Κάρολος Β΄ της Ρουμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 62:
Το πιο σημαντικό μέλος της καμαρίλας ήταν η ερωμένη του Καρόλου Μάγδα Λουπέσκου, της οποίας τις πολιτικές συμβουλές ο Κάρολος υπολόγιζε πολύ. Η «Κόκκινη Βασίλισσα», όπως ήταν γνωστή η Λουπέσκου στο ρουμανικό λαό λόγω του χρώματος των μαλλιών της, ήταν η πιο μισητή γυναίκα στη Ρουμανία της δεκαετίας του 1930, μια γυναίκα που οι απλοί Ρουμάνοι είδαν με τα λόγια της Βρετανίδας ιστορικού Ρεμπέκα Χέινς ως "ενσάρκωση του κακού". Η πρώην σύζυγος του Καρόλου Πριγκίπισσα Ελένη θεωρήθηκε ευρέως ως αδικημένη γυναίκα, ενώ η Λουπέσκου θεωρήθηκε ως η ''μοιραία γυναίκα'', που είχε κλέψει τον Κάρολο από τα αγαπημένα χέρια της Ελένης. Η Λουπέσκου ανατράφηκε ως Ρωμαιοκαθολική, αλλά επειδή ο πατέρας της ήταν Εβραίος θεωρείτο ευρέως Εβραία. Η προσωπικότητα της Λουπέσκου προκαλούσε την εχθρότητα πολλών Ρουμάνων, καθώς ήταν αλαζονική, χειριστική και εξαιρετικά άπληστη, με μια ακόρεστη επιθυμία αγοράς των πιο ακριβών γαλλικών ενδυμάτων, καλλυντικών και κοσμημάτων. Σε μια εποχή που πολλοί Ρουμάνοι υπέφεραν από τις οικονομικές επιπτώσεις της [[Παγκόσμια οικονομική ύφεση 1929|Μεγάλης Ύφεσης]], η συνήθεια του Καρόλου να ικανοποιεί τα ακριβά γούστα της Λουπέσκου προκάλεσε μεγάλη δυσαρέσκεια. Περαιτέρω στην τεράστια αντιδημοτικότητα της Λουπέσκου συνέβαλε η συνήθεια της να εκμεταλλεύεται τις σχέσεις της με το Στέμμα για να εμπλακεί σε αμφίβολες οικονομικές συναλλαγές που συνήθως συνεπάγονταν τη μεταφορά μεγάλων ποσών δημόσιου χρήματος στην τσέπη της. Η σύγχρονη άποψη όμως ότι ο Κάρολος ήταν μια απλή μαριονέτα της Λουπέσκου είναι λανθασμένη και η επιρροή της στη λήψη πολιτικών αποφάσεων διογκώθηκε πολύ εκείνη την εποχή. Η Λουπέσκου ενδιαφερόταν πρωτίστως να πλουτίσει η ίδια για να υποστηρίξει τον πολυδάπανο τρόπο ζωής της και δεν είχε κανένα πραγματικό ενδιαφέρον για την πολιτική εκτός από την προστασία της ικανότητάς της να εμπλέκεται στη διαφθορά. Σε αντίθεση με τον Κάρολο, η Λουπέσκου δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για την κοινωνική πολιτική ή για τις εξωτερικές υποθέσεις και ήταν τόσο αυτοαπορροφημένη νάρκισσος, που αγνοούσε πόσο αντιδημοφιλής ήταν στους απλούς ανθρώπους. Ο Κάρολος, αντίθετα, ενδιαφερόταν έντονα για τις υποθέσεις του κράτους και παρόλο που ποτέ δεν προσπάθησε να αρνηθεί τη σχέση του με τη Λουπέσκου, ήταν προσεκτικός να μην την εκθέτει πάρα πολύ στο κοινό, καθώς γνώριζε ότι αυτό θα κινδύνευε να τον κάνει αντιδημοφιλή.
 
 
 
Ο Κάρολος προσπάθησε επίσης να δημιουργήσει λατρεία της δικής του προσωπικότητας, για παράδειγμα μέσω της δημιουργίας μιας παραστρατιωτικής οργάνωσης νεολαίας, γνωστής ως Straja Ţării το 1935.
 
Είχε γίνει ο 892ος Ιππότης του Τάγματος της Garter το 1938 από τον δεύτερο εξάδελφό του, [[Γεώργιος ΣΤ' του Ηνωμένου Βασιλείου|Γεώργιο ΣΤ']], βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου. Το 1937, τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Δικαστηρίου της Στρατιωτικής Τάξης και Ιπποτών του Αγίου Λαζάρου της Ιερουσαλήμ και με το Μέγα Περιδέραιο του Τάγματος στις 16 Οκτώβρίου 1938.