Ιωάννα Β΄ της Νεαπόλεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{{πληροφορίες προσώπου
|εικόνα=Joan II of Naples jamesII of Bourbon.jpg
|λεζάντα=Η Ιωάννα με τον 2ο σύζυγό της Ιάκωβο Β'Β΄ ΒουρβώνωνΒουρβόνων κόμη του Μαρς
}}
Η '''Ιωάννα Β' ''' (1373 - 1435) από τον οίκο των Καπέτων-Ανζού ήταν '''βασίλισσα της Νάπολης''' (1414 - 1435). Ήταν κόρη του [[Κάρολος Γ' της Νάπολης|Καρόλου Γ']] βασιλιά της Νάπολης και της εξαδέλφης του Μαργαρίτας (κόρης του [[Κάρολος του Δυρραχίου|Καρόλου]] δούκα του Δυρραχίου).
==Η ζωή της==
Η Ιωάννα γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1373 στη Ζάρα της Δαλματίας. Το 1401 παντρεύτηκε για πρώτη φορά τον [[Γουλιέλμος της Αυστρίας|Γουλιέλμο των Αψβούργων]], γιο του [[Λεοπόλδος Γ΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδου Γ'Γ΄]] δούκα της Αυστρίας, ο οποίος όμως απεβίωσε το 1406. Ο Παντολφέλο Αλόπο που ήταν μέγας καγκελάριος, έγινε ευνοούμενός της. Το 1415 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον [[Ιάκωβος Β΄ του Λα Μαρς|Ιάκωβο Β' ΒουρβώνωνΒουρβόνων]] κόμη του Λα Μαρς για να έχει τη γαλλική υποστήριξη. Όμως ο Ιάκωβος Β΄ απαίτησε από την Ιωάννα Β΄ να τον ονομάσει βασιλιά της Νάπολης και αφού σκότωσε τον Παντολφέλο, φυλάκισε την Ιωάννα Β΄ στα διαμερίσματά της στο παλάτι.
[[File:Armoiries André Hongrie.svg|thumb|left|125px|θυρεός Ιωάννας Β': τιτουλάρια βασίλισσα Ουγγαρίας (αριστερά), τιτουλάρια βασίλισσα Ιερουσαλήμ (κέντρο), οίκος Καπέτων-Ανζού (δεξιά)]]
Ξέσπασαν ταραχές στη Νάπολη και οι ευγενείς την απελευθέρωσαν, απαιτώντας ο Ιάκωβος Β΄ να εγκαταλείψει τον τίτλο του και να επιστρέψει στη Γαλλία. Τότε η Ιωάννα Β΄ έκανε βοηθό της τον Σεργκιάννι Καρακιόλο, που έγινε ευνοούμενός της και γιόρτασε τη στέψη της το 1419.
 
Ο πάπας Μαρτίνος Ε', που ήταν φεουδαρχικά επικυριαρχός της, της ζήτησε οικονομική βοήθεια για τη δημιουργία στρατού στη Ρώμη και όταν εκείνη αρνήθηκε, ο πάπας έδωσε τον τίτλο του βασιλιά της Νάπολης στον εχθρό της [[Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού|Λουδοβίκο Γ'Γ΄]] των Βαλουά-Ανζού, διεκδικητή του βασιλείου της Νάπολης. Όταν το 1420 ο Λουδοβίκος Γ' με στρατό κατέλαβε την Καμπανία, η Ιωάννα Β΄ κάλεσε τον γιο του βασιλιά της Σικελίας, τον [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγονίας|Αλφόνσο Ε'Ε΄ Τρασταμάρα]] της Αραγωνίας με την υπόσχεση να του κληροδοτήσει τον θρόνο, αφού η ίδια δεν είχε παιδιά. Το 1421 ο Αλφόνσος Ε'Ε΄ ήρθε στη Νάπολη, αλλά αφού η Ιωάννα Β΄ τον ονόμασε επίσημα διάδοχό της, εκείνος συνέλαβε τον Σεργκιάννι Καρακιόλο και προσπάθησε να συλλάβει και την ίδια την Ιωάννα Β΄ πολιορκώντας την στο καστέλ Καπουάνο. Τελικά ο Αλφόνσος Ε'Ε΄ συμφώνησε να παραδώσει τον Σεργκιάννι έναντι χρημάτων και να επιτρέψει στην Ιωάννα Β΄ να φύγει. Η βασίλισσα πήγε στην Αβέρσα, όπου με την υποστήριξη του πάπα αποκήρυξε τον Αλφόνσο Ε' και ονόμασε διάδοχό της τον Λουδοβίκο Γ'Γ΄. Ο Αλφόνσος Ε' αναγκάστηκε να φύγει για την Αραγονία, εξαιτίας ενός πολέμου των αδελφών του με το βασίλειο της Καστίλλης. Έτσι η Ιωάννα Β΄ επέστρεψε στη Νάπολη το 1424. Εκεί η αυξανόμενη φιλοδοξία του Σεργκιάννι έκανε τη βασίλισσα να σχεδιάσει το θάνατό του: αυτός μαχαιρώθηκε το 1432. Ο Λουδοβίκος Γ' που περίμενε στην Καλαβρία, απεβίωσε το 1434. Η Ιωάννα Β΄, αφού ονόμασε διάδοχο τον αδελφό του [[Ρενέ Α΄ της Νάπολης|Ρενέ Βαλουά-Ανζού]], απεβίωσε στις 2 Φεβρουαρίου 1435 σε ηλικία 61 ετών. Ήταν η τελευταία από τον κλάδο των Καπέτων-Ανζού. Την διαδέχθηκε ο Ρενέ (1435-1442), αλλά ο Αλφόνσος Ε' ήρθε με στόλο και κατέλαβε τη Νάπολη γενόμενος βασιλιάς της. Επανενώθηκε έτσι το βασίλειο Σικελίας-Νάπολης.
 
==Πηγές==