουάριο του 1135 οι δυο μονάρχες ήρθαν σε μια μορφή υιοθεσίας στην οποία ο Ραμίρο πήρε την θέση του πατέρα και ο Γκαρσία Ραμίρεζ του γιου και ήταν υποχρεωμένος να δεχτεί την ανωτερότητα του βασιλιά της Αραγωνίας. Τον Μάιο του 1135 ο Γκαρσία Ραμίρεζ κήρυξε τον εαυτό του υποτελή του Αλφόνσου Ζ΄ και έθεσε τον εαυτό του υπό την προστασία της Καστίλης, ο [[Αλφόνσος Ζ΄ της Λεόν]] ήταν ένας από τους διεκδικητές στην διαδοχή του [[Αλφόνσος Α΄ της Παμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσου του Μαχητή]].<ref>Lourie, 650.</ref>
 
Η υποταγή του βασιλιά της ΝαβάρραςΠαμπλόνα στον βασιλιά της Καστίλης πίεσε τον Ραμίρο να παντρευτεί προκειμένου να αποκτήσει διάδοχο και να συμμαχήσει με τον [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης|Ραϋμόνδο Βερεγγάριο Δ΄]] κόμη της [[Κομητεία της Βαρκελώνης|Βαρκελώνης]].<ref>Grassotti, 60.</ref> Ο Γκαρσία Ραμίρεζ έπρεπε να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα με τον γάμο του Ραμίρο ο οποίος σίγουρα θα προτιμούσε άλλον διάδοχο από τον ίδιο ο οποίος είχε χριστεί θετός γιος του. <ref>Lourie, 650</ref>
Πριν από τον Σεπτέμβριο του 1135 ο Αλφόνσος Ζ΄ είχε παραχωρήσει στον Γκαρσία την [[Σαραγόσα]] ως δώρο. Η περιοχή είχε πρόσφατα κατακτηθεί από την Αραγωνία <ref>Lourie, 651.</ref> , την οποία όμως ο Αλφόνσος δεν μπορούσε να ελέγξει στρατιωτικά. Με αυτόν τον τρόπο ο Γκαρσία θα μπορούσε να την ελέγχει για λογαριασμό της Καστιλιανικής εξουσίας. Ωστόσο το 1136 ο Αλφόνσος αναγκάστηκε να παραχωρήσει την Σαραγόσα στον Ραμίρο μέσα από συνθήκη ανάμεσα στο [[Βασίλειο της Αραγωνίας]] και στο [[Βασίλειο της Καστίλης]] στην οποία η κόρη του Ραμίρο [[Πετρονίλα της Αραγωνίας|Πετρονίλα]] θα παντρευόταν τον γιο του Αλφόνσο [[Σάντσο Γ΄ της Καστίλης|Σάντσο]]. Ο γάμος όμως δεν πραγματοποιήθηκε τελικά επειδή η Πετρονίλα παντρεύτηκε τον [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης|Ραϋμόνδο Βερεγγάριο Δ΄ της Βαρκελώνης]], ο οποίος πήρε τον έλεγχο της Σαραγόσας, αν και ο Αλφόνσος διατήρησε την κυριαρχία του σε αυτή. Έτσι η Σαραγόσα πέρασε πάλι στην Αραγωνία και έφυγε οριστικά από την κυριαρχία του Γκαρσία.