|
|υπογραφή =
}}
Ο '''Φλάβιος Μαυρίκιος Τιβέριος [[Αύγουστος (τίτλος)|Αύγουστος]]''' ([[λατινικά]]: ''Flavius Mauricius Tiberius Augustus'') ([[539]] - Νοέμβριος [[602]]) ήταν αυτοκράτορας του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους και ηγεμόνευσε στον ΒυζαντινόνΒυζαντινό θρόνονθρόνο από το [[582]] έως το [[602]]. Θεωρείται ο πρώτος Βυζαντινός Αυτοκράτορας με εξολοκλήρου ΕλληνικήνΕλληνική καταγωγήνκαταγωγή.<ref name=" Stark, Freya 2012 390 ">{{cite book |author=Stark, Freya |title=Rome on the Euphrates: The Story of a Frontier |publisher=Tauris Parke Paperbacks |year=2012 |page=390 |isbn=978-1-84885-314-0 |quote=Byzantium reverted to Greek (Maurice, born in Cappadocia, was its first Greek emperor); and trade and diplomacy were honored from the very founding of the Imperial city as never in Rome before.}}</ref><ref name=" Corradini, Richard 2005 57 ">{{cite book |author=Corradini, Richard |title=Texts and identities in the early Middle Ages |publisher=Verl. der Österr. Akad. der Wiss |year=2006 |page=57 |isbn=978-3-7001-3747-4 |quote=Emperor Maurice who is said to be the first emperor "from the race of the Greeks," ex Graecorum genere.}}</ref>
==Βιογραφία==
Ο Μαυρίκιος γεννήθηκε στην ΑραβησσόνΑραβησσό της [[Καππαδοκία]]ς το έτος 539 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Παύλος και ο ίδιος είχε τρία αδέλφιααδέρφια, τον ΠέτρονΠέτρο, τηντη ΘεόκτιστηνΘεόκτιστη και τηντη ΓορδίανΓορδία.<ref name="PLRE855">Martindale, Jones & Morris (1992), p. 855</ref>
Ο Μαυρίκιος ήταν διακεκριμένος στρατηγός και χρίστηκε διάδοχος του [[Τιβέριος Β'|ΤιβερίουΤιβέριου]] μια εβδομάδα πριν τον θάνατονθάνατο του τελευταίου, νυμφευόμενος ταυτόχρονα την κόρηνκόρη του Αυτοκράτορα. Ο Μαυρίκιος, ικανός ηγέτης και διπλωμάτης, γρήγορα αντελήφθη την ανάγκηνανάγκη διαγια ειρήνηνειρήνη με τους Πέρσες ύστερα από σχεδόν δύο δεκαετίες εξαντλητικού πολέμου στην [[ΑρμενίανΑρμενία]] και τηντη [[ΜεσοποταμίανΜεσοποταμία]]. Με τον θάνατονθάνατο του [[Χοσρόης Α'|Χοσρόη Α']] το 579, διαδέχεται τον τελευταίοντελευταίο ο υιόςγιος του Ορμίσδας ο οποίος συνέχισενσυνέχισε ανεπιτυχώς τον πόλεμονπόλεμο κατά των Ρωμαίων και απέρριψε προτάσεις της ΚωνσταντινουπόλεωςΚωνσταντινούπολης διαγια ειρήνηνειρήνη. Ο Ορμίσδας ανατράπηκε τελικώς το 590 και ο υιόςγιος του, Χοσρόης Β', κατέφυγε στο ΒυζάντιονΒυζάντιο διαγια να ζητήσει βοήθεια. Ο Μαυρίκιος, παρά τεςτις αντιρρήσεις της Συγκλήτου, παρείχε βοήθεια και επανέφερε τον ΧοσρόηνΧοσρόη Β' στον θρόνονθρόνο, διαγια να λάβει ως ανταμοιβή το μεγαλύτερονμεγαλύτερο μέρος της περσικής [[Αρμενία|Αρμενίας]] και το δυτικόνδυτικό τμήμα της ΚαυκασίαςΚαυκάσιας Ιβηρίας, ολοκληρώνοντας έτσι επιτυχώς τον πόλεμονπόλεμο που μαινόταν από το 572.
