Μαντάμα Μπατερφλάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24:
Στα τέλη του [[19ος αιώνας|19ου αι.]] η Αμερικανίδα Τζένι Κόρελ Λονγκ έζησε για λίγο στην Ιαπωνία συνοδεύοντας το σύζυγό της, ένα [[Μεθοδισμός|μεθοδιστή]] [[Ιεραποστολή|ιεραπόστολο]]. Όσα αφηγήθηκε μετά την επιστροφή της στις ΗΠΑ, ενέπνευσαν στον αδελφό της [[Τζον Λούθερ Λονγκ]] κάποιες [[Νουβέλα|νουβέλες]] που δημοσιεύθηκαν σε συνέχειες στο [[περιοδικό]] ''Century''. Μία από αυτές, η «Madame Butterfly», μεταφέρθηκε στο [[θέατρο]] το [[1900]].
 
Ο Πουτσίνι πιθανάπιθανόν παρακολούθησε την παράσταση στο [[Λονδίνο]] και εντυπωσιασμένος ζήτησε από τους Ίλικα - Τζακόζα να γράψουν ένα λιμπρέτο βασισμένο στην ιστορία της. Παράλληλα μελέτησε κι ο ίδιος τον ιαπωνικό πολιτισμό, προσπαθώντας να αποδώσει όσο το δυνατόν ακριβέστερα το κλίμα και τους χαρακτήρες - πράγμα που κατάφερε παρά κάποια λαθάκια, όπως για παράδειγμα ότι τοποθετεί ένα [[Βουδισμός|βουδιστή]] [[Μοναχισμός (θρησκειολογία)|μοναχό]] και μια επίσης βουδίστρια υπηρέτρια να επικαλούνται (σε διαφορετικές στιγμές) [[Σιντοϊσμός|σιντοϊστικές]] [[Θεότητα|θεότητες]]. Φαίνεται ακόμα ότι προσέθεσε στοιχεία από άλλο ένα [[Ευρώπη|ευρωπαϊκό]] έργο που εκτυλίσσεται στη μακρινή χώρα, τη ''Madame Chrysanthème'' του [[Γάλλοι|Γάλλου]] [[Πιερ Λοτί]].
 
Η όπερα έκανε [[πρεμιέρα]] ως δίπρακτη το [[Φεβρουάριος|Φλεβάρη]] του [[1904]] στη [[Σκάλα του Μιλάνου]], αλλά μολονότι συμμετείχαν οι κορυφαίοι ερμηνευτές της Ιταλίας, γνώρισε πολύ χλιαρή υποδοχή. Ο συνθέτης προέβη σε ριζικές αλλαγές και παρουσίασε μια νέα τρίπρακτη εκδοχή τρεις μήνες αργότερα στην [[Μπρέσια]], η οποία έγινε δεκτή με ενθουσιασμό. Παρόλα αυτά συνέχισε να υποβάλλει το έργο σε διαρκείς αναθεωρήσεις, μέχρι που κατέληξε στην οριστική μορφή του ([[1907]]).