Κινούμενη άμμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25:
Στο ευρύ κοινό, η κινούμενη άμμος έχει νοητά συνδεθεί με την παλαιά φήμη, που εμφανίστηκε αρχικά στη [[λογοτεχνία]] και μεταφέρθηκε και στον [[Κινηματογράφος|κινηματογράφο]] (ενίοτε και στην [[τηλεόραση]]), ότι η άμμος κατάπινε ανθρώπους και ζώα. Οι παλαιότερες, ιδίως, ταινίες έδειχναν συχνά ανθρώπους να «καταπίνονται» εντελώς από κινούμενη άμμο, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν. Η ιδέα αυτή είχε γνωρίσει τεράστια απήχηση κυρίως στη [[Δεκαετία 1960|δεκαετία του 1960]], οπότε και, σύμφωνα με σχετική στατιστική μελέτη του περιοδικού Slate, σχεδόν το 3% όλων των ταινιών έδειχναν κάποια σκηνή με κινούμενη άμμο, αλλά στα νεότερα χρόνια σταδιακά ατόνησε.<ref>Engber, Daniel (23 August 2010). «Terra Infirma: The rise and fall of quicksand» - Slate. http://www.slate.com/id/2264312/. Retrieved 23 August 2010.</ref>
 
Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική, επειδή οι ​​επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι η [[πυκνότητα]] του μίγματος άμμου και νερού είναι τουλάχιστον η 2-πλάσια από αυτήν του ανθρώπου και των ζώων, των οποίων είναι σχεδόν ίση με του [[Νερό|νερού]], δηλαδή 1 gr/ml, έναντι 2 gr/ml της κινούμενης άμμου. Επομένως, όταν κάποιος πέφτει στην κινούμενη άμμο δημιουργείται μία ασφαλής ισορροπία (το χαμηλότερο επίπεδο που μπορεί να φτάσει ένας ενήλικας είναι συνήθως το 1/3 του συνολικού όγκου του, δηλαδή μέχρι το ισχίο), ενώ πρέπει να τονιστεί και το ότι η κινούμενη άμμος περιορίζεται σε επιφανειακά στρώματα (εξαιρετικά σπάνιο να έχει τόσο μεγάλο βάθος, όσο φαίνεται στα έργα), καθιστώντας αδύνατο για κάποιον να πεθάνει σε αυτήν έτσι όπως αποτυπώνεται στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο.
[[Αρχείο:Beach of Morecambe 01.jpg|300px|thumb|left|Πανοραμική φωτογραφία του Morecambe Bay, [[Ηνωμένο Βασίλειο]].]]
 
Ωστόσο, αληθεύει ότι η κινούμενη άμμος περιορίζει σημαντικά τη δυνατότητα της κίνησης και απαιτείται συνήθως εξαιρετικά μεγάλη δύναμη για να βγει κάποιος από αυτήν.<ref>[http://www.nature.com/nature/journal/v437/n7059/full/437635a.html Khaldoun, A., E. Eiser, G. H. Wegdam, and Daniel Bonn. 2005. «Rheology: Liquefaction of quicksand under stress.» Nature 437 (29 Sept.): 635. doi:10.1038/437635a.]</ref> Αυτό μπορεί να οδηγήσει έμμεσα στο θάνατο αυτόν που θα πέσει μέσα: δεν είναι η ίδια η άμμος που σκοτώνει, «τραβώντας» ολόκληρο το θύμα μέσα στη γη, αλλά οι συνθήκες που δημιουργούνται για όποιον κολλήσει σε αυτήν, καθώς γίνεται ευάλωτος σε άλλους κινδύνους, όπως έκθεση στον ήλιο, αφυδάτωση, πείνα, [[υποθερμία]], επίθεση άγριων ζώων, [[Ακραίο καιρικό φαινόμενο|ακραία καιρικά φαινόμενα]] ή τυχόν επιστροφή [[Παλίρροια|παλίρροιας]] αν είναι σε παραλία.
 
Ιδιαίτερα γνωστή για τον συγκεκριμένο κίνδυνο περιοχή, είναι ο [[Κόλπος (γεωγραφία)|κόλπος]] Morecambe Bay στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]]. Δεδομένου ότι ο κόλπος αυτός είναι ευρύς και ρηχός, ένα άτομο που θα κολλήσει σε κινούμενη άμμο αντιμετωπίζει κίνδυνο - θάνατο, λόγω επιστροφής της υψηλής παλίρροιας.