Επί των ημερών του, Πατριάρχης [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] ήταν ο [[Πατριάρχης Ιωάννης Δ΄ Νηστευτής|Ιωάννης, ο επονομαζόμενος Νηστευτής]]. Αυτός διαγια πρώτη φορά στην ιστορίανιστορία θα υιοθετήσει τον τίτλοντίτλο "[[Οικουμενικός Πατριάρχης|Οικουμενικός]]", γεγονός που θα πυροδοτήσει το μένος του [[Όσιος Γρηγόριος Α' ο Διάλογος|Πάπα Γρηγορίου του Μεγάλου]]. Ο Ιωάννης όμως, υποστηριζόμενος από τον Αυτοκράτορα, δεν υποχωρούσε μπροστά στεςστις αντιδράσεις του Πάπα, με αποτέλεσμα η Εκκλησία να προχωρήσει ένα σημαντικόνσημαντικό βήμα προς το Σχίσμα που έμελλε να οριστικοποιηθεί το [[1054]].
Ο Μαυρίκιος διεξήγαγενδιεξήγαγε επιτυχείς [[Εκστρατείες του αυτοκράτορα Μαυρικίου στα Βαλκάνια|αγώνες κατά των Αβάρων και Σλάβων]] στα δυτικά, αποκαθιστώντας τηντη βυζαντινήνβυζαντινή κυριαρχίανκυριαρχία στηνστη ΒαλκανικήνΒαλκανική. ΔιαΓια την αντιμετώπισιναντιμετώπιση των Λομβαρδών που εισέβαλαν στην [[ΙταλίανΙταλία]] πραγματοποίησε διοικητικές μεταρρυθμίσεις, με βασικήνβασική αυτήν της δημιουργίας των εξαρχάτων της Ιταλίας, με έδρα τηντη Ραβέννα, και της Αφρικής, με έδρα την Καρχηδόνα, αντί για τις παλαιότερες διοικητικές περιφέρειες των ομώνυμων επαρχιών (καταγόμενες από την εποχήνεποχή του [[Διοκλητιανός|Διοκλητιανού]] και επανιδρυμένες από τον [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανού]]). Μπόρεσε με αυτόν τον τρόπο να διατηρήσει τον έλεγχονέλεγχο της χερσονήσου, έως έναν βαθμόνβαθμό, ενόσω αυτή κατακλυζόταν από τους Λομβαρδούς. Λέγεται ότι σκόπευε να επαναφέρει το σύστημα της Τετραρχίας προκειμένου η Αυτοκρατορία να ανταποκρίνεται καλύτερα στεςστις προκλήσεις των καιρών.
Σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να εξοικονομήσει χρήματα από το δημόσιονδημόσιο ταμείονταμείο καθώς, καθ’ όληνόλη τηντη διάρκειανδιάρκεια της βασιλείας του, αντιμετώπιζε σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα λόγω του μακροχρόνουμακρόχρονου πολέμου. Έτσι έλαβε σειρά αντιλαϊκών μέτρων όπως η μείωσιςμείωση του μισθού των στρατιωτών. ΧαρακτηριστικόνΧαρακτηριστικό είναι το γεγονός κατά το οποίονοποίο αρνήθηκε την εξαγοράνεξαγορά με λύτρα 12.000 αιχμαλώτων βυζαντινών στρατιωτών από τους Αβάρους, με αποτέλεσμα τηντη θανάτωσίνθανάτωσή τους.
Το [[602]] διέταξε τα στρατεύματά του να παραμείνουν κατά τηντη διάρκειανδιάρκεια του χειμώνα στα φυλάκιά τους βόρεια του Δούναβη, προκειμένου να εξοικονομήσει τα έξοδα της επιστροφής τους στην ΚωνσταντινούπολινΚωνσταντινούπολη. Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει ανταρσία στεςστις τάξεις του στρατεύματος με την ηγεσίανηγεσία ενός χαμηλόβαθμου αξιωματικού (εκατόνταρχου) ονόματι [[Φωκάς|Φωκά]]. Ο Φωκάς βάδισε κατά της πρωτεύουσας, όπου κατάφερε να συλλάβει τον ΜαυρίκιονΜαυρίκιο και τα άρρενα τέκνα του και να τους θανατώσει.
Ο Μαυρίκιος είναι επίσης γνωστός διαγια τηντη συγγραφήνσυγγραφή ενός εξαιρετικού εγχειριδίου στρατιωτικής τακτικής, του ''[[Στρατηγικόν|Στρατηγικού]]'', που αποτέλεσε τηντη βάσινβάση της βυζαντινής στρατιωτικής μηχανής μέχρι και τον 11ο αιώνα.
== Βιβλιογραφία ==
|
